DECEPTION

Chapter 2 - I'm sorry

Trivia: Tsarevich of Russia Alexei Nikolaevich Romanov is the youngest child and only son of the last Russian Emperor Tsar Nicholas II and Tsarina Alexandra Feodorovna (Granddaughter of Queen Victoria of United Kingdom). He is the heir apparent to the throne of Russian empire(Wikipedia). He was set to succeed his father Nicholas II when the right time comes. Unfortunately the young heir never reached adulthood.

____________________________________________________________________________________

Literal na nanlaki ang mata ko sa narinig at kulang nalang mapanganga na naman ako. Ano daw? Nabingi na ata ako. Direk pakiulit. Mababaliw na ata ako. Feasted on his body daw Aria! Sigaw ng isang bahagi ng isip ko. Ay lecheng buhay to ang kapal ng mukha!

"Paki-ulit nga po ang sinabi mo? Parang nagkamali ata ako ng dinig?" I ask politely kahit na parang puputok na ang mga pulso ko sa ulo sa inis. Ayaw ko namang gumawa ng eksena dito at nakakahiya dahil nasa pampublikong lugar ako. Nakita ko namang kumunot ng bahagya ang kanyang noo. "Bingi ka ba talaga o nagbibingi bingihan lang?" abat talagang iniubos ng adonis na to ang pasensya ko. Napapamura nalang ako at napapikit ng mariin sa kaangasan nya. Hindi na ako nagsalita pa at akmang aalis na ulit sa kanyang harapan. Napagtanto kong wala akong mapapala kung patuloy lang akong makikipag-usap sa kanya at baka mauwi lamang sa bangayan. Ayoko s'yang patulan at baka maubos ang dugo ko sa katawan.

I took a few steps away from him when he grabbed the same arm again. This time mas madiin na ang pagkakahawak nya. "Aray! Ano bang problema mo?" tanong ko sa kanya sa mahinang boses na idinidiin ang bawat salita. "You!" Sandali nga? Anong you? Itinuro ko ang sarili ko ng nagtataka at paano namang ako ang naging problema nito? "Paanong naging ako ang problema mo?" I asked exasperated again. But when my eyes landed on his white shirt nakita kong basa ito. I suddenly realized na natabig ko sya kanina habang umiinom siguro ng tubig. Oh my gee? Nag apologize naman ako diba? I groaned inwardly upon realization. Nakakahiya ka talaga Aria! Napapikit ako nang mariin sabay kuha ng puting panyo sa bulsa ko na lagi kong dala-dala. May initials ko kasi ang panyong yon na gawa pa talaga ng ina ko.

Matapang kong sinalubong ang mga titig niya kahit parang unti-unti akong natutunaw sa kinatatayuan ko. Marahan kong hinawakan ang palapulshan niyang nakahawak sa braso ko. I am trying to tell him to let go of my hand while still looking at his beautiful expressive eyes. Alam kong nakuha niya ang gusto kong mangyari kaya binitiwan niya ang braso ko. Napakunot naman ang noo ko nang makita kong parang may maling nangyari sa braso ko. He looked apologitic kaya tiningnan ko ang tiningnan niya. I am wearing an orange casual sleaveless shirt and because I am pale, his hand left red traces on my arm. I assured him that it's okay and it will be gone soon. I move a step closer towards him and he move a step back. I shrug it off and move a step towards him and showed my hanky.

Pinupunasan ko ang damit nya nang mapansin kong halos lahat ng tao nakatutok na ang atensyon sa aming dalawa. Lilingon sana ako sa aking likuran nang bigla nya akong hinila at niyakap. Idiniin nya ang mukha ko kanyang dibdib nang may narinig akong napakaraming click ng camera. Mas lalo nya pang idiniin ang yakap nya sa akin na para bang prinoprotektahan nya ako sa mundo. Narinig kong napapamura siya ng ilang beses. "I'm Sorry." Sabi nya sa matigas na ingles. Napapikit ako ng mariin ng mapagtanto ko ang nangyayari. Great! Just great! Ano ba tong pinasok ko? Artista ba tong mokong na to? I mentally castigated myself for being so stupid! Bakit ba kasi tumayo pa ako kanina sa mesa. Kung hindi sana ako tumayo at nairita at naghintay nalang sa aking ina ei hindi sana mangyayari to ngayon. Ugh!