Kumsal

3.Bölüm

En son ayağımın takıldığını ve kumlara düştüğümü hatırlıyorum. Hava tamamen kararmıştı ve yaklaşık 1-2 saattir kumda yatıyordum.

Ayağı kalkmayı denedikten sonra şezlonga oturdum. Düşünüyorumda.. Neden hep ölmeye çalışırken ölemiyorum ki?

"Ne düşünüyorsun kara kara?" Dedi sesini hatırladığım çocuk.

"İlgilendirir mi? " dedim fısıldarcasına

"Hayır " dedi

"O zaman beni yalnız bırak "

"Oraya tırmandığından beri seni izliyorum. Ayrıca dudağının kenarı kanamış " dedi cebinden peçete çıkartırken

"Bak Kerem misin nesin. Ne yaptığım seni ilgilendirmez tırmandığım düştüğüm dudağımın kanaması. Sadece yalnız bırak. "

Beni tınlamayıp biraz daha yaklaşıp küçük bir bakış atıp dudağıma yoğunlaştı. Peçeteyle kabuk bağlayan yer hariç kan bulaşan yerleri silmeye başladı.

"Niye kendine bunu yapıyorsun? " diye seslendi

Sessiz kalmayı tercih edip boş boş etrafıma baktım.

"Hala ismini öğrenemedim" dedi peçeteyi şezlonga koyarken

"Defne"

"Öğrendiğime göre artık gidebilirsin odana " dedi

"Odama gitmiycem beni yalnız bırak"

Kahkaha atıp cevapladı

"Yarım bıraktığın işi mi tamamlayacaksın? "

Anlamayan boş boş bakışlar attım

"Kayalıklara tırmanırken düştünya hani normalde ordan kendini atmayacak mıydın?"

"Hayır yok öyle bişey hem ben Mert için neden kendimi ordan atacakmışım ki? "

"Mert?" Dedi sorgulayıcı bakışlarıyla

Ayağa kalkıp hızlı ve sert adımlarla odama doğru yürümeye başladım.

"Hayır yok öyle bişey hem ben Mert için neden kendimi ordan atacakmışım ki? "

Sahi ya. Neden Mert için kendimi atacakmışım ki?

Odama girdiğimde şort-askılı takımımı giyip yatağıma oturdum. Komodinden günlüğümü elime alıp bugün olanları yazmaya başladım.

İşimi bitirdikten sonra telefonumu çıkardım. Okulun kapanmasına 1 hafta vardı ve ben uzun süre burda kalacaktım. Sakinliği doğallığı her ne kadar güzel olsada içimdeki sıkıntı gitmiyorki..

Birçok çağrı ve mesajları umursamadan kendimi uykuya bıraktım.

***

Uyandım ve yataktan ayaklarımı sarkıtıp kalktım. Elimi yüzümü yıkayıp üstümü değiştirdim. Beyaz askılı ve siyah eteğimi giyip evden çıktım.

Kumsala doğru yürümeye başladım. Denizi sağıma bıraktım sandaletlerimi çıkarıp elime aldım ve yürümeye devam ettim .

Gözümden bir damla yaş aktı. Bıktım bu durumdan . Ciddi anlamda bıktım. Sürekli aklıma gelmesi anılarımız yaşantılarımız. Alıştığım bir insandan vazgeçmek o kadar zormuş ki. Herşeyiyle güvendiğim bir adamdan vazgeçmek... tekrar güvenmekten o kadar çok korkuyorum ki.

Duygularımın beni elegeçirmesinden bıktım. Tekrar güvenmek istiyorum birilerine. Ama tekrar kaybetmekten o kadar çok korkuyorum ki.

Lokantaya doğru yürümeye başladım. Açık büfeden tabağımı doldurup masa aramaya başladım. Evet mükemmel. Her yer doluydu. Bir masada tek kişi oturuyordu. Oraya doğru yaklaştım.

"Oturabilir miyim? "

"İsmini söylersen evet " dedi sarı saçlı çocuk

"Defne ben. "

"Tamam gel otur" dedi saçlarını düzeltirken

"Senin ismin ne? " diye sordum yemeğime odaklanırken

"Gökhan ben " dedi masaya Kerem yaklaşırken.

"Ah sevgilim başka masa kalmamış nı? " dedi Kerem bana

"Sevgilim mi? " dedim etrafıma bakarken . Evet evet bana diyordu.

"Evet sevgilim. " dedi masaya otururken.

"Bula bula bu masayı mı buldun? Bu çocuk çakma tecavüzcü Coşkun " dedi kulağıma fısıldarken

"Ne diyosun be!" Dedim kulağına

"Bu çocuk niye burda sanıyosun ? " dedi alayla.

"Bugün beraber takılalım mı? " dedi çocuk

"Bu kıza sevgilim diyorum farkettiysen. Ben seni sana takıyım mı yoksa burdan defolur musun? " dedi Kerem kaşlarını kaldırırken

Çocuk yavaşca masadan tüydü. Kerem o bakışları bana atsa dünya koşu birincisini sollardım gerçekten.

"Teşekkür etmeyecek misin? "

"Kendi başımın çaresine bakabilirdim" deyip masadan kalktım.

Dün tırmanmaya çalıştığım kayalıklara doğru ilerledim. Kayalıklara geldiğimde tırmanmaya çalıştım. Tabiki temkinli davranıyorum . Kayalıkların tepesine gelip yavaş yavaş uca doğru ilerledim. Ve oturdum. Aşağıya göz ucuyla baktım. Yaklaşık aşağıdan 10-12 metre yukarıdaydı.

Oturmaya devam ettim. Telefonumu çıkarıp hesaplarıma göz attım. İnstagrama girmemle Mertin yine o kızla fotoğrafını görmem bir olmuştı.

Biraz daha burda dursam canıma kast edecektim bu sefer. Ayağa kalkıp arkamı döndüm. Hey ! Ne oluyor !