Can we stay forever?//Niall Horan// ☑

13

Maanden en weken vlogen voorbij. De BBQ met de Horans is niet doorgegaan, omdat Theo ziek was. Niall is weer op tour geweest en ik heb veel met Nia afgesproken. Ze is zelfs een keer komen logeren. Nia is nu echt mijn beste vriendin. Jessy heeft ons ook verlaten, maar voor mij hoeft ze niet terug te komen. Misschien was ik ook een beetje kortaf, maar mijn relatie met Niall proberen te verbreken gaat mij echt te ver. Niall en ik hebben nog getennist. Het ging best goed tot ik de tennisbal in Nialls ballen sloeg. Hij heeft zich voorgenomen nooit meer tennis te spelen en hij heeft vastgesteld dat hij vervloekt is dus alle tennisballen die hij in huis kon vinden heeft hij gegeven aan de buurjongen van zijn ouders. Hij was er blij mee, want dan kon hij met zijn hond spelen. Er was geen hond te zien, want toen zijn ouders uitlegde dat het hondje niet bestond werd het pas echt duidelijk dat het jongetje veel in zichzelf bezig was. Een schat van een jonge hoor. Louis hebben we niet meer terug gezien of iets van gehoord. Op tour schijnt hij Niall genegeerd te hebben. Het enige wat ik heb meegekregen is dat Cynthia terug in Nederland is. Zayn heb ik ook niet meer gezien, maar ergens verwacht ik dat Niall wel contact met hem heeft gehad. Niall zit aan de keukentafel zijn yoghurt op te eten terwijl ik een appel naar binnen werk. Ik sla de bladzijde die ik aan het lezen was van Nialls golf tijdschrift om en zie een foto van Niall staan. Ik kijk op de voorkant naar de datum. "Schatje?" Hij kijkt op van zijn kom. "Heb je dit nummer al gelezen?" Hij hou het blad omhoog. "Nee." Ik kijk hem met een glimlach aan. "Je zou echt heel blij worden als je het artikel lees wat ik nu lees." Hij lacht en grijpt het blad uit mijn handen. Zijn ogen worden groot van blijdschap. "Ik... Sta... Naast... Rory....Owhmyfuckinggod!" Hij springt op en rent gillend de woonkamer in. "Dit moet mam weten!" Ik hoor hoe hij zijn moeder aan de telefoon krijgt en hoe hij uitlegt dat hij in het blad staat. Hij komt overenthousiast de keuken binnen en geeft mij een kus op mijn wang. Hij pakt zijn kommetje en stopt hem in de vaatwasser terwijl hij in gesprek is met zijn moeder. "Mam ik sta naast Rory!!!" De lach op mijn gezicht blijft staan. "Ik weet het liefje." hoor ik haar zeggen. Ze lacht en Niall komt weer bij mij aan tafel zitten. "Ik ga ophangen mam." Zijn moeder klinkt verbaast. "Ik weet dat je het raar vind, maar Ik ga ophangen mam." Ze lacht nog een keer. "Doei schat! Doe de groeten aan Lisa." Hij lacht. "Groeten van ma." Ik knik. "Bij deze de groeten terug. Hou van je mam." Hij drukt het gesprek weg en gooit zijn telefoon op tafel. Het is even stil. Waarschijnlijk moet hij even bijkomen. Als ik denk dat het over is open ik mijn mond om wat te zeggen, maar die wordt gesnoerd door Niall. "Ik sta naast RORY MCILROY!!!!!!!" Hij springt op als hij de zin zegt. "Rustig." zeg ik lachend, maar dat houd hem niet tegen om me een tongzoen te geven. Ik geniet van de stilte voor Niall zijn tong uit mijn mond heeft gehaald en weer begint te schreeuwen. "Sorry schat, maar ik ga even Harry bellen." Hij loopt de woonkamer weer in en begint weer te bellen. Ik leg het blad op de stapel tijdschriften en pak een boek uit de kast. Het boek 'vreemde dingen uit Mariënburg' van Ronald Haselhoef. Een spannend boek met best veel schrikmomenten erin. Niet een boek wat je bij mij zal plaatsen, maar als je me echt goed kent weet je dat ik hier wel van hou. Ik heb het boek nog niet open of Niall schreeuwt tegen Harry in de telefoon. "HARREH, HEB JE HET GEZIEN?!!!" Zo zie je dat Niall echt houd van het leven. Hij heeft plezier en wilt het met iedereen delen. Ik sluit me af van de buiten wereld en begin met lezen. Het gaat over een man op een plantage. Hij is daar geboren en is daar opgegroeid. Zijn vader is een van de bewakers van de plantage. Hij moet er op een jonge leeftijd al werken en heeft hij maar weinig vrienden. Elke dag ziet hij mensen sterven. Hij ziet hoe zijn eigen moeder verkracht wordt.

"Lisa!!" Ik kijk op van mijn boek, recht in zijn ogen. "Fuck Niall. Laat me lezen." zeg ik zeurderig. Hij lacht en geeft me een kusje. "Louis heeft me geappt." Hij volg hem met mijn ogen hoe hij op de stoel aan de overkant van de tafel gaat zitten. "Hij zei dat er een meisje bij hem ingetrokken is." Ik haal een wenkbrauw op. "Vast om te fucken." Ik went mijn blik weer af naar mijn boek terwijl hij verder verteld. "Hij vroeg of wij een keer langskwamen om zijn nieuwe huisgenoot te ontmoeten." Ik lach een keer bespottelijk. "Als ze een benefits relatie hebben krijg ik 5 euro!" Hij lacht. "Ik wed niet met zulke lage bedragen, Lies." Ik kijk hem aan. "Oké dan wil ik 5 miljard " Hij schud zijn hoofd. "We delen mijn geld toch al dus laten we wedden in activiteiten." Ik went mijn blik weer naar Niall. "Als ik gelijk heb ga je mee tennissen!" Hij schud hevig zijn hoofd. "Nooit! Lisa." Ik kan mijn lach niet inhouden. "Als jij gelijk heb fuck ik je vanavond nog." Ik kijk hem aan. "Dan fuck je me wanneer ik het wil!" Hij lacht. "Ook goed. En voor hoe vaak geld deze weddenschap?" Ik kijk even bedenkelijk. "Laten we het voor deze maand houden." Hij lacht. "Alsof ik je kan fucken wanneer jij het niet wil." Ik moet nu ook lachen. "Is goed hoor lieverd. Ik fuck jou wanneer jij het wil als Louis een benefits relatie heeft met die meid." Hij staat op en komt voor me staan. Ik sluit mijn boek en sla mijn armen om zijn lichaam heen. Ik leg mijn hoofd tegen zijn onderbuik. Ik sluit mijn ogen. Zijn handen gaan door mijn losse haar heen. "Wist je al dat je prachtig bent." Ik kreun kort. "Elke persoon op de wereld is prachtig." voeg ik eraan toe. Hij lacht. "Maar jij bent de mooiste van binnen en van buiten." Ik zeg niks, want hij wacht erop tot dat ik hem bedank. "App Louis maar dat we vandaag nog komen." Ik open mijn ogen en laat hem los. Ik kijk hem aan en ik zie een lach op zijn gezicht. "Zal ik doen." Hij rent de woonkamer weer in om zijn mobiel te pakken. Ik vouw het hoekje van de bladzijde waar ik was om en leg het boek terug in de kast. Ik zet de laatste spulletjes in de vaatwasser en zet hem aan. Vervolgens komt Niall de keuken in gelopen en wikkelt mijn lichaam in zijn armen. "Is geregeld. We kunnen er ook slapen, voor als het laat wordt. Ik heb gezegd dat het goed is als het nodig is." Ik moet lachen. "Je houd toch van s'nachts rijden?" Hij lacht. "Ja, maar dat betekend niet dat ik er goed in ben." fluistert hij zwoel in mijn oor. "Maar ik ben er wel goed in, schatje." fluister ik terug. Hij lacht. "Maar jij heb je rijbewijs nog niet." Hij heeft gelijk. "En toch smokkel ik jou soms van het ene adres naar het andere." Hij drukt zijn lippen in mijn nek en ik voel zijn handen van mijn onderrug naar beneden glijden. Het gevoel van vlinders in mijn buik komt terug. Even ben ik weg. In een andere wereld, maar ik kom snel genoeg terug om Niall tegen te houden. "Niall, als we naar Louis willen moeten we nu weg gaan. Hij laat mijn hals los, maar zijn handen blijven op mijn billen gevestigd. Hij kijkt me aan en lacht. "Of je wilt niet." Hij draait zich snel om en pakt een van mijn tassen. "Niall, dat is het niet. Dat weet jij ook." zeg ik terwijl ik naar de koelkast loop en een blikje energie en een flesje cola pak. Ik loop naar Niall toe die mijn oplader en mijn mobiel net in het tasje stopt. "Misschien moeten we onderweg even nieuwe blikjes halen, aangezien jij nu met cola aankomt." Ik duw hem opzij en stop het drinken erin. "Ja, misschien wel." Hij legt zijn handen op mijn buik neer en niet veel later zijn hoofd op mijn schouder. Ik leg mijn handen op die van hem. "Mag ik het blikje?" fluistert hij weer zwoel ik mijn oor. Ik laat zijn handen los om te ontsnappen voor ik mijn hoofd schud. Ontsnappingspoging mislukt want ik eindig met mijn lichaam over zijn schouder heen. Ik zie hoe hij mijn tas pakt en mij het huis uit tilt. Ik wordt in de bijrijders stoel neergezet en doe mijn gordel om. Als hij de auto start gaat de muziek aan. Na even na te denken hoor ik de the jump smokers remix van live whille we're young. Niall was er dol op om die remixen te luisteren. Ik snapte niet waarom, tot hij had uitgelegd dat het net iets anders was dan wat hun deden en dat hij het leuk vond om naar creaties van anderen te luisteren met behulp van One Direction muziek. Dat is wat ik van zijn uitleg heb onthouden. "Let's go.." hoor ik hem mee mompelen. Hij rijdt de garage en het hek uit en voor ik het weet zitten we op de snelweg richting Doncaster. Still the one (dit keer geen remix) vult de auto met klanken en het duurt niet lang voor we beide meezingen. De muziek van One Direction vind ik geweldig om naar te luisteren, maar Niall ook. Stiekem is hij gewoon bang dat hij de tekst gaat vergeten of iets in die richting. "Word het niet een keer vervelend om de hele tijd one direction om je heen te horen?" Hij kijkt me aan. "Lies, vraag je dit serieus?" vraagt hij terwijl hij zijn hoofd schud. "Omdat die mensen een deel van mijn leven zijn", zegt hij vervolgens met een knipoog. "Niall is een deel van Nialls leven. Vaag hoor, Niall", We lachen kort en gaan terug naar de muziek. "Mag ik Katy aanzetten?" Hij knikt lachend en ik pak zijn telefoon uit het kleine vakje boven de radio. Aan zijn telefoon zit een snoertje gekoppeld en dat snoertje stuurt naar de radio wat hij moet afspelen. Heel luxe allemaal. Ik kijk uit het raam en hoor de klanken van Hot 'n Cold.

"Cause you're hot then you're cold, You're yes then you're no. You're in then you're out, You're up and you're down."

Ik verminder het volume van mijn stem als ik merk dat Niall helemaal stil is. Dat is niks voor hem als er muziek aanstaat die hij leuk vind. Ik draai mijn hoofd van het raam weg en kijk naar hem. "Weetje nog dat je oma zei dat als jij zingt zelfs de vogels stil zijn om te luisteren?" Ik zoek het bedeltje van mijn oma op. "Niet eraan frunniken, ze is bij ons. Anders zing je niet." Hij heeft gelijk. Ik zing alleen als ik me goed voel. Ik zong in de auto met Cynthia, Mark, Walter en Niall, maar toen hoorde je me amper. Ik zong met Nia. Ik zong ook met Niall een keertje, met Calum, maar meestal hou ik het voor mezelf. In huis zing ik wel eens, maar dat is niet als Niall erbij is. Als Theo er is zingen we samen liedjes, maar meestal is Niall dan ergens anders mee bezig. Ik zing alleen als ik de aanwezigheid van me oma voel, dan gaat zingen vanzelf. Ik hoef er niks voor te doen. Zingen was ook haar passie. "Je oma had altijd gelijk." Hij kijkt me even aan, maar dan gaat zijn blik weer naar de weg, wat logisch is. "Op je verjaardag gingen jij en je oma altijd ergens heen waar geen mensen waren en begonnen jullie te zingen. Ik heb het gehoord. Het was werkelijk prachtig", Hoe weet hij dat ik dat altijd deed met mijn oma? Hoe weet hij dat toen alles om ons heen stil was? "Je stem is werkelijk prachtig." Ik laat mijn blik vallen. "Niet verlegen gaan doen. Je weet dat ik gelijk heb over dat stil vallen van alle geluiden", Er komt een glimlach op mijn lippen. Alles wordt altijd stil, behalve de radio als die aanstaat. "Zing maar door. Ik onderbreek je niet meer", Een giechel komt vrij uit mijn mond. Ik sla mijn armen over elkaar heen en zeg: "Nu ga ik expres niet meer zingen." Hij lacht. "Als je het niet wilt moet je het niet doen, maar weet dat het echt wonderlijk is. "Ik hou van jouw stem." Ik kijk in zijn richting. "Ik hou van jouw lichaam." Hij kijkt mij aan. "Ik hou van jou." De lach op mijn gezicht wordt groter door zijn zinnetjes en zijn blauwe ogen. Hij went zijn blik weer af naar de weg. "Onthoud dat", Dit keer ga ik dat doen. Onthouden dat hij van me houd. Onthouden dat hij me nooit meer laat gaan. Onthouden dat hij er voor mij is. Onthouden dat hij nog steeds Niall Horan is. Niall Horan. 'De kleine buurjongen' zoals me opa hem altijd noemde. "Ik hou ook van jou", zeg ik snel als ik merk dat ik in gedachten verzonken was. Hij lacht kort. "Dat weet ik", voegt hij aan zijn lachje toe. Ik leg mijn hoofd weer tegen het raam aan en kijk naar het landschap van het Verenigd Koninkrijk. "Het is wel wennen om niet zoveel koeien in een weiland te zien." Hij lacht weer zo aanstekelijk als altijd. "Sorry schat. Ze hebben hier niet zo veel van die koeien", Ik kijk hem aan. "Hoe bedoel je?" Hij grinnikt kort. "Dat we niet zoveel koeien hebben." Ik maak een 'oh' gebaar, maar snap er nog bar weinig van.

Het is al 7pm en we zitten al zo'n 5,5 uur in de auto en hebben al in 3 files gestaan die langer dan 30 minuten duren. Omdat het November is begint de zon al te zakken en neemt het licht dus af. "Zullen we toch maar bij Louis gaan slapen?" Ik knik terwijl ik rechterop ga zitten. "Goed idee." Na nog zo'n 40 minuten te hebben gezeten en gepraat te hebben over One Directions nieuwe album zien we het boordje met 'Doncaster' boven de weg hangen. De hoop op nog een kortere rit helpt ons door het laatste half uurtje heen. Het hek gaat voor ons open en we parkeren de auto op een van de bezoekers-parkeerplaatsen. Blijkbaar heeft Louis het hek gewoon zijn werk laten doen en heeft ons dus niet in de gaten gehad. We staan voor de groene voordeur. Niall drukt op de deurbel. Ik sla mijn arm om zijn middel heen. Hij legt zijn arm via mijn nek, op mijn schouder. De deur vliegt open en Louis verwelkomt ons met een grote glimlach op zijn gezicht. Dezelfde glimlach als toen hij binnen kwam bij Lou en net Cynthia had geneukt. Ik schenk Niall een blik en hij weet genoeg. Hij haalt zijn arm van mijn schouder af en geeft Louis een of andere mannelijke knuffel. Louis en ik geven elkaar ook een knuffel, wat raar was voor mij. Ik knuffel niet snel met mensen. Hij sluit de deur achter ons en stuurt ons de woonkamer in. Een oude bruine bank vult de woonkamer. Een tv uit de jaren 70 staat op houten kastje, wat ook niet de nieuwste lijkt. "Doet je tv het nog steeds?" vraagt Niall als hij de tv ziet staan. "Ja, en goed ook nog. Dus die doe ik nog niet weg." Niall knikt en trekt mij op zijn schoot als hij op de bank zit. Ik zie een ingelijste 'poster' van One Direction aan de muur hangen. Een oude foto zo te zien. Liam en Louis hadden hetzelfde kapsel. de achtergrond is blauw en Niall had toen nog van die schattige scheve tanden. "Ik ga Jes even zoeken." Ik kijk Niall aan en niet veel later vloept er zomaar een vraag uit mijn mond. "Jes als in Jessy?"