Problems (flikken maastricht)

Deel 9

Pov jake
We zijn alweer een paar dagen verder. Het gaat goed met chris hij mag vandaag naar huis. Ze hebben veel testjes gedaan maar er kwam niks uit. Ze weten niet wat hij heeft maar wel heel zeker dat het weg is. Hij heeft daar een paar dagen gelegen maar hij heeft niet eens hoeven spugen ofzo. Dus dadelijk gaan we hem ophalen! Over een week ga ik eindelijk naar school! Daar heb ik echt zin in en nu al helemaal nu ik weet dat Luca nog bij ons in de klas is geplaats, hij mog kiezen en toen zei hij dat hij mij kende en toen mocht hij bij mij inde klas! Echt tof van de school! "Jake, britt! We gaan" roept mijn moeder naar boven. Me vader had vanacht bij chris geslapen dus mama was nu thuis. "Ja we komen" roept britt terug. Ik loop achter britt aan de trap op door naar buiten, trek de voordeur achter mij dicht en loop dan door naar de auto. "Mam kopen we daar in het ziekenhuis winkeltje ook van die ballonnen waarop staat dat hij naar huis mag?" Vraag ik. "Ja dat vind ik wel een leuk idee!" Antwoord ze. Ik knik tevreden wat ben ik toch een lieve broer voor chris. Iedereen denk dat ik een slecht persoon ben ofzo en dat ik meteen 10 gelekaarten heb op het middelbaar maar dat is dus niet waar ik ga juist goed me best doen! Helaas als ik dat iemand probeer te zeggen lachen ze mij in m'n gezicht uit...

Pov Britt
We komen aan bij het ziekenhuis waar we eerst naar het winkeltje lopen. We komen een grote ballon in de vorm van een smiley. Ze hadden er geen met tekst dat hij naar huis mag dus dan maar een blije smiley. We lopen naar de lift en daarna door de lange gangen naar de kamer van chris. Jake heeft de ballonnen vast en loopt als eerst naar binnen. Chris glunderd helemaal hij vind het zo mooi. Hij zit al helemaal klaar om te gaan.

Pov Jake
"Zo chris, eindelijk weer naar huis" zegt dr janzen die hem de afgelopen paar dagen in de gaten had gehouden. "Jaa" antwoord chris enthusiast. "Verdomme al weer een bloedneus" zeg ik boos. Dr janzen pakt een doekje en geeft dat aan mij. Ik bedank hem en probeer dan te zorgen dat mijn bloedneus stopt. "Heb ja vaker een bloedneus?" Vraagt hij. "Ja de laatste tijd wel" antwoord. "Heb je weleens dat je tandvlees bloed of blauwe plekker uit het niets" vraagt hij. "Ik heb geen blauwe plekken wel 1 keer gehad dat mijn tandvlees bloedde maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik te ruw poetste" zeg ik. "Oke, misschien moet je voor de zekerheid even een bloedonderzoek laten doen"' zegt hij. "Waarom" mengt me moeder zich nu in het gesprek. "Om er zeker van te zijn dat uw zoon niet ernstig ziek is" zegt hij. "Wat?!" Zegt me vader. "Dit zijn ook tekens van leukemie, ik wil jullie niet bang maken of onzeker maar als hij ziek is kunnen we voorkomen dat het te laat ondekt word" zegt hij. En opeens veranderd mijn hele dag van een leuke dag naar een dag waar ik toch een beetje bang van word. Ik krijg zo meteen een bloedonderzoek de uitslag is overmorgen dan moet ik hier weer zijn om 10:00 uur.

Ik heb net een bloedonderzoek gehad, ik ben blij dat ik er van af ben. Nu zitten we in de auto onderweg naar huis. We gaan zo met z'n alle een film kijken met appeltaart. Die ik en britt helemaal zelf hebben gemaakt!

Het was een lange dag en ik ben blij dat ik nu ook eindelijk in bed lig! "Jake, mag ik bij jou slapen" vraagt chris terwijl hij zachtjes de deur open doet. "Tuurlijk, maar waarom" vraag ik. "Ik heb je gewoon gemist" zegt hij. "Ah, ik jou ook" zeg ik terwijl ik naast mij klop op mijn bed. Ik heb een tweepersoons bed dus dat past makkelijk. Na een paar minuten zie ik dat chris lekker in slaap is gevallen. Ik ga ook maar slapen niet denken aan de uitslag en al helemaal niet als hij slecht is. Dadelijk heb ik echt leukemie dan mis ik sowieso veel van mijn eerste schooljaar op middelbaaronderwijs! Dat wil ik echt niet!

Hallo lezerss;)
Dit verhaal gaat voor een deel een beetje lijken op mijn vorige verhaal, "stay strong" ik weet niet waarom maar ik vind kanker een belangrijk onderwerp. Mensen schelden ermee alsof het niets is maar mensen overlijden aan deze rot ziekte. Ik ga proberen het zo verschillend mogelijk te houden. Als je mijn verhaal daardoor maar niks vind, moet je gewoon stoppen met het te lezen want dat zou ik heel goed begrijpen!
Groetjes van mij!