Secret Recipe [ Ongoing ]

Kabanata 21

— Bring me with a twist. Pt.2 —

"Okay, for the last one." Niki said.

"This is really fun." Rinig kong tugon ni Alfred, P.I.O namin sa student council ng tignan siya ni Niki.

They both nodded in each other before niki step forward again for his word.

"Bring me...." He stop for awhile and look at everyone who's waiting for him. "Bring me the person you really adore in Yensui university!" He shout.

Nagkagulo sa camp fire at pulos pagtagis ng mga estudyante ang naririnig ko maging ang mga ingay ng yabag ng bawat sapatos nila na nagmamadaling magtungo sa taong hahatakin nila patungong unahan.

Hindi mo aakalaing sabik silang madala sa harapan yung taong itinatangi nila. Wews.

Napaayos ako ng upo ng biglang tumayo si Michaela mula sa pagkakaupo sa tabi ko. I looked at her and she give me a genuine smile that i never been saw her lately.

Kumunot yung noo ko ng bigla niyang inilahad yung palad niya sa harapan ko, taka ko yung tinignan habang nakayuko paring nakatingin sa palad niya.

Gulong gulo ako sa mga nangyayare, idagdag mopa yung kaninang nag-iisang palad na nasa harapan ko ay nadagdagan ng isa pa, hanggang sa may dumagdag muli ng dumagdag.

Kaya hindi kona mapigilang mag-angat ng tingin mula sa pagkakayuko. Gulat at pagtataka ang namayani sakin ng mabugaran ko kung sino yung mga tao ngayong nasa harapan ko.

Raven, Brent, Michaela, Kiko, Havoc and.....

Hindi pa man ako nakaka get over sa mga nangyayare ng may isang palad pang naglagad sa may unahan ko. Halos lahat ng tao sa paligid ko ay nasindak mula sa nakita nila maging yung mga taong nasa harapan ko ngayon sa biglang pagsulpot ng taong yon.

"Oh my gosh..."

"I can't imagine it!!"

"Oh my gosh Press!"

I heard lot of them suddenly stopped and talking like saying those words through my ears and got echoing.

Wala akong ibang naririnig kundi yung naguunahang kaba sa dibdib ko ng makita ko na naman yung mga matang kahit sa dilim ay kitang kita ko kung gaano kaganda subalit may panganib na nangangamba.

At alam ko rin kung kaninong mata lang yang mga yan dahil hindi ako nagkakamali, kabisadong kabisado ko siya.

Mahalimuyak palang na pabango ay kilala kona, maging ang malalamig niyang presensya maging ang mga mapupula niyang mata.

No one else but, Professor Zevana.

She's standing near to me, handed her hand in front of me just like what my other classmates did.

She doesn't care to everyone who's even looking at her with a shockness on their faces.

As if, who can resist if that terror Professor in your University was standing in front of you.

"Unbelievable." Rinig kong sambit ng Head Admin sa may kinauupuan nito.

I also hear the Dean scoffs in her seat.