"Waiting"

Chapter 8

Caloy's POV

Nag lalakad kami ni Bea palabas ng garden ng bigla syang bumagsak, tumama muna ang kanyang mukha sa aking balikat at tuluyan ng bumagsak. Hindi ko alam ang gagawin ko dahil hinimatay sya. Agad ko syang binuhat papunta sa kotse ko habbang tinatakbo ko ang daan papuntang parking lot ay tumulo ang aking luha.

"Kasalanan ko ito bakit nawalan ng malay si Bea! Kasalanan ko ito!" Bulalas ko sa aking sarili. Sobra akong naiinis sa aking sarili.

Nasa parking lot na kami at agad kong sinakay si Bea at nag madali akong mag maneho papuntang ospital.

"Damn! Sh*t!!! Traffic!!" Napasigaw ako sa loob ng kotse at nag busina ng marami para malaman nila na emergency. Wala pa ring malay si Bea di ko alam ang dapat na gawin sa gantong sitwasyon!

Habbang bumubusina ako ay tinawagan ko ang mommy ni Bea

Calling Mom...

Ring ring ring rin-...

"Hello hijo? Bak-" hindi ko na pinatapos ang sasabihin ni mommy.

"Mom! si Bea! Nawalan ng malay. We're on the way at ******* hospital, see you there mom, and sorry.." agad kong binaba at nakausad na rin kami malapit na kami sa ospital.

-- ******* Hospital

Ok na si Bea at hanggang ngayon ay tulog pa rin sya, ang sabi lang ng doctor kanina ay na stress at napagod si Bea kaya nawalan ito ng malay. Nilagayan din nila ng Bandage ang braso ni Bea na nag pasa ng malaki at medyo maga.

Dumating na sila Mommy and daddy.

"Where is my daugther?" Tanong ni dad. At tinuro ang kwarto ni Bea. Agad syang tumakbo papunta sa kwarto. At si Mommy ay nakatingin sakin.

"Mom? Sorry.. ako may kasalanan bakit hinimatay si Bea" yumuko agad ako. Dahil nahihiya ako sa mga nagawa ko.

"Anong nangyari? Explain it!" Sabi ni mommy na medyo galit.

Kinuwento ko ang mga nangyari at nasampal ako ni Mommy. Tinanggap nya naman ang pag hingi ko ng paumanhin at sinabi sakin na pasensya na dahil nabigla sya kaya nya ako nasampal. Ok lang ako masampal dahil ako may kagagawan nito.

Pumasok ako sa kwarto ni Bea kasama si Mommy. Nasa gilid ng kama si Daddy at hinahawi ang buhok na nakalagay sa mukha ni Bea. Ilang sandali ay nagising na si Bea.

"Nasaan ako dad?" Tanong nya kay daddy.

"Nasa ospital ka anak, ok na ba pakiramdam mo?" Tanong ni daddy kay Bea.

"Uhmm? Opo ok na po ako, hmm? Ayoko mag stay dito dad, gusto ko na po umuwi. Hmm? Si Caloy po dad nasan sya?" Tanong ni Bea. Nahihiya talaga ako sa nangyari :(

"Ok, aayusin lang namin ng mommy mo yung pag discharge sayo." Agad na tinawag ako ni daddy. At umalis na sila.

"Uhm? Babe? Sorry talaga ha?" Sabi ko sakniya.

"ok lang ako, wala to noh! Sisigaw lang to!" Nakangiti sya habbang sinasabi nya yun.

"Babe naman, magpalakas ka ok? Malapit na ang alis natin" sabi ko sakniya.

"Aye aye Captain!" Sabi nya pa rin ng nakangiti, parang walang nangyari kung umasta sya.

maya maya ay dumating na sila mommy, ok na daw at pwede ng umuwi si Bea.

kasama ko si Bea sa Kotse ko. At sila mom and dad naman ay nasa sinakyan nilang kotse kanina, ihahatid ko lang si Bea at uuwi na rin ako.

Habbang nasa byahe kami ay kinuha ko ang kamay kaliwang kamay ni Bea, mag ka-holding hands kami ngayon, tinitigan ko sya at

"Babe, iloveyousomuch! And sorry" sabi ko sakniya at hinalikan ang kanyang kamay.

"Iloveyoutoo babe, pwede ba tigilan muna kaka-sorry? Ok na po diba? At mag maneho kana lang dyan maigi, wag ka sakin tumingin sa daanan ka tumingin baka mabangga tayo nyan!" Pag bibiro nya saakin. Kaya mahal na mahal ko itong babaeng to eh! Ang moody nga lang :)

Nasa tapat na kami ng bahay nila at hinatid lang sila sa loob at nag paalam na kila mom and dad pati na rin kay Bea.

"Mom, dad, uwi na po ako, sorry po ulit sa nangyari" sabi ko kila mom and dad at tumingin naman ako kay Bea.

"Babe, pahinga kana ok? Matulog kana agad, sunduin ulit kita bukas, bye iloveyou" lumapit ako sakniya ako humalik sa noo nya. At tuluyan ng umuwi.

--next update