Sen Gibi Ben Gibi...

Bölüm 12

    

                    Okulların son günü bugün. Baran ile aramızda bişey kalmadı. O günkü davranışımdan dolayı büyük ihtimalle. İhtimal bile değil öyle zaten.

                    Baran Amerika'ya gidiyor. Bende biletimi aldım. Kıyafet almadım yanıma. Zaten okulda kıyafetlerimi nereye koycam. Baran yüzüme bakmıyordu. Ben olsam bende yüzüme bakmazdım. Çocuk beni düşünmüş ben acı çekmiyim diye ayrılmış benden ama ben öküzüm. 

                         

                      Okula vardım. Sırama oturmuştum. Karnemi aldım. Ve alır almaz dışarı çıktım. Baran is arkamdan koştu. Koşarken de bağırdı.

                       

                       - Nereye?

                       

                       - Hiç dışarda dolaşacağım.

                        - Tamam.

                             Sanırsam ağlamıştı. Gözleri şiş ve kırmızıydı. Böyle daha çok canım yanıyor.Karnesini aldıktan sonra gidecekti. Dışarda onu bekliyorum. Evet geldi. Şimdi gidiyorum ama beni o sevmiyor. Belkide seviyor. 

                         - Bekle nereye gidiyorsun?

                          - Amerika'ya.

                           - Hemen mi? Şimdi mi? Neden bu kadar hızlı olmak zorunda mı?

                            - Neden ki ben artık seni sevmiyorum sende beni sevmiyorsun. Hayatımdan silmek istediğim bir lekesin. Daha fazla etrafımda dolanmayı kes. Eğer arkamdan gelmeye çalışırsan gerçekten kötü olur. Benden uzak dur ALEYNA!!

                                

                             - Gerçekten mi?

           

                            Sanki bunları söylerken ağlıyordu. Çünkü o ağlayınca burnu hep kızarır. Ya ama ben onun arkasından gidecektim. Gelme dedi. Ama ben yinede gidicem. 

                            - Geleceğim bende arkandan geleceğim istesen de istemesen de geleceğim. Aşkım için bunu yapacağım.

   

                              - Unut beni.

                             Dedi birden. 

                               - Öl deseydin bu kadar yanmazdı canım..

            

                                Dedim kalmıştı birden öyle. Sanırsam bu ona öylesine dokunmuştu. Nedense o giderken bende arkasından gidiyordum ama o bir şey söylemiyordu. O da onla gitmemi istiyordu biliyorum. Ama söylemiyordu. Bence hala beni seviyor. 

                                 - Git. Gelme peşimden. İyi bir şey yaptığını mı sanıyorsun. Kendine acı verirsin sadece ben acı çekmem. Senden iğreniyorum çünkü.