Present Time III

1K 45 5
                                    

Lea Salonga's POV

Weeks have passed, battles na.

Other kids were good. Siyempre the best ang Team Lea. Eh team ko eh.

(A/N: POV niya po yan hahaha No offense sa ibang teams diyan fanfic lang po ito)

Finally, pa end na ang taping ng battles. Ang last is yung Team Bamboo.

Finally... matatapos na ang battles. Isang set nalang. Which is Kate, Elha and Paul. They sang the song "Your Love", and when it was the time to choose, Bamboo picked Elha. Although nang makita niyang umiiyak si Kate, agad niya itong pinuntahan at hinug na parang tatay. Exactly after that, tumakbo na ako papuntang dressing room ko. Napaluha ako. Paano kaya kapag ganon niya i-hug si Scarlette? Paano kaya kung tinayuan niya ang responsibilidad niyang maging ama? I'm very sure he'd be the best dad Scar would ever have.

*Knock knock knock*

Agad kong pinunasan ang luha na nahuhulog na sa aking mata.

Oh my gosh. Nag smudge yung eyeliner. Hala. Yung itsura ko, yung itsura ko.

"Lea? Are you okay?"

Si Bamboo. Siya yung andoon sa labas. Naku. Hindi ko pwedeng pagbuksan yan. Ang pangit ng itsura ko ngayon. Nag smudge yung eyeliner ko, I'm sure uneven na rin make-up ko. Juskulord, anong gagawin ko.

"Lea? Lei, open up. Are you okay?"

"Ha? Oo. Okay lang ako Bamboo, You may leave now."

"Are you sure? No. Magpakita ka muna sa akin para malaman ko kung okay ka nga. Open this door please."

"Ah—erh,N- Nagpapalit ako. "

" You're lying. You always stutter when you lie. What's going on? Lei?"

Nag rush ako sa sink. Ni-wash off ko yung make up ko, but it became worse. Mas lalong nag smudge yung eyeliner, tas mukha na akong mumu. San na ba kasi si Kusieho? Hash. At saan ba ditto yung make up remover? Naghahanap pa ako sa mga gamit gamit doon nang.. *BLAGSH* napatingin ako sa door.

Si-Sinira ni Bamboo? Sabay sabi ng "Lei are you okay?!"

Shit. Agad akong tumalikod. "Bamboo get out."

"What's wrong?"

"Nothing is. Bamboo. Nothing's wrong. Get out. Please."

"Lei. I won't leave until you tell me what's wrong."

Hindi ako nagsalita.

"Lei, I saw you ran a while ago. I know it's not your attitude to do that unless you want to cry. "

"Lea. Pleaaase. Just tell me what's wrong—"

"You know what's wrong? "

Pag ka-cut off ko. Even with my smudged make up, Humarap na din ako sa kanya.

"What's wrong is that, I hate the way you hugged that kid over there like you're her father. I hate myself for getting emotional about that, and running all the way from here, para lang maiyak ng konti. I hate the fact that Nag smudge ng konti yung eyeliner ko, at ikaw ang andyan na nakakita sakin. I hate the fact that I tried to wash it off, and it just got worse. And finally I hate you. Siguro pinagtatawanan mo na ako diyan sa isip mo no? siguro sinasabi mo na sa isip mo, na ang pangit pangit ng itsura ko ngayon. Oh ano? Nagbigla ka sa mga sinabi ko? Well, don't blame me. Pinaalis kita kanina, at hindi ka nakinig—"

Napatigil ako ng bigla niya akong hinug. Kumalas ako nung una, pero masyado siyang malakas. Napakahigpit ng hug niya sa akin.

"No Lea. You're not ugly. You're still the most beautiful person on earth okay? Kahit pa na smudge yang make up nay an. You're still the MOST beautiful person on earth."

The Kept WifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon