Wasted Love

WL Seven

Riella's POV

It's been three days since noong na-hospital ako. I'm already ok. But I think, mas ok ang best friend ko. She's been creeping me out for the whole week. Nakaka-tuwa na nga ang itsura  nya eh. Hahaha. One moment, sisimangot one second after, tatawa or ngingiti. creepy right? I'm wondering kung kailangan ko na sya ibalik sa dati nyang bahay. Where? Sa Mental Hospital. HAHAHAHAHA JOKE LANG. Ok, here's a flashback.

*FLASHBACK*

It's my fifth day sa hospital. Napaka boring. Like seriously? Hospital na naman?! I'm 17 years old for petes sake. I've spent almost half of my younger  days dito. Tbh, kilala na kami dito. Estradas are famous around the world for we're holding the biggest stock sa mga hospitals, schools, hotels and malls. Yes we're rich. One of the reason why I'm famous sa school. Ok, enough of me. Oo nga pala, for almost 5 days, Jeanne's been creeping me out. Alam nyo bang may time na tumamatawa sya mag-isa?! Creepy right??! Nung una hindi ko pinapansin,. But when the second day comes, grabe! May time na para na talaga syang ewan.

May nangyari pa nga na ganito kami eh.

"Bes, pakikuha naman ako ng water." Tawag ko kay Jeanne. After five minutes, wqala parin yung tubig ko. Akala ko tulog pero pag lingon ko, AYUN TULALA PALA!

*END OF FLASHBACK*

Nang makita kong tulala sya nun, ayun. Nabato ko ng remote. Sino ba naman kasi hindi maiinis dun. Tulala na nga, naka-ngiti pa. Nang-iinis lang ata. Well, mukhang may love life na ang best friend ko. Narinig ko kasi kila Danilo na nagkakamabutihan na raw sila ni West. That's good for them right? HAHAHA!! 

*knock knock*

Napatingin ako sa pintuan ng kwarto ko dahil may kumakatok. 

"Pasok!" Pasigaw kong sabi. Yes, I need to shout because my room is soundproof.

Dahan dahan bumukas ang pintuan ng kwarto ko. "Ma'am, may mga bisita po kayo sa baba." Si manang lang pala. Akala ko naman kung sino. 

Wait? Bisita? Wala naman akong na-receive na message mula kay Jeanne and I'm sure kung sya yun derederetso lang yun sa kwarto dito. Walang katok katok kapag sadyan naka lock lang. Hahaha. Pero bihira ako mag lock kapag morning, dahil ugali na rin naman nilang kumatok sa mga kwarto. They're not allowed to enter the room without knocking. 

Nabalik ako sa sarili ko ng umubo si manag. Oops. Nan dito nga pala si manang and i have "visitors" down stairs. 

"Sige manang, tell the 'visitors' to wait for me sa salas. I'll just wash my face, then baba na rin ako." Sabi ko. Tumango sya at lumabas na. I don't know pero kinakabahan talaga ako.