Hayalim Yazar Olmak

Gabrıel Garcıa Marouez Yazmaya Nasıl Başladı

ı

Çizerek, karikatür çizerek. Daha okuma yazma öğrenmeden önce hem okul hem evde karikatür çizerdim. İşin komik yanı, lisedeyken yazar olarak namım vardı ama henüz hiçbir şey yazmamıştım. Bir broşür veya bir dilekçe yazılacağı zaman bana yazdırırlardı çünkü yazar olarak görülüyordum. Üniversiteye girdiğimde arkadaşlarımdan genelde daha iyi bir edebi geçmişim vardı. Bogoto'da üniversitede bana dönemin yazarlarını tanıştıran yeni arkadaşlar, dostlar edindim. Bir arkadaşım bana Franz Kafka'nın kısa öykülerini ödünç verdi. Kaldığım pansiyona gidip Dönüşüm'ü okumaya başladım. İlk satırı neredeyse beni yataktan fırlatıyordu. Çok şaşırmıştım. İlk satır şöyledi: "Bir sabah George Samsa sıkıntılı bir rüyadan uyandığında kendini bir böceğe dönüşmüş buldu.." Bunu okuyunca kendi kendime böyle şeyler yazmasına izin verilen kimseyi tanımadığımı düşündüm. Eğer tanımış olsaydım, yazmaya çoktan başlamış olurdum. Böylece kısa öyküler yazmaya başladım. Hepsi tamamıyla hayal ürünü kısa öykülerdi. Çünkü sadece edebi deneyimlerime dayanarak yazdım onları. Henüz edebiyatla hayat arasındaki bağı bulabilmiş değildim. Öyküler Bogota'da El Espectator'un edebiyat ekinde yayınlandı, o zaman başarılı da bulundu – belki de Kolombiya'da kimsenin kısa öykü yazmıyor olmasından dolayı. O zamanlar çoğunlukla şehirdışı yaşam ve sosyal yaşam üzerine yazılıyordu. Yazdığım ilk kısa öykülerde Joyce'un etkisi görüldüğü söylendi bana...

En İyi Ne Zaman Çalışıyorsunuz? Bir Çalışma Planınız Var mı?

Profesyonel olarak yazmaya başladığımda en büyük zorluk çalışma programım oldu. Gazeteci olmak gece çalışmayı gerektiriyordu. Tam gün yazmaya başladığımda kırk yaşındaydım, çalışma programım esasında, sabah saat dokuzdan öğleden sonra ikiye, oğullarım okuldan gelene kadardı. Ağır çalışma şartlarına alışkın olduğumdan, sadece sabahları çalıştığım için suçlu hissettim. Dolaysıyla öğleden sonraları da çalışmayı denedim, ancak öğleden sonraları yazdıklarımı ertesi sabah dokuzdan iki bucuğa kadar çalışmaya ve başka da hiçbir şey yapmamaya karar verdim. Öğleden sonraları randevularım, görüşmelerim ve yapmam gereken başka işler oluyor. Bir küçük problemim daha var, o da sadece tanıdık mekanlarda, çalışmaya alışık olduğum yerlerde çalışabiliyorum. Otel odalarında, geçici mekanlarda, bir de ödünç daktilolarda çalışamam. Bu problem yaratıyor çünkü seyahat ederken çalışamıyorum. Tabii, her zaman daha az çalışmak için türlü bahaneler arıyor insan.

Bu yüzden de kendi kendinize koyduğunuz şartları hep yerine getirmek çok güç oluyor. Durum ne olursa olsun ilham gelsin diye umut ediyorsunuz... En güç şeylerden biri ilk paragraftır. Bir ilk paragrafta aylar harcarım, bir kere onu halledince gerisi kolayca geliyor. Kitabınızdaki birçok sorunu ilk paragrafta çözüyorsunuz zaten. Teması, tarzı, dili ortaya çıkmış oluyor. En azından, benim için ilk paragraf kitabın gerisinin nasıl olacağını gösteren bir fragman gibi. Bunun içindir ki kısa öykü kitabı yazmak roman yazmaktan çok daha zordur. Her kısa öykü için en başından başlamanız gerek.

Mv