Problems (flikken maastricht)

Deel 20

Pov jake
Het is 14:00 uur als het goed is komt me moeder zo:) net toen ik voelde dat ik moest overgeven kwam me moeder binnen. Snel pakte ze een bakje en gaf het aan mij. Toen ik klaar was zette ze het bakje weg en ging ze een glas water voor me halen. Ik spoelde mijn mond en gaf het glas terug aan me moeder die het weer weg zette. "Ah, mevrouw wolfs" zij dr hamburg terwijl ze binnen kwam. "We willen jake gaan wegen omdat we ons zorgen maken over zijn gewicht, ook omdat hij zo weinig eet" zegt ze. Ik knik. "Maar waarom, hij heeft gewoon geen honger het is niet dat hij een eetstornis heeft ofzo" zegt me moeder. "Nee ik heb gewoon geen honger" zeg ik. "Toch gaan we het wel doen" zegt ze. Ik ga op de rand van mijn bed zitten. "Nu?" Vraag ik. "Ja nu" zegt ze. Me moeder loopt naar me toe en helpt me uit bed. Me moeder ondersteund me en zo lopen we achter Dr hamburg aan naar haar kamer. Als we er zijn moet ik meteen op de weegschaal gaan staan. "34,6 kg" zegt dr hamburg. "Dat is niet heel veel" zegt mijn moeder. "Nee, jake we gaan afspreken dat als je onder de 32 kg komt dan ga je aan de sondevoeding" zegt ze streng. Ik knik. "Is dat nodig" zegt mijn moeder. "Ja, het kan anders heel gevaarlik worden" antwoord dr hamburg. Wat een gezeik, alleen omdat ik door die chemo geen honger heb maar oke.

Ik lig alweer een tijdje in mijn bed. Net kwam er weer een arts die even alles controleerde. Dr verbeek had me nog een trailer laten zien van een leuke film die ik zeker moest gaan kijken. Hij heette 'After Earth'. Het lijkt me inderdaad wel een leuke film. Ik pak de laptop en ga naar netflix waar ik meteen die film op zoek. Als ik hem heb gevonden start ik de film.

Het is inmiddels half 9. Papa, britt en chris zijn er net. "Jake, mag ik bij jou slapen vanacht" vraagt chris. "Van mij wel" antwoord ik. Hij lacht. "Waar is mam" vraag ik. "Even naar huis" zegt me vader. Ik knik. Ik pak me telefoon en zoek het nummer van me moeder.

E: hoi jake, wat is er?
J: niks, ik wou alleen vragen of je mijn gitaar b. mee wilt nemen als je zo terug komt.
E: ja dat is goed!
J: oke tot zo!
E: tot zo!

"Wat moet jij met je gitaar" zegt britt als ik klaar ben met bellen. "Gitaar spelen, wat anders" antwoord ik. "Je hebt een jaartjeles gehad. En dat was 2 jaar geleden" zegt ze. "Dus, ik heb zin om een beetje op de gitaar te spelen" zeg ik boos. "Oke oke, ik wist niet dat je boos werd!" Zegt ze vel. Ik schenk geen aandacht meer aan britt en richt me op chris. "Zeg, wat heb je allemaal op school gedaan de afgelopen dagen" vraag ik aan chris. "Gymen en rekenen en lezen" zegt hij. "Oh dus het was saai" zeg ik lachend. "Neehoor" antwoord hij. Me vader kijkt me boos aan. "Wat" vraag ik hem. "Laat die jongen school leuk vinden als je blieft" zegt hij bijna smekend. "Sorry, ik wist niet dat er iemand in deze familie was die school leuk vind" zeg ik. "Ik dacht dat jij juist zin had in school" zegt britt. "Ja dat heb ik nog steeds, maar kan ik daar naar toe, nee! Dus bemoei je niet met mij" zeg ik boos. "Oke, britt het is tijd dat we gaan" zegt mijn vader. Hij geeft mij en chris een kus en loopt dan samen met britt het ziekenhuis uit. Chris klimt naast mij op bed en gaat een spelletje spelen op mijn Ipad. Ik voel me opeens ook echt niet lekker. Heel erg hoofdpijn, misselijk en duizelig. Ik klik op het knopje en al snel staat dr verbeek naast me. "Wat is er jake" vraagt hij. "Ik voel me niet goed" zeg ik. Hij knikt. Hij spuit iets in het slangetje dat mijn lichaam in gaat. Het zal wel pijnstilling zijn.