Yanımdakilerin sesleriyle tamamen sersem olmuştum... Bi tane ses vardı o konuşunca abim sürekli ona bağırıyordu. Ses bi yerden tanıdık geliyordu ama tam çıkaramıyordum. Nihayet güç bela gözlerimi açabilmiştim.
Uyanır uyanmaz abimin sesini duydum.
-Defol git lan burdan siktir git hemen. Yoksa ağzınla burnunu yer değiştiricem.
Sonra benim uyandığımı görünce bana dönüp:
-Eylül canım iyi misin ?
-İyi-yim abi-abicim
-Doğru söyle bak iyi hissetmiyorsan hastaneye götürücem
-Hayır hayır iyiyim toparlarım birazdan merak etme
Sonra Doruk abi araya girdi.
-Eylülcüm iyi misin gerçekten ?
-İyiyim iyiyim
-Korkuttun hepimizi
-Korkmayın ya yok bişeyim
Abim :
-Hadi Eylül eve gidiyoruz
Deyince Doruk Abi'nin elinden tutup güç bela ayağa kalkmaya çalıştım. Tam bi adım atıyordum başım döndü. Tam düşecektim ki Doruk abi tuttu beni.
-Olmaz böyle Eylül hadi hastaneye gidiyoruz.
-Ya abi iyiyim ben eve gidebiliriz.
Bi an kendimi kaybettim bütün vücudum titriyordu. Şu an olmamalıydı kaybetmemeliydim kendimi ama engel olamıyordum. Sonra abimin bağırmasıyla sarsıldım.
-Hep senin yüzünden lan orospu çocuğu gel buraya şerefsiz öldürücem seni.
Abim Berke'yi kovalarken bende banka oturup Doruk'u abimin yanına gönderdim.
Oturduktan sonra
-Ben iyiyim koş ayır şunları.
-Tamam
Dedi ve abimlerin yanına doğru koşmaya başladı.
**********
Berke... Ahh o kahrolası... Niye çıktı ki tekrar karşıma ? Tam unuttum derken niye ?...
Berke benim 2 sene önceki eski sevgilim. O zamanlar okulun en popiler öğrencisiydi. Hala öyle ama 9.sınıfın hallerinde yakışıklılığıyla bütün okulun diline düşmüştü. O zamanlar da gönül ya bu kaydı işte. Birbirimizden hoşlanmaya başladık. Bütün okul bizi konuşuyordu. Güzel bütün kızlar bana düşman gözüyle bakıyolardı. Taa ki onu bizim her zaman gittiğimiz bar da bi kızla görene kadar...
O gün yine bara gitmiştim. Yolda başlamıştım plan yapmaya... Orda oturucaktım Berke'yi bekleyecektim belki gelir diye. Kapıdan içeri girdim. Her zaman oturduğumuz masaya doğru gidiyordum. Hep o masaya otururduk. Duvar dibindeki 8 numaralı masa...
Ama o gün o, o masada benimle değil başka bi kızla oturuyordu. Kendimi kaybetmiştim. Elim ayağım titriyordu. O an oraya gidip o kızı parçalamam gerekiyordu. Önce gözümden bi damla yaş aktı. Ve sonra...
Kendim kaybetmiştim, bayılmışım. Kriz geçirdim, o gece hastanede kaldım. Ve o zamandan sonra hep böyle olurum. Ne zaman sinirlensem, zor durumda kalsam, üzülsem kriz geçiriyordum. Hepsi o piçin yüzünden. O günden sonra bi daha yüzüne bile bakmamıştım. Naklini başka bi okula aldırmıştı. Ve hiç görüşmemiştik. Ama şimdi böyle durduk yerde karşıma çıkması beni alt üst etmişti.
