Be mine Ms. Brat [editing] (GXG)

THE REAL RAN CASTILLIO

Yong nag tatanong po yong may ari ng account na to ang nag nag vovote at nakakausap niyo si jim po yon yong story niya sa akin niya na binigay ako nag tutuloy pero tinutulungan niya parin ako busy siya sa school 4th year na kasi si future police hahaha!!!!!!!!!

Sorry sa wrong grammar 

Ran/JM POV

Pustahan sa simula palang bet na lahat f*uck.

"JM wait" I heard Sam yell, my name but I ignored it and walked.

Tears were flowing freely down on my face. I can't believe Sam do that thing dapat hindi ko na hinayaang mahulog at mahalin siya kasalanan ko din naman kong bakit ako nasasaktan ngayon.

"Please leave me alone Sam, ano pa ba ang kailangan mo." galit yon ang nararamdaman ko ngayon, bakit ko pa ba ipinagkatiwala ang puso ko sa kanya.

" JM please let me explain" hinawakan nito ang braso ko pero tinabig ko ito at tiningnan ito ng masama at makikita mo saa mga mata niya na they're full of sadness.

" Explain what Sam ha? Dadagdagan mo pa ang kasinungalingan mo para ano mag mukha na naman akong tanga"

" No please yong narinig mo hindi yon ang buong pag uusap namin makinig ka naman."

Pinagtitinginan na kami ng mga student nasa labas kami ng campus. Nagsisimula ng tumulo ang mga luha niya, I want to hug her at sabihin ayos lang sege makikinig ako pero nangingibabaw ang galit.

Pumara ako ng Bus dahil hindi ko naman alam kong saan ang motor ko ayaw ko namang tanungin sa kanya dahil baka pag tumitig pa ako ng matagal ay baka patawarin ko na siya sa kasalanan niya sa akin.

Huminto ito sa harapan namin at inaantay ko nalang na makababa ang mga pasahero.

" Do me a favor Sam kalimutan mo na ako at huwag mo akong sundan nakikiussap ako nga pala congrats ikaw nanalo sa pustahan niyo" tumalikod ako sa kanya.

" Don't do this to me moo please( hawak sa braso) pakinggan mo muna ako hindi ko kaya yang hinihingi mo nakikiuasap ako"

" Sir sasakay pa po ba kayo?" tanong ng conduktor ng Bus sa akin.

" Please Sam bitawan mo na ko ayaw ko na!!!" unti-unting bumitaw ito kinuha ko naman ang pagkakataong yon para sumakay sa bus sa side kong saan hindi ko siya makikita ako umupo.

Pag kaupo ko doon lumabas ang luhang kanina ko pa pinipigilan buti nalang walang ganong pasahero.

Pinunasan ko ang mga luha ko dapat hindi ko iniiyakan ang taong hindi worth it sa pagmamahal at sa luhang pumapatak sa mga mata ko, for the second time nasaktan nanaman ako ng taong minahal ko.

" Sir san po kayo" si manong conduktor ng bus.

" Si Terminal lang po'' inabot nito ang ticket at inantay nalang itong bumalik para magbayad.

Kinuha ko ang phone ko and dial butler john number.

Buti nalang hindi ko na erase tong number niya kanina ng tinawagan ako nito para pabalikin sa bahay.

" Hello young master bumalik na po kayo dito" bungad agad nito sa akin.

" Don't worry butler john babalik na ako jan sunduin niyo ako ngayon sa Terminal ng mga bus dito sa tarlac."

" Copy that young master" binaba ko na ang tawag.

Ito ang dapat kong gawin ang kalimutan nalang ang lugar na ito, kalimutan ang lahat ng nangyari at harapin ang matagal ng dapat mangyari.

------------------------------------

I'm happy na pumayag ka ng pakasalan si Hannah"

" Diba? ito naman ang gusto niyo ang maging hell ang buhay ko pinagbibigyan ko na kayo." habang kumakain pero hindi nakatingin sa kanya patuloy na pagsubo.

" You know na ginagawa ko to for you, after five years pwede mo nang pakasalan si Monic may mga inaayos lang ako, at huwag ka nang mag alala maayos din ang lahat ." nag-pantig naman ang tenga ko sa narinig.

