Evet bu bendim bukadar özellik olmam gereken kişinin ta kendisiydi .
Böyle düşünürken içeri bu zamana kadar olan en sadık dostum ve yardımcım Savaş girdi . Savaş orta boyda , esmer bir adamdı ve onu hallettiklerini söyledi bu leşi gömdükleri anlamına geliyordu . benim acımadan öldürdügüm insanlardan sadece biriydi.
Akşam olmuştu ve tam vakti yemegim gelmişti menüde az pişmiş , pembe et vardı en sevdigim . yemegimi yedim ve kahvemi içtim şekersiz kafam rahatladı derken dışardan Savaşın sesi duyuldu istedigin aşağıda dedi yüzümde hafif gülümseme .
Bodrum katına indim bodrum demeye bin şahit ister sanki kasap . Yüzü zedelenmiş bir adam yanına yaklaştıgımda abi affet neolursun yalvarırım... Diyerek ayaklarıma kapanmıştı ona tekme attım ve suçunu biliyorsun dedim ve kızgın maşa ile onu dövdüm okadar abartmışımki Savaş durdurdu beni nese onlara devrettim benim daha önemli işlerim vardı.
Odama hızlı adımlarla ilerledim içimde garip bir his ben ne yapmıştım aman allahım sanki gözümden yaş mı geliyor .olamaz ben vicdansız olmalıyım ben ruhsuz .
Odama girdigimde kendimi bildim bileli tek gayem vardı onu yakalıp öcümü alacaktım o Ahmet vural dı tek amacım onu bulmak gerisi teferuat .
