Push And Pull

Chapter 18: Anniversary

It's been three weeks since the summer break start, We already have a family vacation in Amanpulo, God. I really love the beach! Binuhos ko ang atensyon ko sa family ko dahil sobra ko silang namiss, Did I mention na sobrang close sa kanila? I'm a family oriented person.

Nakapag-hike na rin kami ng mga high school friends ko and other friends, we even search for hidden paradise. I love to explore. I love adventures. I love mountains, It's my first love. Nature.

I'm so busy with my family and friends the whole vacation was fun although nagkaka-text kami ni nathan, I'm juct casual with him for the sake of friendship, Besides he doesn't know that I know his dirty little secrets. Louis? After the night he call. Nagsimula na ulit siyang mag-text, He even tried to call me. But I didn't make an effort to answer him or to reply sa mga text niya, What for? I'm splitting up with him...

I remembered the last time I talk to erwin, One week pa lang ata yun simula ng summer break. Bumalik ako ng manila kasi gusto niya daw ako makausap ng personal, Libre niya daw. Bihira lang mang libre yun dahil kung ako barat siya kuripot. Sa Starbucks eastwood kami nagkita non' at nilibre niya ko ng coffee at cake. Sino ako para tumangi? Mas masarap kumain pag libre. And I love coffee!

"Yung relasyon nyo, gale. Two years yun eh wag nyo baliwalain. Mag pakababaw na yung isa para maayos niyo." He look at me with his sincere eyes. "Wag mo ng hintayin. basta subukan mong ayusin!"

"Ganto kasi yan, Okay naman kami nung highschool pa ko. Nung siya pa lang yung college. Kahit twice or once ko lang siya nakikita nun. Nag work kasi inintindi ko. Ang dami niyang di nagagawa na di ginagawa ng boyfriend pero hinayaan ko lang siya. First girlfriend niya ko. Torpe siyang tao. Na nagamot nung naging kami syempre, Nung dumating na naka graduate ako. Sembreak, Okay nakapagkita kami. Mga tatlong beses buong sembreak, Nagkita kami nung huling araw ko sa rizal. Papuna dito sa manila, Umiiyak pa ko nun kasi natatakot ako na biglang may magbago.. Hanggang sa may nagbago, di na talaga kami nagkikita." Remembering what happen to us makes me sad, God.

"Di na siya nagloload, di niya na ko tinetext, kung ano anu ng mga comment at reply o comment niya sa mga babaeng nakikita ko. Nagseselos ako siya pa galit. Hanggang sa magkaron na ko ng kaibigan sa La Salle. Naranasan ko na mag karoon ng kaibigan na may kotse, may condo, at pumaparty. Di man lagi pero nakasama rin ako para ma-experience mag inom. Wala siyang tiwala sakin, At lagi niyang pinapalabas na ang landi landi ko. Ang sakit lang kasi girlfriend niya ko? Pero yung mga sinasabi niya at pinapakita parang shit lang ako. Hanggang sa online ako online siya di niya ko magawang ipiem, Pag tumatawag ako pinaflight mode niya lagi kaya laging baba agad. Pag nakikipagkita ako, laging di pwede. Hanggang sa pinakita ko sa facebook na walang problema na masaya lang ako papost post lang ako ng tungkol sa kanya wala man lang like o comment niya. Pag nagpatama ako sa kanya galit na galit siya. Naka capslock pa, Tangina. Sa ganda kong 'to. Nakakaawa lang ako."

He shooked his head. "Ganyan ang mga lalaki eh, Marerealize lang yung worth mo, kapag nakikita ka ng masaya..."

"Kelan ko lang to narealize dahil bulag ako sa pagmamahal ko sa kanya. Matagal ko ng gustong makipag break ng personal pero wala. Nung tinatanong niya ko nung pag-uwi natin galing Calatagan, Kung masaya pa ba ko? Ang sabi ni tapusin na lang daw namin kung hindi na ko masaya na iwan ko nalang siya kasi daw napipilitan nalang ako ramdam niya. Kahit hindi! Shit! Mahal ko talaga siya nun! Kahit ngayon mahal ko pa rin siya!"