Deadly Perfume (ON HOLD)

Prologue

Λίβερπουλ, Απρίλιος 1996

Η ματιά του ήταν προσηλωμένη προς την μεγάλη κατοικία της οικογένειας Jones. Τόσο καιρό σχεδίαζε αυτή την κίνηση, για ένα σκοπό. Μόνο που έπρεπε να κάνει μία αποτρόπαιη πράξη, η οποία θα είχε αμφίβολα αποτελέσματα.

Το αυτοκίνητο του ήταν σταθμευμένο, λίγα μέτρα μακριά από την είσοδο του σπιτιού. Όλα τα φώτα ήταν ανοιχτά, κάτι που σήμαινε ότι ήταν ξύπνιοι ακόμα. Η ώρα στο ασημένιο ρολόι του έδειχνε 23.34 μ.μ. Μία καλή φαινομενικά στιγμή, για να εισβάλλει μέσα. 

Όμως, επέλεξε να παραμείνει παραπάνω, ώστε να σιγουρευτεί για την ασφάλεια του. Ήξερε ότι ο άντρας της οικογένειας είχε πεθάνει εδώ και χρόνια λόγω της πτώσης του στρατιωτικού αεροσκάφους κοντά στα παράλια της Γαλλίας. Έτσι, μόνο η γυναίκα με την μικρή της κόρη ήταν τα μέλη της οικογένειας. 

Ρούφηξε αγχωμένα το τσιγάρο και αφότου εισέπνευσε τον καπνό, τον έβγαλε από την μύτη του. Το μυαλό του ήταν θολωμένο από τις κάμποσες και διάσπαρτες σκέψεις του. Δεν ήξερε αν έπρεπε να το κάνει, ή όχι. Γρήγορα, ο δισταγμός μετατράπηκε σε αποφασιστικότητα.
Έσφιξε το πιγούνι του και πέταξε έξω το τσιγάρο. Ξερόβηξε βραχνά λόγω του χρόνιου τσιγαρόβηχα, και βγήκε από το αυτοκίνητο κρατώντας το όπλο του.

                                                                                          *  *  * 

Την ίδια στιγμή, η Rosalyn κοίμιζε την μονάκριβη κόρη της, Daphne. Την αγαπούσε πιο πάνω και από την ζωή της. Μετά τον χαμό του συζύγου της, Sam, η ίδια ανέλαβε εξ' ολοκλήρου την ανατροφή της τότε τρίχρονης Daphne. Προσπαθούσε μέρα με την μέρα να της δίνει όσα ήθελε, για να μην της λείψει τίποτα. 

'' Μαμά, θα μου πεις ένα παραμύθι;'' Την ρώτησε ναζιάρικα η κόρη της, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η ώρα παραήταν περασμένη. Χαμογέλασε γλυκύτατα ενώ παράλληλα κούνησε το σώμα της πάνω στο στρώμα του κρεβατιού. 

'' Daphne, είμαι πολύ κουρασμένη.'' Ανοιγόκλεισε αργά τα βλέφαρα της από την εξάντληση της σημερινής μέρας. Το μόνο που επιθυμούσε, ήταν ένα χαλαρωτικό μπάνιο. Τίποτε άλλο.

'' Σε παρακαλώ, μανούλα, ένα παραμύθι και μετά θα κοιμηθώ!'' Παρακάλεσε με τα καστανά ματάκια της να προσπαθούν να μεταπείσουν την αδιαλλαξία της μητέρας της.