Deadly Perfume (ON HOLD)

Chapter 8

'' Γεια σου Daphne. Με θυμάσαι;'' Επανέλαβε σιγανά ο Henry. Μαζί του κρατούσε ένα μπουκέτο λουλούδια, διαφόρων ειδών. Δεν ήξερε ποιο από όλα ήταν το αγαπημένο της. Τα άφησε δίπλα στο κομοδίνο, μέσα σε ένα άσπρο βάζο.

'' Ε ... ναι.'' Ψέλλισε άφωνη. Ο νους της δεν μπορούσε να κατανοήσει την αλήθεια. Η Daphne χρειάστηκε μερικά δευτερόλεπτα για να συνειδητοποιήσει πως ο Henry ήταν αυτός που εννοούσε ο Colin. Γύρισε το βλέμμα της στον Colin, ο οποίος καθόταν αμίλητος στην άκρη του κρεβατιού.
'' Είσαι καλά; Από το τηλέφωνο δεν μου είχαν πει πολλά.'' Ρώτησε ξανά ο Henry, αυτή τη φορά με περισσότερο ενδιαφέρον. Και για εκείνον ήταν άβολη αυτή η συζήτηση. Ήξερε πως το ίδιο ίσχυε και για την Daphne. Το καταλάβαινε από τον τρόπο με τον οποίο κοιτούσε γύρω – γύρω.
'' Νομίζω ναι. Αν και ομολογώ, πως είμαι λίγο σαστισμένη.'' Έξυσε λίγο το μάγουλο της, από την αμηχανία. Ήταν μία κίνηση που την έκανε από πολύ μικρή, κυρίως σε καταστάσεις που της προξενούσαν άγχος.
'' Σαστισμένη για ποιο λόγο;'' Φάνηκε αδιάκριτος σε αυτή την ερώτηση αλλά ήθελε να μάθει.

'' Που είσαι εδώ.'' Απάντησε με ειλικρίνεια. Η απάντηση της έφερε τον Henry σε δύσκολη θέση. Άνοιξε ελάχιστα το στόμα του και προσπάθησε να αρθρώσει την απάντηση του, αλλά του φάνηκε αδύνατον. Για κάποιο λόγο, βαθιά μέσα στην καρδιά του, αναπήδησε.

'' Έχεις απόλυτο δίκιο να είσαι σαστισμένη. Και εγώ ήμουν σαστισμένος όταν σε είδα λιπόθυμη στο δρόμο.'' O Henry αφαιρέθηκε καθώς οι μνήμες από το συμβάν εισέβαλαν ξάφνου στο μυαλό του. Η εικόνα του αίματος στο χέρι του προκάλεσε ανατριχίλα στον σβέρκο του.
'' Εσύ με πήγες στο νοσοκομείο;'' Ο τόνος της φωνής της ήταν επιτακτικός. Επιχείρησε να σηκωθεί αλλά τα σωληνάκια την εμπόδισαν. Δεν τα είχε παρατηρήσει.
'' Ναι. Μετά ειδοποίησα τον Colin.'' Στην αναφορά του ονόματος του ο Colin χαιρέτησε χιουμοριστικά την Daphne. Τόση ώρα καθόταν αμέριμνος στην άκρη του κρεβατιού και παρακολουθούσε σαν θεατής την συζήτηση τους. Εκείνη τη στιγμή του ακουγόταν τρελό, αλλά φανταζόταν τον Henry με την Daphne. Παρόλο που γνωρίζονταν απειροελάχιστα, κατάλαβε ο Colin ότι υπήρχε κάτι ανάμεσα τους.
'' Σε ευχαριστώ πολύ Henry. Δεν ξέρω πώς να σε ευχαριστήσω.'' Μουρμούρισε με ευχαρίστηση προς τον Henry. Το χαμόγελο της έφτανε μέχρι τα αυτιά.
'' Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς, Daphne. Ο καθένας θα το έκανε αυτό.'' Της έκλεισε το μάτι και φανέρωσε ένα κουτί με σοκολάτες πίσω από την πλάτη του. Η Daphne έμεινε έκπληκτη και κάλυψε το στόμα με τα δάχτυλα της.
'' Αυτό είναι για σένα. Δεν ξέρω αν επιτρέπεται να τρως στο δωμάτιο, αλλά δεν νομίζω να το παρατηρήσουν.'' Το πρόσφερε στην Daphne. Εκείνη το πήρε από τα χέρια του και έβγαλε το όμορφο περιτύλιγμα με προσοχή. Ήταν ελβετικές σοκολάτες και μία θλίψη κάλυψε το πρόσωπο της. Η μητέρα της συνήθιζε να τρώει ελβετικές σοκολάτες. Την θυμόταν να διακοσμεί το σπίτι με μικρά ελβετικά σοκολατάκια όταν περίμενε κόσμο.
'' Δεν σου αρέσουν; Μήπως θέλεις να τις αλλάξω;'' Ο Henry παρατήρησε την αλλαγή διάθεσης στο πρόσωπο της. Τα μάτια της υγράθηκαν ξαφνικά και σπαρταρούσε από το κλάμα. Ο Colin ανησύχησε και την σκούντηξε δυνατά. Η καρδιά του έσπαγε σε χιλιάδες κομμάτια βλέποντας την καλύτερη φίλη του σε αυτή την κατάσταση.