Chapter 5

21 2 0
                                    

Pagkatapos ng klase ay nakita ko si Hannah sa labas ng classroom at may kasamang lalaki. 

Matangkad, gwapo, may muscles, maputi, at naka polo na checked with shades sa ulo yung lalaking kasama niya. Lumapit ako sa kanila at bigla naman akong napansin ni Hannah. 

H: "Jas! Ang tagal mo namang lumabas almost 30 minutes na kami dito"

J: "Sorry may ginawa pa kasi kami"

 H: "Ok lang hindi naman ako nainip..... Eto nga pala si Brian "Boyfriend" ko"

(Emphasize niya pa sa word na "boyfriend" sabay hawak sa braso nito. Well nagulat ako kasi hindi ko expect na gwapo pala si Brian, pero sa bagay maganda din naman si Hannah kaya dapat gwapo lang din yun boyfriend niya. Pangit lang ang shape ng mukha ni Brian pero ok na din" 

J: "Ahhhh....." (Eto nalang yung sinabi ko)

B: "Hi Jas!" bati niya sa'kin with matching smile habang nakatingin sakin

J: "Hi!" sabi ko sabay tingin sa malayo, ayaw ko kasi ng eye contact sa mga lalaki

"Tara na! Baka magkainlovan pa kayo dian" sabi ni Hannah sabay hatak sa kamay ko. Napangiti nalang ako sa sinabi niya

Kumain kaming tatlo sa labas at habang kumakain ay ang daldal ni Hannah. Kung ano-ano yung mga kinukwento kay Brian tungkol sa akin. Ako ba naman talaga ang gawing topic! Arrrrrrrr! ------ Ang sweet nilang dalawa kaya naiilang akong tignan sila. "Jas! Bakit ang tahimik mo diyan? Kaya nga tayo nandito para makilala mo si Brian, wla ka man lang bang itatanong?"    ----     "Wala! Hindi naman ako curious tungkol sa kanya, mukha naman siyang mabait. Tsaka kayo nalang mag-usap mas nalilibang ako sa inyo eh" sabay tawa. "Thank you! Pero ok lang naman kung magtatanong ka" sabi ni Brian sa akin. Nagulat ako kasi ang galing niyang mag salita ng Filipino. 

Matagal din kaming nasa resto, at sa sobrang tagal namin duon ay hindi na ako nailang kay Brian.   Hindi naman sa naiinggit pero masaya lang ako para kay Hannah. Kasi at least alam ko na may nagmamahal sa kanya ng totoo at may nahanap siya na lalaking kagaya niya, mabait,gwapo at caring. Sana lang ang si Brian na ang forever niya. Hehehehehe

After 2 weeks ay sumali ako sa isang campaign group na "Save Mother Earth", niyaya kasi ako ng isang friend ko na sumali. Sumali naman ako kasi mahilig talaga ako sa mga ganitong campaigns and luckily na elect ako bilang vice pres. ng group namin. 50+ kaming lahat sa group at nag e-encourage pa kami ng ibang students para sumali dito. Yung president ay hindi pa namin kilala kaya ako muna ang tumatayong pres. ng group pero next month daw ay dadating na kaya konting time nalang ang pagiging super busy.

 Si Mike, hindi ko na siya ulit nakausap simula nung iniwan ko siya sa cafe. Siguro nagsawa na siya at na realize niya na wala na siyang pag-asa. hindi naman ako affected kasi at least tahimik na ulit yung buhay ko, pero minsan naiisip ko pa din siya. I just keep myself busy para wala na akong maisip na walang kwentang bagay.

Mas naging busy ako sa pag-aaral at sa pag ma-manage ng group namin. Every T-TH ay nag o-overnight kami sa scholl para mag meeting and pag last Sunday of the month naman ay pumupunta kami sa ibang mga lugar para mag campaign.

      ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------After ng weekend class ko ay bigla akong tinawag ni Anne, secretary ng group namin. Punta daw ako sa office namin kasi nandun daw yung president ng group namin, hinahanap daw ako. Mauuna na daw sila ng ibang mga ka-group namin sa meeting place. Tumango nalang ako at nag thank you.

"Hi sir. My name is Jasmine, the vice pres. of our group. But you can call me Jas for short"- pakilala ko sa kanya habang siya naman ay naka-talikod at nakatingin sa may bintana. "Sir?" sabi ko ulit kasi hindi siya nagsasalita. 

"So ikaw pala si Jas" sabi niya sabay harap sa akin. Nagulat ako pag harap niya kasi ang gwapo niya, SOBRA. wala na akong na sabi. (SPEECHLESS)

"Hi Jas, long time no see"

"Huh" tanong ko sa kanya, hindi naman kami magkakilala pero bakit niya sinabi na "long time no see"

"Ako to si Ranz, alam ko hindi mo ako nakilala kasi ibang-iba na ako

"Ranz, yung valedictorian nung H.S.?"

 "Oo"

"Grabe ang laki na nga ng pinag bago mo, hindi na kita nakilala, even your voice changed." Ngulat talaga ako nung malaman ko na siya si Ranz kasi from head to toe nag-bago lahat. Dati ang baduy niya pumorma, lagi lang siyan naka polo and slocks with black shoes and mayroon pa siyang suot-suot na malaking eye-glass. Pero ngayon daig niya pa ang teenager kung pumorma.

"Ako nga rin hindi ko expect na magiging ganito ako ka gwapo" -sabay tawa "I just realized na sayang yung talino ko kung ganun naman itsura ko, tsaka gusto ko rin na magustuhan ako ng babaeng gusto ko."

 "Ahahaha, malaki na nga pinagbago mo. Akalo ko itsura lang pati pala ugali. Dati hindi ka naman interisado sa mga ganyan pero ngayon.... " bigla kong napansin yung oras at time na pala para sa meeting namin "Tara na, kanina pa sila naghihintay duon" tsaka na ako lumabas at sumunod naman siya.

--------------- @ Meeting place ----------------

"Good afternoon guys" bati ko sa kanila

"Good afternoon" bati din naman nila sakin

"Ok, lets start our meeting by introducing to you our president, Mr. Ranz Villanueva. Let's give him a warm welcome huh!

"Hi! As what Jas told you I am the president of our group and I apologize for introducing myself late. I hope we can work well together"

"Ang gwapo!", "Sure we will help you", "You can rely on us" - eto lang ang ilan sa mga comment na ibinigay nila 

"Any Questions?"- tanong ni Ranz

May isang nag taas ng kamay at nag-tanong "Are you a student or an employee, and also where?"

"Hmmmmm, what do you think?" tanong niya sa mga ka group namin. 

Magkakaibang sagot naman ang mga sinasabi nila iba sinasabi na student iba naman sinasabi na nagtatarbaho na siya, meron pa ngang nag sabi na baka daw may pamilya na siya. 

Ako rin curious kaya hinihintay ko yung sagot niya...

Fix My Broken HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon