- Hoofdstuk 2 - - 1 dag voor kamp -

8 0 0
                                    

*BOING BOING BOING* Ik druk mijn wekker uit, damn het is 7:00 uur, vandaag moest ik nog 1 keertje naar school om mijn rapport op te halen. Voor de laatste keer Iris en mijn klasje zien. Ik zit waarschijnlijk bij een groot deel niet meer in de klas omdat iedereen een ander vakkenpaket heeft gekozen. Ik kleden me aan, poeste mn tanden, deed mn make-up, maakte mn bed op en pakte nog even mn schoenen en liep naar benden. Het was al 7:45 en ik moest om half 9 op school zijn. Ik had totaal geen honged maar at nog wel even een brootje. Mijn moeder en mijn broertje kwamen ook beneden en aten snel ook een broodje. Ik had kunnen regelen dat mn moeder me bracht met de auto omdat ik ander 45 minuten voor een kwartiertje op school was en dan ook weer 45minuten terug moest fietsen. (Moet ik zelf in het echt ook x( )

We liepen naar buiten, naar de auto toe. "Mag ik voor in?!" Vroeg mijn broertje aan mn moeder. "Nee, straks je zitje ligt al achter in." We stapte in de auto, ik mogt lekker voor in zitten en we reden naar mijn school. Mn moeder zetten me af bij de hoofd ingang en ik liep naar binnen. Ik keek op de TV-schermen in de gang, lokaal 215 oke! Ik liep naar de 2 de verdieping en naar lokaal 15, bijna iedereen zit er al dus voelde ik me een beetje akward toen ik naar binnen liep. Ik ging meteen naar Iris toe die op de grond bij de verwarming zat. Ik ging naast haar zitten en gaven elkaar een zittende knuffel. "Heeyy, hoe gaat het met je Link verslaving?" Zij ze met een grijns. "Nouhou! Sorry hoor" Zij ik met een pruillipje. "Hahah! Geeft niet! Ik heb ook een kleine YouTuber gevonden die zo leuk is!" "Echt wie?!" "Gio, van GamePlayWorldXL" "Woow wat een lange kut naam." "Ja echt hé?! Maar hij maakt super leuke video's en is focking knap!" "Ooeehhh, ik ga hem thuis opzoeken! Stuur nog ff zn naar op app anders vergeet ik het waarschijnlijk." Iris en ik lagen helemaal in een deuk, tot dat onze mentor zij dat we ff moesten dimmen. We keken elkaar weer aan en moesten bijna weer lachen. Onze mentor gaf onze rapporten en nog wat lekkers en nam even van iedereen afscheid (Gewoon een handje) en we mochten gaan. Ik ga Iris en mn andere vriendinnen nog een knuffel en nam afscheid van iedereen en liep weer naar mijn moeder en broertje in de auto. We reden nog even langs de Alberthein om een lekker broodtje te halen en gingen naar de bioscoop. We gingen naar de nieuwste Minions film. Omdat mijn broertje en ik helemaal gek van ze zijn. Naja ik was er helemaal gek van en toen moest hij me weer na apen zoals gewoonlijk.We liepen naar binnen en kochten de kaartjes. We kochten nog popcorn en wat te drinken en liepen naar de zaal toe. Binnen 10minuten gingen de lichten uit en kon de film beginnen! Nouja eerst nog reclame...

Toen de film was afgelopen liepen we naar buiten toe. "De film was echt super!" Zij ik "Jaaaa!" Zij mn broertje "Klopt helemaal!" Zij mijn moeder. "Kom we gaan naar Opa en Oma." Zij mn moeder nog en we liepen naar de auto. We kwamen aan bij mijn Opa en Oma, en gaf ze meteen een knuffel toen ik ze zag. We gingen met zijn allen buiten zitten en ik liet heel trots mn rapport zien. Ik had namenlijk alleen maar 6e of hoger nouja 3 6e en voor de rest alleen maar zevens 3 achten en 2 negens. Ze waren trots op me en daar was ik blij mee. We zaten nog even bij mijn Opa en Oma tot dat het tijd was om naar huis tegaan omdat mijn broertje Judo had. We namen afscheid van ze en reden trrug naar huis. Mijn moeder pakte snel mijn broertjes Judo spullen en gingen meteen daar heen. Ik bleef thuis, ik moest namelijk mijn tas nog inpakken voor morgen. Maar ik moest alles vanavond al inleveren bij ons Scouting gebouw met mijn fiets. Maar omdat ik bijna geen spullen bij mijn vader heb moest ik alles bij mijn moeder inpakken. Ik was er opzich snel mee klaar dus appte Dylan en Iris dat ik ze een week niet meer kon spreken. En zetten een foto op Instagram dat ik een week niet meer bereikbaar ben. En op snapacht ook. Rn natuurlijk even een tweetje er uit dat ik een week weg ben met een foto er bij van Link, Joost, Jeremy en Pascal. Waar bij ik nog zetten dat ik ze een week lang niet kon zien, kwa YouTube video's kijken. Ik had nog even dus keek ik nog de video van vandaag van Link. Terwijl ik die keek kreeg ik een melding van Twitter. LINK HEEFT OP MN TWEET GEREAGEERD! OMG! Ik keek snel wat hij had geschreven. "RIP" stond er. Ik moest er wel om lachen en legte mn telefoon weer weg. "Ruby! Kom je we moeten gaan!" Schreeuwde mijn moeder naar boven. "Ja kom al!" Schreeuwde ik terug. Ik deed snel mijn lapotop helemaal uit en legde hem op mijn bureau, telefoon ook helmaal uit en bij mn lapotop. Ik pakte mijn tas en liep naar beneden. Pakte mn jas en liep naar de auto, ik zetten mn tas in de kofferbak en mn jas er bij. Ik ging weer voor in zitten en we reden naar mijn vader toe.

Aangekomen bij mn pa, pak ik mijn tas uit de kofferbak en doe hem weer dicht. Ik meen afscheid van mijn moeder en mn broertje en loop naar de voor deur en bel aan. Mijn vader doet open en ik zwaai nog even naar mijn moeder. Ik loop naar binnen en denk SHIT jas vergeten! Achja boeie heb twee truien mee. Ik zetten mn tas in de gang neer en kon meteen aan de tafel zitten omdat we wat vroeger gingen eten omdat we al om 8uur bij scouting moesten zijn en normaal gesproken om 7uur eten maar nu een keer om 6uur. Na het eten snel alle tassen in laaien. Fiets pakken en naar scouting rijden. Samen met David en Quin reed ik naar scouting toe. David is mijn middelste stiefbroertje en Quin mijn kleinste. Lucas was bij Mex dus die zagen we bij Scouting.

Eenmaal aangekomen bij scouting halen we de tassen uit de auto en leverde onze fietsen in bij de leiding die ze in de vrachtwagen doet om zo naar Didam te rijden. Terwijl David, Quin en ik wachten op Lucas zie ik Brodie, alleen hij ziet me niet want ik zwaai naar hem maar hij ziet het niet. Lucas en Mex komen ook aan gereden, we blijven daar nog even kletsen en gaan daarna weer naar huis. Lekker slapen en morgen om 11 uur bij scouting zijn en dan met de auto naar Didam. Heb er echt zin in!

One Long Week With You, Looks Like A Second In My Head.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu