Chapter 5: THE TRUTH

548 8 1
                                    

hello guys..

watzup..

ito na ng ch 5

enjoy

____________________________________________________________________________

Miyuki POV

"ampon ka lang..."

bago ko pa malaman...

umiiyak na pala ako..pero pinunasan ko ito

"nay,tay ano bang sinasabi niyo...anak niyo ko...

tay...kung joke ito, hindi po ko natutuwa..ha-ha..."

".....a-nak...."umiiyak na din sila

"patawad anak...kung ngayon...lang namin nasabi.."

"uhmmm....gu-tom po ba ka-yo..? gutom po kasi ako..

bi-bili lang po ako...."

"lynette!"

hindi na ako nag-abalang lumingon pa..

tumakbo na ako....gusto kong mag-isip...

ang sakit...grabe parang sinasaksak ako ng

napakaraming kutsilyo.....

all this years inakala ko sila ang magulang ko...

pinaniwala nila ako sa isang kasinungalingan...

matatanggap ko sana kung sinabi nila matagal na..

pero......

anu ka ba!! miyuki lynette!!!

maraming namamatay sa maling akala...

miyuki lynette flores.....

ito ba ang totoo kong pangalan....?

feeling ko di ko kilala ang sarili ko...

sino ba ako?

di ko namalayan nasa park na ako nasa swing at umiiyak..

malapit lang ito sa hospital...

may umupo sa tabi ng swing...

hindi na ako nag-abalang tingnan kung sino man ito...

iyak lang ako ng iyak hanggang nakita kong

may panyo sa unahan ko.....

kaya napatingin ako kung sino ito...

at walang iba kundi si......lance..

"tititigan mo lang ba o kukuhanin?"

"lan-ce......"

"hindi,si michael ito"sarcastic na sabi niya

"joke ba yun..?"

"-_-...."at kinuha ang panyo

"lance...masama ba ako?"

"......kahit wala pang isang linggo kita nakikilala....

masasabi kong........mabait ka..."sinabi niyang hindi

makatingin sa akin....

"thank you pero bakit pakiramdam ko ang sama-sama ko

at naparusahan ako ng ganito...."

"you are not bad to punished it just like....."

"like..?"

"i think it just a trial or challenge that god give us..."

"ga-ganun ba..?"

nagulat ako nang bigla syang nasa harapan ko at sinabing...

"iiyak mo lang...para kahit papaano gumaan..."

hindi na ako sumagot at niyakap siya..

"shhh...."sabi niya habang hinihimas ang ulo ko na parang bata

"okay lang iyan...magiging okay lang yan.."

ilang oras kaming ganito at tanging iyak hindi hagulgol ko lang

ang maririnig...

"thank you ha..."

"ha?wala naman akong ginawa?"

"hindi may ginawa ka...."

"ice cream?"

"ha?"

"bingi ka ba?"

"hindi narinig ko anu naman?"

"kain tayong ice cream para...."

"okay at thank you lance..libre mo ha"

"tss"

_____________________________________________________________________________

VOMENNT po para happy at maingay...

sorry sa late na update..

The Lost HeiressTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon