HOLLOW |on hold|

H7

CONER
"Dus krijg ik nog een antwoord"gromt hij geïrriteerd. "Nog steeds de grommende zeurpiet dus he" Ik zie dat Odius nog kwader word door deze woorden. "Ach man zwijg toch"zegt hij terwijl hij me aan de kant duwt en door loopt. "Odius weet jij trouwens waar Scarlett is ik heb haar nog niet gezien?" Vraag ik hel nog maar hij steekt zijn middelvinger op en loopt door. Ik hoor hem nog zwaar grommen. Wtf had hij? Waneer ik nog wat verder door het dorp loop kom ik eindelijk aan de rand van het bos. 1 maal het bos in laat ik me tegen een boom aan zakken en neem mijn gsm uit mijn zak. Ik kijk naar haar foto (zie foto). "mijn prachtige mate..."dacht ik luidop. Zo mooi maar zo onbereikbaar. Ik had haar mee moeten brengen, maar ik denk niet dat haar vader dat zo leuk zou gevonden hebben... Hij zou iedereen zelfs vermoorden als hij zijn dochter daarmee terug zou krijgen... "Fucking vampieren..." natuurlijk moet ik juist weer een vampier hebben! "Sooo true bro..."hoor ik plots een hese stem zeggen. Een jongen kolt vanachter een boom. Hij had zwart haar en rode ogen, zijn huid was zo wit als het witte deel van een Oreo. Hij was een vampier. "Met vampieren heb je niks anders dan problemen he... vooral vrouwen..."zegt hij met een lach op zijn gezicht. Ik sta op en wil wegrennen maar deze vampier ziet er niet zo slecht uit. Maar dan plots uit het niets staat er een meisje naast hem, haar haar is rood en lang, haar ogen zijn dezelfde kleur als bloed en er hangt nog een beetje bloed in haar mondhoek. "vooral als ze Alice heet..."fluistert hij. Het meisje staart me emotieloos aan en ik krijg er kippenvel van. Ze kijkt naar me zoals ik naar een Oreo zou kijken. Man ik heb echt zin in oreo's. Wtf hoe kan ik op dit moment aan oreo's denken! Dan schiet Feducias geur in mijn neus en enkele seconden later staat ze naast me. Ze gromt:"Alice..." Alice hoofd beweegt zich traag in de richting van Feducia en ze zegt:"Feducia" Ze blijft kill staren. "Wat wil je"snauwt Feducia haar toe. En dan zo snel als het licht staat ze naast me en houd mijn hoofs schuin zodat ze mijn nek goed ziet. Ik kijk Feducia hopeloos aan maar ze word tegengehouden door de jongen. Alice wrijft zacht met haar vingers over mijn nek. "Oh zo jong en vers...."fluistert ze terwijl zr geilt op mijn bloed. "wat zou het toch zielig zijn om dat niet te proeven..."zegt ze. Ik ontmoet haar kille ogen. Geen emotie... niks! Dan schraapt ze met haar tanden over mijn nek. Fiducia gromt hard en Alice kijkt op. "Wat is er hond?!"snauwt ze haar toe. De jongen begint te lachen en Alice gooit hem een vernietigende blik waardoor hij stopt. "We hebben al genoeg tijd verloren"zegt ze dan en ik voel haar adem weer in mijn nek en juist op het moment dat ze wil bijten komt een bruine wolf komt vanachter een boom hij gromt kwaad en ik kan zien dat het Lowe is. "oh gezellig nu komt er zich ook nog een necromancer mee bemoeien..."zegt Alice terwijl ze haar mond weer uit mijn nek haalt. Lowe sprong op Alice maar Alice was sneller en trok me mee weg. In Lowes woede riep hij per ongeluk een geest op want de grond begon te beven en een wit gedaante kwam uit de bossen naar ons toe. De geest was van een meisje een zwanger meisje haar haar was zwart en lang en ze zat littekens en wondes. Haar make-up was uitgelopen en zat over haar gezicht. "Victoria..."zei Alice terwijl ze haar aanstaarde met haar kille ogen. En toen zag ik het de vergelijkingen... Zouden ze zussen kunnen zijn?

CHARLOTTE
"Hij neemt zijn gsm niet op!"roept casey hysterisch terwijl ze vloekt op haar telefoon. Ik bel Lowe maar hij neemt ook niet op. "Lowe ook niet..." zeg ik. "Godverdomme Charlotte we moeten hem vinden! Coner neemt altijd zijn gsm op! Er is iets mis!" En juist op dat moment begon de vloer te trillen. "Lowe!"roep ik terwijl ik naar buiten ren. Hij had een geest opgeroepen en dat gebeurt alleen als hij een woedeaanval heeft of een voorwerp van die persoon! Er is iets mis ik voel het.

CASEY
Ik ren achter Charlotte aan. Waarom zou Lowe een geest oproepen? Hij heeft dat al 5 jaar niet gedaan en de laatste keer ging het bijna mis. Meteen spookte de gedachten van wat er allemaal met Coner kon gebeurt zijn door mijn hoofd. Als er iets gebeurt was zou ik het mezelf nooit vergeven!
En waar is Scarlett? Ze zat niet op haar kamer want ik keek net nog in haar kamer. En ik heb alleen Odius het huis zien verlaten.

SCARLETT
Ik zat op de barkruk terwijl ik over mijn littekens op mijn arm wreef. Ze heelden steeds slechter en slechter... Mijn weerwolf geraakt uitgeput. Het litteken op mijn rug had ook een heel deel van haar afgenomen. Ik dronk nog een slok van mijn Biertje. "Scarlett! Jou heb ik al een hele tijd niet gezien."hoor in plots een bekende stem zeggen. Ik kijk op om in de mooie bruine ogen van Nik. Nik was een roedellid van de veil roedel. Hij kwam hier vaak. Hij is een soort van boodschapper. "Kan ik er bij kommen zitten?" Ik knik terwijl ik nog een slok neem. Nik besteld ook een biertje Rn we praten een hele tijd. Hij laat mijn gedachten eindelijk afwijken van Odius.
-------------------
Thnx voor het lezen! Hopelijk vinden jullie het leuk!

Ily all💋

Like? Follow? Comment?