herşey sende saklı

Uğraşlarım...

Ertesi gün, saatler öğlene yaklaştığı sıralar da burnuma gelen nefis sucuk ve ekmek kokuları ile gözlerimi açtım.Karnım acıkmıştı.
Yattığım yerden saate baktım.
Tahminlerim beni yanıltmamıştı.

12:02

Yataktan kalkıp, banyoya doğru ilerledim.Duş almam gerekiyordu.Aynada hafiften çıkan sakallarımda elimi gezdirirken, annem seslendi.

"Poyraaz.. kalktın mı? Yoksa benim gelmemmi lazım?"

Ses vermedim.

"Cevap versene.. poyraaazz.."

Cevap vermemem onu sinirlendirmiş olacak, banyoya daldı.Boş gözlerle anneme baktım.
Benim bu halsiz ve suratsız halime karşılık, oda gayet dinç ve enerjili gözüküyordu.

Tekrar önüme döndüm.. iyice sinir olmuştu.Elime traş makinesini alıp aynaya baktım.Köpüğü suratımın sağ tarafına sürerken bir yandan anneme yan gözlerle baktım. O da bir süredir beni izliyordu.

"Beni delirtmekteki amacın ne ?"

Ah..sinirlendirmeyi başarmıştım.

Gülerek annemin yanağına yapıştım.Oda gülerek karşılık verdi.

"Seni deli oğlan..10 dk da işini bitir, çabuk kahvaltıya.."
"TAMAM ANNEEE"
"Bağırma bana."
Sırıtarak baktım.Annem giderken bende arkasından kapıyı kapattım. Dişlerimi fırçaladım.
Traşı halledip, direk duş'a girdim.

Duştan çıktığım da belime bir havlu sardım.
Bir yandan da elimdeki havluyla saçımı kuruluyarak salona girdim. Sucukları soğutmak istemediğimden, giyinmeye gerek duymamıştım.

Masaya oturdum.
Arkamdan gelen sesle irkildim.Annem,
" misafirimize hoşgeldin de poyraz."

Gamze koltukta oturmuş, şaşkınlıkla beni izliyordu.Üstüm çıplak olduğundan kaslarım ve ben iyi görünüyor olmalıydım.Kaslarıma bakan gözlerini bana çevirdiğin de gözleri gözlerimle buluştu ve utancından kızardığı için başka tarafa bakmaya başladı..Onun bu hali benim gülmemi sağlamıştı .

Odaya girdiğim de onun tarafına bakmadığımdan farkedemiştim.

"Hoşgeldin, Gamze.Yemezmisin?"
"Yok, saol."

Annem atıldı.

"Aaa...tatlım olmaz hemen masaya geç."

Anne...

Gamze karşımdaki sandalyeye oturdu. Önündeki tabağa börek aldıktan sonra annemin de oturmasını bekledi.
Annem kendisine ve gamzeye meyve suyu doldurduktan sonra konuşmaya başladılar.
Annem gamze yi okuldan tanıyordu.
Bukadar iyi sohbet etmelerine şaşırdım.

Sahi, bu kız niye geldi?

Kahvaltı faslı bittikten sonra,
Gamze anneme masayı toplaması için yardım etti.
Bende o sırada odama geçtim.
Kız bana bakmaktan doğru düzgün yemek yiyememişti.

Onun bu halini düşündüğümde gülümsedim.
Dolaptan kendime kot kapri, ve koyu lacivert t-shirt çıkardım.
Onları giydim, saatimi masadan alıp koluma taktım,aynaya bakıp saçlarımı elimle taradım ve ıslık eşliğinde odadan çıktım.

Tekrardan salona geldiğimde annem salonda yoktu. Mutfakta bulaşıkları makineye yerleştiyordu.
Salondaki üçlü koltuğa yayıldım.
Gamze nin bana olan bakışları üzerimdeyken, bende ona baktım.

"Eee.. naber?"

"İyiyim. .sen?"

"Eh..."

Sen gelmeseydin daha iyi olurdum.

... kısa bir sessizlikten sonra,

"Eee.. gelmenin bir sebebi varmı peki? "

Kız sorduğum soruyla sıkılmıştı.

O sırada annem elinde taşıdığı çay tepsisiyle içeri girerken,
"Oğlum, ben çağırdım.Hem niye kızı bunaltiyorsun?"
"Sizin arkadaş olduğunuzu bilmiyordum."dedim, gamze ye bakarak. Utanmıştı.
"Annenle konuştuğumuz da bir daha buluşmak istedi . Dün drr konuştuk bana teklif etti.Yoksa, seni rahatsız etmek istemiyorum. "

"POYRAZ, kızı niye açıklama yapmaya zorluyosun?"
Annem sinirlenmişti.

Annem'e baktım.Sonra bakışlarımı gamze ye çevirdim.
Birşey söylemeden kalktım ve kapıya doğru ilerledim.
Ayakkabıları mı giyerek bahçeye çıktım.

Sokağa çıktığımda az ilerlememistim ki; gamze ayakkabısının tekini ayağına sokmaya çalışırken, arkamda koştuğunu farkettim.
Bana yetişmeye çalışıyordu.
O sırada sertçe arkamı döndüm.Ani hareketim bana carpmasına ve düşmesine sebep oldu.

Kolundan tutup, , Hızlıca kaldırdım.Dengesini tam toplıyamamıştı ki;
Onu kendime çektim.
Zayıf kolları bana karşı gelemiyordu.
Onu iyice sıktım ve kendime çektim. Vicudu bana değiyordu.
Nefesi kesilmişti.
Gözlerine bakarak sert bir biçimde konuştum.

"Bak, amacın ne bilmiyorum, ama benden uzak dur.Etrafımda dolaşan asalaklardan hoşlanmam.Beni anlıyormusun?"

Şaşkın ve öfkeli olan gözleri ile bana bakıyordu.
"Kolumu bırak, acıtıyorsun."

Sertçe kolunu silktim ve önüme dönüp yürüdüm.

Ilerlerken, arkamdan bağırıyordu.

"Bir kere ben asalak değilim.senin etrafında da dolaşmiyorum.Evine annen davet ettiği icin geldim.Sana meraklı değilim yani, bunu düşünerek kendini bir yere koyma."

Okadar kelime bu kızdan mı çıktı?
Bir durur insan....

Arkama döndüm, ve gözlerinin içine baktım.
O ise, bana öfkeyle bakıp arkasını döndü ve hizlica ilerledi.

Ben de yürümeye devam ettim.