H10

67 9 3
                                    

ALICE
Een luide schreeuw weergalmde door het bos en de schreeuw was afkomstig van Casey. Coner zoog voorzichtig het bloed uit haar nek. Maar voor hij het af kon maken trok Charlotte hem weg. "Oh komaan!"zeg ik geïrriteerd terwijl ik met mijn ogen draai. Casey ligt bewusteloos op de grond maar dan schieten haar ogen weer open. "Hybride"zucht ik. Casey wrijft met haar vinger het bloed uit Coners mondhoeken en likt het van haar vinger. "Ieuw"zeg ik.

FIDUCIA
Ik neem mijn mes en snij in mijn arm om daarna het bloed voor hen op te vangen. Meteen draaien Valentine en Alice hun hoofden naar me. Valentine likt aan zijn hoektanden en Alice verschijnt plots naast me. "Gratis eten?"zegt ze terwijl ze het bloed van mijn arm wrijft en oplikt. Ik grom kwaad naar haar en mijn wonde geneest al weer. Ze staart kill naar de nog steeds dichtgroeiende wonde Waneer ik mijn arm wegtrek hoor ik haar nog zacht fluisteren: "denk maar niet dat je ons voor eeuwig kan tegenhouden" en welneer ik nu ook de geur van nog roedelleden ruik verdwijnt ze uit het niets gevolgd door Valentine.

SCARLETT
Nik zat op de zetel en ik maakte me zorgen, zorgen om Odius en mijn vrienden. Waar waren ze? Misschien naar een fuif? Had Nik gezegd. De gesprekken tussen mij en nik waren akward. "Sorry nik"zei ik waneer ik de gang in liep en de deur opende. Ik liep naar buiten door de regen. Ik moest weten dat alles goed was met Odius en ik moet het hel uitleggen ook al valt er niet veel uit te legen. En ik moest het nu doen nu het nog nacht was want Waneer het dag word weet ik zeker dat ik het heb verpest.

Waneer ik stop met rennen en voor Odius en Feducias huis sta zie ik dat de deur wijt open staat. Het raam van de living is gebroken en een stoel ligt in de voortuin. Ik loop naar binnen en kijk geschrokken rond Waneer ik zie dat bijna alle meubelen kapot waren. Ik liep de living in en deze was er nog het ergst van al aan toe. "Odius"zei ik en ik schrok van het geluid van een donderslag buiten. "Wat wil je" hoor ik Odius schorre stem van achter me grommen. Ik draai me om om hem met een fles whiskey in de deuropening te zien staan. "We moeten praten" zeg ik zacht terwijl een bliksemschicht het huis verlicht. "Wat ga je zeggen ?! Hoeveel het je spijt en dat je mij wil? Dat Nik een foutje was en je niet wist wat je deed? Dan kan je net zo goed dit huis verlaten"snauwt hij me toe terwijl hij nog een slok neemt. Ik trek de fles uit zijn handen en hij gromt naar me. Maar inplaats van de fles kapot te gooien neem ik een flinke slok. Ik sta nog maar enkele centimeters van hem verwijdert en ruik zijn zware drank adem. Hij heeft al veel op. Meteen Waneer ik klaar ben met drinken duw ik de fles weer in zijn handen. Odius kijkt me aan nog steeds verwondert van het feit dat ik hem de fles teruggaf. "Her spijt me Odius, echt waar... Maar na dat ik jou met Casey zag... Ik voelde me verraden... Gekwetst en toen we die ruzie hadden in mijn kamer... Ik dacht dat het over was...En toen ik nik aan de bar zag... Ik weet dat ik verkeert zat..."zeg ik met lange pauzes. Een 2de bliksemschicht verlicht de kamer en deze keer zie ik hoe er een korstje op Odius lip staat. Zijn lip staat ook wat gezwollen. Ik steek mijn hand uit en eerst kijkt hij me schuw aan. Ik wrijf over het korstje. "Nik?"vraag ik hem. Hij knikt en toont dan zijn arm. Op zijn arm zit een vieze wonde en ik denk dag deze is gemaakt door zilver. Zou nik?! Geschokt kijk ik Odius aan. "Het spijt me echt zo erg" zeg ik terwijl ik een traan voel opkomen. Ik grijp hem in een knuffel en even schrikt hij. "Het spijt mij ook, ik had dat nooit mogen doen met Casey..." Ik kijk op recht in zijn prachtige ogen. "Scarlett jij bent de enige redden dat ik nog vecht" zegt hij en ik voel zijn lippen op de mijne. Hij stilt me op waardoor ik mijn benen rond zijn middel sla en duwt me met mijn rug tegen de muur. Hij onderbreekt de kus en kust mijn nek. Hij beweegt zich naar mijn sleutelbeen en kust me juist op de plaats waar mijn mark moet zitten. Ik kreun Waneer hij er zacht kusjes op plaats. Plots stopt hij het gekus. "Beloof me alsjeblieft dat je nooit nog zo iets doet en uit zijn buurt blijft" ik knik en plant mijn vingers weer in zijn haar. Hij komt weer dichter en vraagt met zijn tong toestemming om mijn mond binnen te dringen. Onze tongen verstrengelen zich in elkaar tot er weer een luid geluid me laat schrikken maar deze keer niet van een donderslag...
---------------------
Thnx voor het lezen! Sorry dat er kort is en niet zo goed maar ik wou toch een hoofdstukje uploaden nu ik nog kan 😆

Ily all 💋

Like?follow?comment?

HOLLOW |on hold|Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu