Karanlığın içindeki gözler

Canım Sıkkın

O son gördüklerim ve izlediğim korku filmleriyle psikolejim darmaduman olmuştu. Canım sıkkındı boş boş oturuyordum. Doğum günüm yarındı ve babamdan dürbün istemiştim. Böylece yanımızdaki korkunç evi daha güzel inceleyebilirdim.Bir yandan korksamda o eve girmekte kararlıydım.Komşumuzun kızı beni oyun oynamaya bahçeye çağırmıştı.Anneme sordum ,izin vermemişti aslında ama üstelemiştim. Başımın etini yedin diyerek , zorda olsa izin verdi. Komşumuzun kızı bana üç harflilerden bahsediyordu.Böyle konularda o işi ilerletmişti. Belkide onun için yanımızdaki korkunç eve girmek çocuk oyuncağı idi. Ona şu evi görüyormusun dedim. Evet dedi. İçine girmeye ne dersin ? Ödevim için bir kaç fotoğraf çeksen beni çok mutlu edersin. Kız korkusuzca ve emin adımlarla ilerliyordu teli açtı. Cama baktım kimse yoktu. Ha bu arada kızın adı Melike idi. Ben size kendimi tanıtmadım galiba, benim adımda  Cafer . Neyse melike kapıdan içeri giriyordu ki annesi seslenmişti. Mecburen geri döndü. Annesinin isteği üzerine ekmek alıp evine çıkmıştı. Bende içeri girmiştim.