Verkocht aan een Vampier

Hoofdstuk 2: Droomauto's en broers

"Boooeee!"

Crash.

"Auw!"

Bonk.

Ik kreunde en drukte mijn hoofd in mijn kussen. Het was veel te vroeg om op te staan en de tweeling hun rommeltje op te ruimen. Ik wou gewoon nog verder dromen van de knappe vreemde man met zijn rare, maar oh zo mooie ogen.

"April?"

Ik deed alsof ik nog sliep toen ik de deur hoorde opengaan en voetstappen het bed naderde.

"April, slaap je nog?"

"Ja."

"Oh, oké, dan laat ik je verder slapen." Het was overduidelijk Skip die in mijn kamer was.

Ik grijnsde als ik hem naar de deur hoorde wandelen en wachtte tot hij het eindelijk door had.  1-2-

"Hey! Je bent wakker ander zou je nooit hebben kunnen antwoorden!" riep hij en rende naar me toe.

Ik blies mijn adem uit als hij bovenop me sprong. "Ga van me af, dikzak!" riep ik en probeerde van me af te duwen. Ik stak de schuld op mijn spieren die nog niet goed wakker waren toen dat niet lukte.

"Nooit muwhahaha!"

Ik zuchtte en schudde mijn hoofd. "Sorry, maar dan ben ik verplicht om dit te doen."

"Wa- HEY! Stop met mij te --ha-kietelen!" riep hij en probeerde wanhopig uit mijn grip te ontsnappen. Een meisjes achtige kreet verliet hem en ik schoot in de lach.

"Oh God, Skip. Je bent hilarisch!" zei ik en begon op het bed te kloppen als een otter terwijl ik lachte.

Hij pruilde. "Wel, het is niet alsof ik grappig probeer te zijn om zes uur s'ochtends."

Mijn gelach stopte abrupt en ik keek opgetrokken wenkbrauw hem aan. "Wacht, wat? Hoe laat is het?"

Skip slikte en haastte zich de kamer uit. Een bange expressie op zijn gezicht. Ik draaide me om en keek naar de wekker die op mijn nachttafel stond. Zodra mijn ogen focuste en ik het uur kon lezen vloog ik praktisch mijn kamer uit.

"Skip! Ik zweer het je als ik je te pakken krijg-" riep ik terwijl ik de trap af stormde. Het kon me niet schelen dat ik alleen maar een t-shirt en onderbroek aanhad. De Skip en Quinn waren praktisch mijn broers.

"Eet ik je op!" maakte hij mijn zin af.

Ik grinnikte als ik zijn stem uit de keuken hoorde komen. Zo stil als ik kon trippelde ik de keuken in en legde mijn wijsvinger tegen mijn lippen toen Quinn me aankeek met opgetrokken wenkbrauw. Hij schudde zijn hoofd en ging verder met het maken van het ontbijt.

Dat was een van de pluspunten van het feit dat de tweeling hier praktisch woonden. Quinn kon heerlijk koken. Natuurlijk vond ik hun gezelschap ook geweldig, maar Quinn zijn kookkunsten waren gewoon schitterend. Misschien daarom ook dat hij zo graag chef wil worden.

"Niet tegen April zeggen dat ik in de kast zit," fluisterde Skip niet echt stil tegen zijn broer, zich helemaal niet bewust dat ik ook in de keuken was.

Ik moest mijn best doen om niet in lachen uit te barsten en sloop naar de koelkast. Zo stil als ik kon haalde ik er de spuitbus slagroom eruit en sloop dan naar de kast waar Skip zat. Hoe dat ik wist dat hij daar zat? Wel zijn hemd die onder de kastdeur uitstak was de grootste aanwijzing. Ik grijsde en opende de kastdeur op een kier en stak de spuitbus binnen. Zo hard als ik kon duwde ik op het knopje.

"Waa- OMG! Eeeeeeehhh!"

Quinn en ik barstte in lachen uit als Skip eindelijk uit de kast kwam.