Koşar adımlarla bodruma dogru ilerliyordum hızlıca merdivenleri indim . Ordaydı karşımdaydı bana bakıyordu , yaşlanmış , gözlerinde bir gram korku yoktu sanki onu yakalıyacagımızı biliyor gibiydi .
Savaş silahı aldı ve tetigi tam çekerken tuttum kollunu onu engelledim ama ilk defa savaşın bana karşı çıktıgını gördüm
Napıyorsun bulduk onu dostum bitirelim işini . dur dedim bu kadar kolay degil.
***
Yaptıkları aklıma geldide :
Ben 10 yaşındaydım yardımcımızın oglu savaşla çocuguzya hep beraber oynardık. ailesi çok sevecendi aynı benim ailem gibi .
O adam annemi bir hayır kurumunda görmüş ve fena takmış kafaya yıllarca annem ve babam ona güçlerinin yetemicegini anladıkları için kaçmıslar beni de beraberinde. babam o kadar zayıftıki korkaktı ,onun gibi olmamak için çok ugraştım sonunda başardım ben güçlü ve yenilmezdim, ahmet denen adam en sonunda ailemi buldu ve acımadan öldürdü şahit oldukları için savaşın ailesinide öldürdü hemde biz dolapta saklanırken gözümüzün önünde .buydu bii saplantı yüzünden ailemiz öldürülmüştü.
Bizde savaşla yemin ettik onu bulup intikam alacaz ve hiç bir şeyden korkmicaz diye...
***
Tam bir haftadır bizdeydi ona çeşitli işgenceler uygulayıp yaptıklarını tekrar tekrar hatırlatıyordukk .
