Asrın #Wattys2015

1. BÖLÜM ♛HAVLU♛

...MULTİMEDYADA Kİ ŞARKIYI DİNLEYEREK OKUYABİLİRSİNİZ...

ASRIN MULTİMEDYA'DA :)

Asrın. İsmim Asrın, ama ben kendimi asrın hatası olarak tanımlıyorum. Neden boyle düşünüyorum? Çünkü mutsuzum, herkes mutlu olmak ister ne de olsa. Annem keşke beni doğurmasaymış diyorum bazen hem ablamda annesiz kalmazdı o yüzden, 3 yaşında annesiz kalmıştı hatırlamıyordu bile annemi, ve ben kendimi suçlu hissediyordum, hata olarak tanımlıyordum kendimi. Bundan ablama bahsettiğimde kızıyordu bana ama bir türlü vazgeçemiyordum bu düşünceden. Babamsa annemsiz bir hayattan sonra dayanamamış ve gitmişti, bizi bırakıp.. Bizde ablam ile kimsesizler yurdunda kalmıştık ablam 18 yaşına geldiğinde beni de alıp çıkartmıştı oradan şuan da 17 yaşındayım ve yaşadığım şeyler bana ağır geliyordu ,bize ailemizden kalan manevi tek şey bu evdi. Ablam da üniversite öğrencisiydi ve ikinci yılıydı bu , doktor olmak istiyordu, çocuk doktoru; çocukları çok seviyordu ve onların yarasını kapatmak istiyordu onları mutlu görmeyi seviyordu.

İntihar etmeye kalkışıp oldukça başarısız olduktan sonra odamdan çıkmamıştım, aradan bir hafta geçmesine rağmen de ciğerlerim sıkışır gibi oluyordu artık ne kadar hasar olduysa ciğerlerimde.

Ablama bahsettiğimde -tabii ki kendimi öldürmek isteYip başarısız olma öykümü değil- beni doktora götürmek için zorlamıştı fakat iyi olduğuma ikna edebilmiştim sonunda.

Odadan içeri sızan güneş göz kapaklarımı açmam için baskı uygularken gözlerimi daha sıkı yumdum, evin en kötü odası güneşi en erken saatten odaya çekiyordu ve o oda benim odamdı, elimi telefona uzattım ve saatin 7.30 olduğunu gördüm okulun ilk günüydü 11. Sınıfın ilk günü fakat bu kafayla okulu ne kadar çekebilirdim orası muamma. Dersin daha doğrusu törenin başlamasına bir saat kadar vardı ve tüm umursamazlığımla yataktan kalktım.

Lavaboya gittim, elimi yüzümü yıkadıktan sonra dişlerimi fırçaladım ve odama geçtim, yaklaşık on dakikadır dolaba bakıyordum fakat giyebileceğim pek düzgün bişey yoktu, okul bu yıl formaları değiştireceği için serbest giyinecektik. Dolabı tavaf ettikten sonra yırtık açık renk bir kot , üzerine siyah renk olan düz resimsiz bir tişörtü de pantolonumun içine soktum, siyah çantamın içerisine bir defter ve bir kalem koyduktan sonra telefonumu da cebime koyduktan sonra aşağıya indim.

Aşağıdaki sessizlik kayda değerdi, ablam uyuyor olmalıydı, dolaptan bir elma çıkardıktan sonra onu yemeye başladım o sırada telefonun sesini duydum cebimden çıkararak arayan kişiye baktım,arayan kişinin Arya olduğunu görünce telefonu açtım.

'Efendim'

'Sokağın altındaki durakta bekliyorum seni'

'Sana da günaydın, geliyorum' dedikten sonra telefonu kapattım bugün gerçekten de iyi günümde değildim, okul varken nasıl iyi günümde olabilirdim ki zaten.

Saate baktığımda 15 dakikamın kaldığını gördüm, at kuyruğu çok da uzun olmayan sırtıma gelen  koyu kahve saçlarımı çözdüm ve sırtıma dökülmelerine izin verdim, spor ayakkabılarımı giyerek beni bekleyen sevgili arkadaşım Arya'nın yanına gitmek için hızlı adımlarla yürüdüm

<•><•><•><•><•><•><•>

Çılgın okul öğrencileri bunaltmaya devam ediyor. Yarın 4. Sayfa haberlerde bulabilirsiniz. Hele yeni gelen birkaç öğrencinin tuhaf bakışları da bir hayli sıkmaya başlamıştı beni.

'Arya?' Kafasını masaya koymuştu,bana bakmadan,

'Hıh ?'

'İyi misin sen, neyin var ?'

Okula girdiğimizden beri konuşmuyordu, ve bu oldukça tuhaftı.

'Uykum var sadece'

Hocanın anlattığı fizik formülleri ilgimi çekmediği için etrafı incelemeye başladım, iki yeni gelen kız ve üç te erkek vardı her yıl en az bir kişi gelirdi ama okul popülerliğini duyurmuştu sanırım, o sırada bana bakan bir çift göz ile o tarafa baktım. Cam kenarına oturmuş ve bana bakıyordu, delici gözlerle.

Bu şekilde bakması hoşuma gitmemişti, üstelik yarım saattir bakıp duruyordu, tamam ben de arkamı dönüp ona bakıyordum ama niye baktığını anlamak içindi.

Son derse girdiğimizde ilk gün olduğu için serbesttik. Bende arkamı dönüp Toprak ile konuşmaya başladım tatilde ara ara görüşüyorduk fakat her şeyimi paylaştığım bir arkadaşım yoktu. Toprak ve Arya vardı onlar olmasa da yalnızdım.

'Toprak, şuradaki çocuk kim ?' Toprak gözlerimi takip ederek, çocuğa baktı ve sonra bana dönerek

'Ha omu ? O Eren, aman bulaşma derim, ben bile kurtaramam seni' Toprak gerçekten iyi bir arkadaştı başımıza bişey geldiğinde Arya ile beni koruyordu sürekli, belkide hakkını yiyordum o değer verilesi biriydi.

Hiçbirşey demeden önüme dündüm sonra meraktan çatlayacağım için dönüp Eren e baktım. Şuan bakmıyordu bu iyiye işaretti sanırım, çok farklı bir yüzü vardı kumral saçları koyu kahve gözleri vardı yüzü köşeli denilemezdi ama yüzündeki kemikleri rahatlıkla görebiliyordum, tekrar bana bakınca dikkatim dağıldı kafamı 'ne var' anlamında sallayınca tek kaşını kaldırarak baktı. Gerçekten mi eren böyle bakmaya devam mı edeceksin !??

Çalan zil ile çocuğun yanına gitmeye karar verdim bu sırada herkes çıkmaya başlamıştı sınıftan. Tam önünde durduğumda 'ne bakıyorsun' dedim sakin bir ses tonuyla ama çocuk yanımdan yürüyüp geçti, peşinden gittim bu sırada sınıftan çıkmıştık,

'hey sana diyorum' arkasını döndü ve ,beni şoke edecek sözleri söyledi.

' havlumu bana getirsen iyi edersin.' dedi ve yine sert bakışlarka yanımdan ayrıldı.

Buda demek oluyorduki beni boğulmaktan kurtaran şahıstı kendisi ve bunu açıkca dile getirmişti.

MERHABAA :)) TATİLDE OLDUĞUMUZ İÇİN HER GÜN YAZMAYA ÇALIŞLACAĞIM BÖLÜMLERİ UMARIM BEĞENİRSİNİZ, VOTE VE YORUMLARINIZI EKSİK ETMEZSENİZ SEVİNİRİM :*

BU ARADA BÖLÜMLER HER NE KADAR KISA OLSADA HER GÜN BÖLÜM ATACAĞIM İÇİN BÖYLE OLACAK AMA EĞER OKUNMA SAYISI ARTARSA UZUN BÖLÜMLER YAZACAĞİM.