The Marriage Contract [on-going]

Chapter V

          Tinulungan sya ni Andrei sa pagpapasok ng kanyang gamit sa kotse.

          Agad silang sinalubong ng mga katulong sa Montano Mansion upang ipasok na sa guest room ang gamit ni Loreign. Naghihintay naman sina Mommy Precy at Daddy Armando sa sala.

"Good evening po!" magalANg na bati ni Loreign.

"The table is now ready. Let's eat" sabi ni Mommy Precy.

Inakay pa ni Mommy Precy si Loreign papasok sa dining hall.

          Pagkatapos nilang magdinner ay bumalik sila sa sala. Ipinakita ni Mommy Precy ang mga picture ni Andrei mula sa pagkabata. Nakita nya rin ang picture ni Janine at Andrei.

"Saan kayo maga-out-of-town?" tanong ni Mommy Precy.

"Sa Pangasinan po, Ma'am" magalang na sagot ni Loreign.

"Loreign, di ba sabi ko sayo, call me tita" sabi ni Mommy Precy.

"I-i'm soor po, Tita" sabi ni Loreign.

          Kausap naman ni Daddy Armando si Andrei sa second floor. Pinapanood nila sa sala si Mommy Precy at Loreign.

"What did you say? your mom like her!" sabi ni Daddy Armando.

"You like her too?" balik ni Andrei.

"Yes, aNDREI. I know, Loreign, can help you to be a good person again and Loreign, can change you" sagot ni Daddy Armando.

"But Dad, I'm not yet ready to fall in love again"kontra ni Andrei.

"Andrei, ganyan din ang sinabi ko pero nang nakilala ko ang Mommy mo kahit anong pilit kong kontrahin ang nararamdaman ko mas tumindi ang pagmamahal ko sa Mommy mo" sabi ni Daddy Armando.

"Sige, Dad, pupuntahan ko muna si Loreign para mahanda na namin ang kailangan for tomorrow" paalam ni Andrei.

          Sabay silang bumaba ng daddy nya. Isinama niya si Loreign sa kwarto nya. Kwarto pa lang ni Andrei ay kasing laki na ng first floor ng bahay ni Loreign.

"Sir, makiki-alam na ako sa gamit mo para maiayos ko na ang dadalhin mo" paalam ni LOreign.

Masayang pinapanood ni Andrei si Loreign habang manghang mangha ito sa kanyang closet. Tinignan ni Loreign si Andrei.

"Sir, malaki ang ibabayad mo sa akin niyan. Napapatawa kita" natatawang wika ni Loreign.

          Ngunit sadya yatang mapanghamon ang tadhana. Kung naging masaya sila ng nagdaang gabi ngayon ay nagbabangayan na naman sila.

"Sir, in the last minute ay kinuha nyo sa'kin ang mga papers!" dispensa ni Loreign.

"Dapat alam mo kung nasan yon dahil secretary kita" kontra ni Andrei.

"Inilagay nyo 'yan sa atatchicase at kala ko ay dadalhin nyo yon"

"Nagsayang lang tayo ng oras! Malaki ang posibility na manalo tayo sa bidding pero heto tayo pabalik ng Manila!"

"Sir, hindi ko kasalanan yon, kasalanan nyo na yon dahil kinuha nyo sakin"

"Ikaw ang dapat na responsable sa mga dadalhin natin dahil tungkulin mo yon!"

"Sir, ayoko na. Pagbalik natin magreresign na ako!" sabi ni Loreign.

Muling nanahimik sa loob ng sasakyan.

May nagover-take sa kanilang itim na van at biglang nagpaulan ng bala.

"Yuko!" sabi ni Andrei.

Nadapsilan si Andrei ng bala. Tinamaan sya sa kanang balikat, kahit daplis ay medyo malalim naman.

"Sir,tinamaan ka" sabi ni Loreign.

Kahit may tama ay binilisan nya ang pagpapatakbo. Iniliko nya iyon sa isang dirty road.

"S-sir, ihinto nyo muna. Ako na magmamaneho" sabi ni Loreign.

"Mamaya na, kailangan natin munang maka layo!" sagot ni Andrei.

Pumasok pa sila sa dirty road.

Inihinto na ni Andrei ang kotse. Isinandal ang ulo sa upuan at napapikit sa hapdi.

"S-sir!" nag-aalalang tawag ni Loreign.

Nilingon sya ni Andrei. Bakas sa mukha nito ang sakit na nararamdaman. Bumaba siya at naghanap ng first aid kit. Swerte at may first aid kit sa tarangkahe ng kotse. Kumpleto ito. May bulak, cotton buds, chane, betadine, gasa, tape at mga gamot.

"Sir huwag kang malikot, lilinisin ko ang sugat mo!" sabi ni Loreign.

Nakapikit lang si Andrei.

Binuhusan nya ng alcohol ang kamay nya bago sinimulang punasan ang dugo. May tatlong daplis ng bala si Andrei sa braso at balikat. Medyo malalim ang pagkakadaplis ng bala sa balikat na kailalngan tahiin.

"Sir, pagkatapos po nito ay tahiin ko ang sugat mo sa balikat mauubusan kayo ng dugo!" sabi ni Loreign/

Nanatili namang naka pikit si Andrei. Kinuha ni Loreign ang panyo sa bag nya at ibinalunbon.

"Sir, kagatin nyo to!" sabi nya at isinubo kay andrei.

          Wala ng malay si Andrei ng matapos nya ang pagtatahi. Kinabahan sya ng makita ang boss. Napanatag sya ng marinig ang paghinga ng boss.

          Pinunasan nya ang kanyang boss at pinalitan ng damit. Nagpalit na rin sya ng damit. Lumabas sya at sinubukang tumawag pero walang signal. Bumalik sya sa kotse. Pinaandar, hanggang sa makalabas sila sa dirty road na yon.

          Mabilis niyang pinatakbo ang kotse sa highway. Sinubukan nyang tumawag pero lowbat namang ang cellphone nya pati rin kay Andrei.

          Nakarating sila sa Manila at agad nyang dinala si Andrei sa Makati Medical Hospital.