" Kong yan ang gusto mo sege (tumayo) I'm done eating, if may kailangan kayo tawagin niyo nalang ako." hindi ko talaga kayang kumain kaharap niya.

Pag katapos nang kay Hannah si Monic naman pakiramdam ko para akong bagay na binibinta kahit kanino, kong dati may paki alam ako ngayon hahayaan ko kong anong mangyayari.

Yong kay Samantha at lahat ng nangyari sa Tarlac kakalimutan ko na. Sakit lang ang naidulot ng pag takbo ko sa problema ko , kong ikukumpara ko sa nangyari sa amin ni Monic at kay Sam mas masakit ang kay Sam handa na akong makasama siya at harapin namin na mag kasama ang problema pero sa huli yong scene na nakikita ko na dapat masaya kami nabahiran ng kasinungalingan at sakit.

Isa lang ang katanungan ko minahal ba niya ako o laro lang sa kanya lahat.

Kahit anong tanggi ko may part sa pagkatao ko ang hinahanap parin ang presensya niya

I'm here again thinking about a girl that never love me but sa pinakita niya pagpapanggap lang ba yon?.

Ramdam ko sa puso ko na minahal niya rin ako, pero sa isip ko sinasabing niloko at hindi niya talaga ako minahal na sa simula pa lang wala na.

" F*uck." nag simula ng umagos ang mga luha ko.

Lumapit ako sa mini bar dito sa room ko binuksan ko ang may bawas na laman ng Jack Daniel's. I held the neck up to my mouth and began to drink it.

It burned as it ran down my throat. Its hurt pero mas masakit parin ang lukuhin ka.

I miss her. I miss her kissing me. I miss the feel of her breath on my neck. I miss her touch. I miss it all.

Uminom ulit ako ako ang kunting bawas ng jack ay naging kalahati na.

"Aaaaaaaahhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!" binalibag ko sa pader ang bote at nahiga sa kama ko.

Bakit kong kailan pilit kitang kinakalimutan mukha mo parin ang naalala ko. Ano ba? ang ginagawa mo sa akin Samantha Liu.

Dahil sa nakainom ako at sa pagiyak hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

-------------------------------------

Nagising ako sa sunod- sunod na katok sa pintuan.

"Young Master gumising na daw po kayo pinapatawag na po kayo ng dady mo." pinipilit ko na idilat ang mga mata ko pero paulit ulit na pumipikit ito.

Patuloy parin ang pag katok at pag tawag nito sa akin hanggang sumuko narin ito kaya nakatulog nalang ako ulit.

Nagising ako mga bandang ala- una ng hapon, I decide na tumayo na at nagtungo sa bathroom para maligo. Pagkalabas ko ng bathroom tumawag ako sa baba para sabihing paghanda ako ng makakain.

Dali daling nag bihis gutom na talaga ako.

After kong kumain bumalik ako ng room ko para kunin ang mga gamit ko. I decided I should change my look gusto kong ibalik ang dating Jm kong saan si Samantha ay hindi ko pa nakakasama or nakikilala at hindi pa ako tumakas at napad pad sa tarlac.

----------

" Young Master nakabalik na po pala kayo, ang tagal niyong hindi napad-pad dito" bati ng gay na hairstyles sa akin pag pasok ko palang ng salon na pagmamay-ari ni mommy.

" Kamusta Francine kamusta dito at diba , I told you before lahat ng nag wo- work dito Ran or Kai nalang itawag niyo sa akin" Francine ang tawag ko dito at pati narin ang iba pang nakakakilala sa kanya dahil ayaw niyang mag patawag sa real name nitong joby france reonaldo.

" Ayos lang po kami dito Ran ang tagal mong hindi nag paramdam namiss ka namin dito."

" Sorry for that nga pala, I want to dye my hair yong dati and then gupitan mo narin ako basta yong look ko dati gusto kong ibalik mo yon."

"Okay" sagot nito at nagsimula na itong gupitan ako at kulayan ang buhok ko.

Tumagal ng 1 hour ang lahat, tumayo ako at tiningnan mabuti ang itsura ko ito ako dati sana sa pagbalik ko sa nakaraan ay maging simula yon ng makalimutan kita.

The real Ran Castillio

��������H�6,�A