Het leven van Mina

32.

Ik: Bij m'n vader.. Uchhh
Zei ik met een zuur gezicht.
Ayoub: Ja schatje, kom op het is en blijft je vader voor altijd.. Misschien haat je hem. Maar op een dag is hij der niet meer.. En dan... Dan zul je hem echt niet meer haten.
Ik was eventjes stil in gedachten.
Ik: Omg Ayoub.. Je woorden hebben me gepakt.
Zei ik met tranen in m'n ogen. Ayoub troostte me en we gingen verder in het onderwerp ' HAND VRAGEN '
Ayoub: Maar ik twijvel..
Ik: Huh hoezo ?
Ayoub: Vorige keer heb je me ook afgewezen..
Ik: Ja maar.... Maar nu heb ik toch alleen jouw! Dat weet jij zelf toch ook wel ?!
Ayoub: Ja je hebt gelijk .. Kom we gaan bedje uit.
Zei hij terwijl hij me uit bed trekte.
Ik: IK HEB HONER .
Ayoub: Jij altijd.
Ik: ' jij altijd '
Mopperde ik hem na.
Ayoub: Kom naar de kantine aap.
Ik: Ja is goed.
Ayoub: Ik trakteer wel lieverd.
Ik: Ik zal toch niet trakteren.
Zei ik met m'n tong uitgestoken. Ayoub keek me nepboos aan maar het lukde niet dus we gingen lachen.. Is dit Mektab? Dat we bij elkaar komen?