Ik opende langzaam mijn ogen, wit overheerste. Een luide piep drong mijn oren binnen, was ik dood? Was ik in de hemel? Langzaam verdween de witte waas, ik kwam tot de conclusie dat ik in een bed lag, met witte lakens, aan een infuus, wat was er gebeurt? Ik wist niks meer. De piep was er nog steeds, ik draaide mijn hoofd om naar rechts, het voelde alsof er een grote pin door mijn hoofd werd gestoken. Ik kneep mijn ogen bij elkaar, in de hoop dat de pijn verdween. Toen ik mijn ogen weer opende, lag daar mijn moeder. Er waren paar zusters bij, die met de apparaten bezig waren. Maar het was al te laat.. Ze was dood.. Net als mijn vader en zusje, waarvan de begrafenis al van was geweest..
Was die afschijtsbrief toch nog voor 3 mensen goed geweest...
JE LEEST
Angstkreet • VOLTOOID
Mystery / ThrillerMomenten die je nog maar amper voor ogen kunt verkrijgen maar van cruciaal belang zijn. Een verhaal vanuit een perspectief van haar. Een korte thriller opgevuld met drie zeer korte hoofdstukken. Geschreven in 2014 • wordt misschien nog eens hersch...
