Erik 1268
Ik sta nog steeds te kijken ze lijkt totaal ergens anders. Ik schrik er een beetje van dan kijkt ze me opeens aan waarvan ik nogmaals van schrik, ze is zo mooi als ze zo kijkt en uit reflex trek ik haar tegen mij aan, het geeft een gevoel van opluchting dat ze zo dicht bij mij is. Dan kijken we elkaar verward maar ook weer geruststellend aan, ik probeer haar los te laten maar terwijl ik dat doe val ik achterover en zij valt op me. Dit kan alleen mij weer overkomen denk ik zelf.
Ik kan haar niet stoppen met aankijken ze is mooi ze kijkt me aan met een lieve glimlach en er ontsnapt een giechel uit haar mond. Gaat het ? Zegt ze op en lieve maar ook bezorgde toon. Ik ga recht op staan en help haar met opstaan en pak haar bij de middel en trek haar weer tegen me aan. Onze gezichten zijn dicht bij elkaar en onze lippen strijken langs elkaar, ik haal een lok haar uit haar gezicht en kus haar vredig en alles vervaagt om me heen zij is de enige nog die ik zie ze kust me intens terug als ze zich terugtrekt sta ik haar raar aan te kijken, dan zegt ze de vier woorden die mijn leven veranderen : Ik hou van je
