Taze Solmuş Aşk

TSA-Dilek Balonu

"Efe ? "

Gözünün içine bakıyordum.O kadar güzeldi ki. Aynı eskisi gibi. Kusursuz bir yüzü vardı. Gözlerinde hiç bitmeyen bir ışıltı. Sanırım bu yüzden ona aşık olmuştum. Ben ona bakıyordum ve onun haberi bile yoktu. Ben ona delilerce aşıktım ama o bana karşı hiçbir şey hissetmemiş ve oyun oynamıştı. Ben her şeyle onu hatırlarken, o beni çoktan unutmuştu. Ve benim en çok hayal kurduğum kişi, beni en çok hayal kırıklığına uğratan kişiydi.

İçimde fırtınalar kopmasına rağmen dışıma hiçbir şey yansıtmamam tiyatronun işe yarar tarafıydı. İç sesim 'Efe' diye bağırırken Çağlar'ın bana seslenmesiyle ona döndüm.

"Beste? İyi misin? "

"İyiyim ya dalmışım. Pardon."

Her ne kadar iyiyim desem de çok kötüydüm. Bunca aradan sonra Efe'yi görmüştüm. Çağlar'a haber vererek masadan kalktım ve tuvalete gittim. Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Bir anda tuvaletin kapısı hızla açıldı. Nisan'ın geldiğini görünce hemen boynuna sarıldım. O da hemen bana sarıldı.Beni en iyi o anlıyordu.

"Anlatmak ister misin?"

Kafamı 'hayır' anlamında salladım. Biliyordum ki anlatmaya başlarsam ağlayacaktım. Musluğu açıp yüzüme bir kaç kez su vurdum. Nisan'ın yanından masaya doğru ilerledim. Kuşun yüzmesine, köpeğin miyavlamasını, kedinin uçmasını bile beklerdim ama Efe'yi bizim masada Çağlar'la gülerek konuşmasını beklemezdim. Omzumda hissettiğim elle arkamı döndüğümde Nisan'ın şaşkın bakışlarıyla karşılaştım. Başımı iki yana sallayarak masadaki yerime geçtim.

-EFE'NİN AĞZINDAN-

Gitarı elime aldım ve Seksendörtten faili meçhul şarkısını çalmaya başladım. Bu şarkıyı Nil'le ayrıldığımızdan beri kendi şarkım ilan etmiştim. Bizi çok yansıtıyordu, birbirimizi kırmıştık. Sürekli sinirlenip hak etmediğimiz cümleler söylemiştik bir süre sonra ikimizde dayanamamış ayrılmıştık. Ama insanın en değerlisini bırakması çok zor oluyordu. Ona dair şeylerle yaşamıyordum mesela. Birbirimize ait hatıralarımızın olduğu bir kutu vardı ve onu atmıştım,sonrasında rehberimden numarasını silmiştim ama hafızamdan silemiyordum. Yaptığım en kötü şey ise onu unutmak için Beste'yle çıkmamdı. Onun duygularınla oynamıştım ve o beni gerçekten çok seviyordu en az benim Nil'i sevdiğim kadar. Şarkıyı söylemeyi bitirdiğimde gitarı elimden bıraktım, karşı masada Çağlar'ı görünce sahneden inip yanına gittim.

"Oo kardeşim sen uğrar mıydın buralara? "

"Sorma yaa ne zamandır gelemiyordum geçen gösterim vardı da rol arkadaşımla kutlamaya geldik."

Çağlar'la uzun uzun konuşurken masaya doğru gelen Tuğçe'yi ve arkasındaki kardeşlerini görmemle şaşkına uğramam bir oldu. Nasıl yani rol arkadaşı Tuğçe veya kardeşlerinden biri miydi!? Yok canım.Tuğçe'nin tiyatroya ilgisi yoktu büyük ihtimal kardeşlerininde yoktu ama Beste'nin vardı.Ne yani rol arkadaşı Beste'miydi?! Yani şuan Beste burada öyle mi?

Tuğçe yanımıza kadar geldi.İkimizin de yüzündeki şaşkınlık dışarıdan okunurdu.Peşinden Nisan ve Eylül geldi.Onlarda beni görünce çok şaşırmışlardı.Ne yapacağımı gerçekten bilmiyordum. Çağlar ne olduğunu bilmediği için kaşları çatık bana bakıyordu. 'Sonra anlatırım' işareti yaparak kızlara döndüm. Çağlar hemen söze başladı.

"Hoş geldiniz kızlar.Buyurun oturun." Sonra Nisan'a dönerek"Nisan,ablan lavaboya kadar gitmişti.Morali bozuk gibiydi.Bir bak istersen."

"Tamam."

Nisan Beste'nin yanına gittikten sonra Çağlar bizi kısaca Tuğçe,Eylül ve Tuğçe'nin erkek arkadaşı olduğunu düşündüğüm Ömer'le tanıştırdı. Sonrasında masada küçük bir sessizlik oldu ama Çağlar ve Ömer'in hiçbir şeyden haberi olmadığından onlar gayet normal konuşuyordu. Tuğçe'ye döndüğümde çantasını karıştırıyordu. Eylül ise elindeki telefonuyla oynuyordu.Lavabodan çıkan Beste'yi gördüğümde hiç görmemiş gibi davranarak Çağlar'la Ömer'in sohbetine katıldım.Bozuntuya vermemeliydim. Beste masaya geldiğinde Çağlar "Beste,Efe benim çok yakın bir arkadaşım." Daha sonra da bana dönerek "Beste de benim rol arkadaşım."diye bizi tanıştırdı.Bozuntuya vermeden elimi uzatıp memnun oldum faslını geçtikten sonra garson siparişleri almak için masaya geldiğinde hepimiz siparişleri verdik.