~8.

61 5 4
                                    

Het is Zaterdag, ik ga weer naar Richard toe. Ik heb tegen mijn tante gezegt dat ik naar 'Chris' toeging, ze is erg blij dat ik een zogenaamd vriendje heb. Ik denk dat ik ook nog niks ga vertellen over mijn verborgen krachten.
Ik fiets de Wilgelaan in en probeer me te herinneren welk huis het was. Ik zet me fiets tegen een boom en loop weer richting de plaats waar ik vorige keer de stoep op was getrokken. Ik was zo geschrokken geweest dat ik niet op het huis had gelet.
"Wat nu?" Zeg ik hardop tegen mezelf. Ik kijk naar drie huizen, het moet één van deze huizen zijn.
Ik ga maar aanbellen, wat kan er gebeuren?
Bij het eerste huis opent er gelukkig niemand en bij het tweede huis opent, gelukkig, Richard.
"Goedenmiddag Avè!" Zegt Richard opgewekt.
"Ehm, hallo."
"Kom binnen, wil je thee?" Vraagt Richard vrolijk. Ik ga naar binnen en ik knik maar.
"Ga zitten, ik kom zo." Ik ga zitten op de versleten bank en neem de kamer in me op. Vorige keer had ik niet echt de tijd om de kamer goed te bekijken. Het is nog licht buiten dus de kaarsen zijn uit. In een hoek van de kamer staat een tafeltje met een soort plantenbak erop. Ik sta op om het beter te bekijken. In de bak zit sprankelend water en ik zie dat er een laagje prut onder ligt waar weer vreemde groene dingen aan groeien.
"Dat is een welaiplant." Zegt Richard opeens. Ik ga weer zitten.
"Ze zeggen dat je de toekomst ermee kunt zien, ik heb hem van een Chinese vriend van me, hij is een Terran."
Ik neem een slokje thee. En bekijk de plant nog even beter.
"Meester?" Vraag ik.
"Ja, wat is er?"
"Hoe weet u mijn naam?"
Richard denkt even na.
"Goede vraag Avè, Aquans hebben vaak voorspellende dromen. En ik heb ze al jaren, dus ik twijfelde niet toen ik droomde dat ik een Aquan op het strand zou 'ontmoeten'."
Ik denk opeens weer aan de droom die ik laatst had gehad, zou die droom dan toch echt zijn? Ik neem nog een slokje thee en merk opeens dat de beker niet heet aanvoelt.
"Wat kan ik eigenlijk zoal nog meer met mijn, ja, krachten?" Vraag ik nieuwschierig.
"Nou, wat je wil als het maar iets met water te doen heeft. Lang onderwater blijven, golven creeëren, water warm maken, er was zelfs een aquan die zei dat hij in een reusachtige bubbel onderwater zijn huis had!"
Ik ben best onder de indruk, ik zou zo'n makkelijker leven hebben. Ik heb nog veel meer vragen.
"Hoe had u mij eigenlijk hier naartoe gestuurd, donderdag?" Richard lacht.
"Oh dat, nou een mens bestaat uit zeventig procent uit water, dus als je je krachten goed genoeg beheerst kan je zo iemand van alles laten doen."
Ik wordt bang van het idee, ik vertouw hem opzich wel, maar je weet maar nooit.. Ik besluit te vertellen over de droom.
"Meester, ik had laatst een droom over een vrouw. Ze zij dat ze na honderd jaar..." Als ik klaar ben met mijn verhaal kijkt Richard me geschrokken aan.
"Ik had niet gedacht dat je nu al visioenen zou krijgen. Je wil niet weten wat er nu komen gaat. Zeker niet met jou, je bent jong en hebt veel kracht. We moeten je heel snel leren sturen."

ElementsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu