Mafyanın Sekreteri

Bölüm 9

İyi okumalar...

Kararımı vermiştim. Ben güçlüydüm . Annem ve babam öldüğünde beni hiç sevmeyen halama kalmıştım ama kurtulmuştum ondan çocuk esirgeme kurumu bile ondan daha iyiydi. O bana hiç iyi davranmadı beni sevmedi bile nedeni ise annemle aralarının iyi olmamasıydı. Babam annemle evlenince tabi babamada küsmüştü halam. Sonra onlar ölünce bana da bakmak istememişti.

Artık ailem yoktu. Çocuk esirgeme kurumunda büyümüştüm. Orda bütün engellere karşı çalışıp çabalayıp kazanmıştım üniversiteyi. Oysaki bana hep kazanamaz bu gerizekalı gözüyle bakmışlardı.
İşte tam o gün anlamıştım ben güçlü olduğumu. Onların iddalarını boşa çıkarmıştım. Kimse bana güvenmemişti ki zaten kendi ayaklarımın üstünde durmuştum.
Üniversitemi bitirmiş aynı zamanda bir kafede garsonluk yaparak harçlığımı sağlamış ev tutmuştum. Kendi başıma istanbula gelmiş iş bulmuştum. Ama şu merakıma yenilip de poyrazın peşinden depoya gitmem işte o bitirmişti hayatımı.
Yani kararım gidicek güçlenicek ve bana güvenmeyen herkese bana acı çektiren herkese bir darbe vuracaktım.
İşte başlıyoruz.

Plansız programsız nasıl başlıyosun derseniz planımı yaptım bile şimdi iş zamanı...

Ben kararımı verirken önümde bir araba durdu.
Arabada bir kız vardı. Benim yaşlarımdaydı ve zararsız görünüyordu. Ama görünüşü biraz tuhaftı çünkü rockçı veya gotik gibi giyinmişti. Üstü başı full siyahtı. Aslında benim tarzıma çok uzak değildi. Ben de neredeyse hep siyah giyerdim. Kızla iyi arkadaş olucakmışız gibi geldi yani bir anda kanım kaynadı.

Arabasına bindim. Gidicek hiçbir yerimin olmadığını söyledim ve başımda geçenleri anlattım.

Sonra araba durdu. Üç katlı boyası dökülmüş bir apartmanın önüne gelmiştik. Kız arabadan inince ben de indim ve kızı takip ettim. Kız ikinci kata çıktı ben de arkadından. Eve girdik.

Kız çok soğuktu hiç konuşmamıştı benimle.

Bana dolabından asker yeşili tayt ve üstünde beyaz bir kuru kafa deseni olan siyah bir bluz verdi. Ayakkabı olarak da siyah bir gotik botu verdi. Ben de giydim. Güzel olmuştum.

"Adım melis annemler seninkiler gibi kazada öldü. Çok konuşmayı sevmem. Bu apartman terk edilmiş bir yer benim evim de burası bir de iş aradığını söyledin ben bir gotik barda çalışıyorum ama sen orda çalışamazsın çok masumsun o yüzden arkadaşımın cafesinde çalışıcaksın yani istiyorsan ve bu evde kalabilirsin iyilik yapmayı sevmem bu bir ilk." Dedi.

Ben de " çok teşekkür ederim cafenin adını ver ben gidip bakıyım." Dedim.

"Cafenin adı Ölüm Melekleri ayrıca çok uzakta ve hayatını anlatıp başımı şişirirken paranın olmadığını da söyledin yani minibüsle falan da gidemezsin seni ben götürürüm arabamla zaten ben yanında gitmezsem işe seni almazlar seni." Dedi.

"Benim için yaptıkların için çok teşekkür ederim ama bişey merak ediyorum. Sen ilk defa iyilik yaptıpını söyledin peki bana iyilik yapmaya seni iten neydi ?"dedim.

"Bu seni ilgilendirmez." Diyip evden çıktı. Ben de onu takip ettim. Neden bu kadar kızmıştı bir anda bir sırrı vardı ve bu onu rahatsız ediyordu. Ama neydi onu rahatsız eden o sır şimdi soramazdım da yine kızardı.
Neyse sonra sorarım belki anlatır.

Birlikte arabaya bindik ve cafeye doğru ilerledik. Yol boyunca konuşmadık. Yani yolculuğumuz sessiz geçti.

Cafeye geldik. Cafenin dışı korku filmlerindeki o ahşaptan yapılmış villalara benziyordu. İçine girdiğimizde içi de ahşaptı ve aynı korku filmlerindekiler gibiydi. Odalara masalar konulmuştu.
Koltuklar krem ama kirli ve yırtık gibi gösterilmiş. Masalar eskitilmiş ahşap duvar kağıtları yırtılmış yerlerde üç boyutlu resimler ile yürüyen hamam böceği görüntüsü verilmiş yine tavana üç boyutlu resimle örümcek ağı görüntüsü verilmişti. Etraf karanlıtı köşelerde loş ışıklar vardı. Bir sürü odası vardı cafenin ,her odada iki masa vardı ama en korkuncu da kolidordu tavanda yanıp sönen lambalardı insanı bir geriyordu. Müzik olarak da korku filmlerindeki gerilim müziği verilmişti. Yani özeti her an önüme canavar çıkıcakmış gibi geliyordu.

Ama çalışıcam burada ne olursa olsun para kazanıp güçlenmem gerek kararımdan cayamam artık işim de evim de hatta ev arkadaşım da var. Şimdi güçlenme zamanı. Bekle beni poyraz güçleniyorum...

Nasıl gidiyo hikaye yorum yaparsanız sevinirim fikir de verebilirsiniz. Sizi seviyorum umarım beğenirsiniz..