Uzun zaman oldu, sesini unuttum galiba. Yazmıyorum da artık, çünkü sana ihtiyacım olduğunu hissetmeni istemiyorum. Biliyorum yine canımı yakarsın. Sanki böyle kocaman bi hiçim. Boşlukta sessiz. Sarhoş olunca düşünmeye başlıyorum. Önceden sen vardın.
Hüzün yoktu
Mutluluk vardı.
Aslında çok güzeldi be.
Ama şimdi gel gör ki simsiyah bir içim var.
Gökyüzüne bakasım yok.
Çünkü baktığım zaman üzülmek istemiyorum.
Biz seninle gökyüzüne baktığımız zaman yanımdaydın, sonra pek seni düşünerek bakmadım zaten.
İstemedim hiç bişey.
İçtim.
Günlerce sarhoş oldum.
Geçmiyor ya ne kadar çabalarsan çabala.
Unutmak kelimesi gelip yanıma otursa kalkar sana koşarım.
Ama biliyorum bir gün sıkılacağım bu durumdan.
Ya da birisi girecek hayatıma. Herşeyi unutturacak.
Biliyor musun? Seni bile.
İçimden tamamen gitmeyeceksin hep bi parçan kalacak. Ama buna ben karar vereceğim. Bu sevgi değilde nefret olacak.
Şuan düşünüyorum da ne kadar yazık dimi bana ve olmayan bize.
