a nightmare college

hoofdstuk 5

Ik loop het klaslokaal uit van Aardrijkskunde, richting de kantine. De gangen zijn weer gevuld met de geur van gebakken aardappelen en een geur die ik niet kan herkennen, tegen een raam geleund staat Becca met nog twee andere. omg becca! Hoelang is wel niet al geleden dat ik die heb gezien! Ik loop naar haar toe, 'hey Becca!'. Ze draaid haar zuchten om en kijkt me aan, 'waar was jij gisteren Em!'. Ze kijkt even over haar schouder naar het mollige meisje, 'hé Eleonora, hou je plaats voor me vrij?'. Ze knikt en stapt naar de kantine, 'ik heb je nog geappt en bij je kamer langs geweest'. Ik kijk over haar schouder en zie Mason met een meisje flirten, Becca draait haar ook om en zegt:'je vindt hem leuk'. En ze grijnst er bij, ik kijk haar aan en zeg:'Wat! nee natuurlijk niet'. Ze trekt me mee aan mijn pols, 'Hé bec niet doen!'. Ik trek me los uit haar greep, 'rustig maar, ik ging niet naar die gast daar.' Ze kijkt naar haar voeten, 'is er soms iets?'. Ze aarzelt even precies alsof ze iets wil vertellen. 'ik vindt Brain wel nog leuk', zegt Becca en inderdaad Brain komt aan gelopen.

Het is inderdaad gebakken aardappelen met een vettige worst, ik heb mijn eten opgeschept en kijk rond. Eleonora -het mollige meisje dat blijkbaar de kamergenoot van Becca is- zit aan een half volle tafel op het einde van de kantine, Becca loopt voor me er naar toe. 'hé Emily!' ik draai me om en zie een jongen van de populaire tafel naar me roepen. 'Kom eens hier!', roept Brain die ook aan die tafel zit natuurlijk, ik aarzel even en kijk naar Becca die ondertussen al over Eleonora zit. Ik stap met zeker stappen richting de populaire tafel, het grote raam naast te tafel geeft een prachtig uitzicht over de stad. 'Er is nog een plaats vrij', zegt Brian, ik kijk de tafel rond en zie een lege plaats naast Brain. 'Je kan de plaats van Mona innemen', zegt de jongen die me riep, 'of ik kan opschuiven en dan kan ze naast mij zitten', zegt een grijnzende Mason. 'dat is toch wat je wilt Emily?', zegt hij. Ik kan wel door de grond zakken van schaamte! De hele tafel lacht en gegarandeerd dat mijn wangen knal rood staan. 'Ik eum g-ga wel n-naast Brain zitten' OMG sinds waneer stotter ik?!

Ondertussen ken ik zo alle namen en gaat het gesprek over de nep nagels van Tiffany, 'wat is er met Mona gebeurt', vraag ik. In een hoekje aan de 'rare tafel' zit een hoopje miserie sneu voor zich uit te kijken, wat dus Mona moest voorstellen. De tafel was opslag stil, de ene staart voor zich uit en de andere kijkt me strak aan, 'precies alsof jij dat niet weet', zegt Mason grijnzend. Ik snap het helemaal niet meer, Mona was toch populairder dan Obama? oké oké zo populair nu ook weer niet, maar je begrijpt toch wat ik bedoel? 'Brain, Mona was toch je vriendin?', schreeuw ik. Waarschijnlijk iets te luid want de hele kantine kijkt me aan, oh shit! Ik schaam me zo en dan gebeurt het. De hele kantine begint te klappen en te juichen, 'EMILY EMILY EMILY!!'. Ik kijk vragend naar Brain, 'je bent nu de 'nieuwe' Mona, Emily', zegt hij lachend. Ik kijk om me heen naar de tafel waar Mona zit, ze kijk nog steeds naar haar eten. Even sneu als daar net, 'wow wacht! Dus ik ben nu je vriendin?'. Brain lacht en zegt: 'nee, ik bedoel je bent nu populair!', iedereen juicht mee behalve Mason en Mona. Ik begrijp het nog altijd niet goed, hoe kan ik nu populair zijn? Blijkbaar heeft Tiffany het opgemerkt dat ik er nog steeds niets van begrijp want ze zegt: 'door die Milk Shake Em!'.

hii, ik weet dat ik lang niet ge-update heb dus sorry daar voor!