Deadly Perfume (ON HOLD)

Chapter 6

Ο Henry κοιτούσε αποσβολωμένος προς το λιπόθυμο σώμα της. Δεν μπορούσε να το συλλάβει ο νους του πως η τραυματισμένη κοπέλα, ήταν εκείνη που είχε σώσει πριν λίγο καιρό από τον κακοποιό σε πάρκο του Λίβερπουλ. Νομίζω πως βλέπω εφιάλτη, δεν μπορεί να είναι αληθινό αυτό που βλέπω. Όχι, δεν μπορεί ... παραμιλούσε έχοντας χάσει τα λόγια του.
Προσπάθησε να σκεφτεί, αλλά του ήταν αδύνατον. Όλοι γύρω του, τηλεφωνούσαν στην αστυνομία και στο ασθενοφόρο, καθώς ο ύποπτος οδηγός που χτύπησε την Daphne, είχε ήδη φύγει. Προφανώς για να μην έρθει αντιμέτωπος με τις συνέπειες της πράξης του.
Μόλις μπόρεσε να ξεμπλοκάρει το μυαλό και τη λογική του, έσκυψε κοντά της. Ήταν ακόμα λιπόθυμη, χωρίς ένδειξη ότι θα μπορούσε να ξυπνήσει. Έπρεπε να κάνει κάτι. Όμως, δεν ήταν απόλυτα στο χέρι του.

Παρατηρούσε το πρόσωπο της για πολύ ώρα, ευχόμενος να μπορέσει να γίνει καλά. Παρά τον ελάχιστο χρόνο που την γνώριζε, ένιωθε σαν να την ήξερε χρόνια.

Τα μάτια του πηγαινοέρχονταν πέρα δώθε, ακόμα σοκαρισμένος από την εξέλιξη. Τοποθέτησε το χέρι του στο λαιμό της, ήθελε να βεβαιωθεί για άλλη μια φορά ότι δεν είχε πεθάνει. Οι παλμοί της ήταν χαμηλοί αλλά έδιναν στον Henry μία ανακούφιση.
'' Που είναι πια το ασθενοφόρο; Γιατί δεν έρχονται;!'' Αναφώνησε νευριασμένος για την καθυστέρηση του. Τα δάχτυλα του ψηλάφησαν το τραύμα που είχε δημιουργηθεί στα πλευρά της. Αιμορραγούσε, χωρίς να είναι βαθύ το τραύμα. Έντρομος είδε τα δάχτυλα του βαμμένα στο αίμα της, αλλά δεν έδωσε σημασία. Αυτό που προείχε ήταν η υγεία της Daphne.

Λίγο αργότερα, το ασθενοφόρο ήρθε στο σημείο όπου η Daphne είχε χτυπηθεί από ένα αυτοκίνητο. Οι τραυματιοφορείς διέσπασαν το πλήθος στη μέση και προχώρησαν προς την τραυματισμένη κοπέλα. Με ιδιαίτερα σημαντικές κινήσεις μπόρεσαν να την μεταφέρουν στο ασθενοφόρο. Ο Henry στεκόταν δίπλα στις πόρτες του ασθενοφόρου, παρακολουθώντας κάθε κίνηση τους. Ήθελε να βεβαιωθεί ότι δεν θα πάθαινε τίποτα.
Μόλις ο ένας από τους δυο τραυματιοφορείς πήγε να κλείσει τις πόρτες, ο Henry εμπόδισε το χέρι του και με σκληρό και επιτακτικό ύφος, εξέφρασε τα λόγια που δεν είχε καν περάσει από επεξεργασία στο μυαλό του.
'' Θέλω να έρθω μαζί της.'' Είπε γρήγορα. Ο τραυματιοφορέας τον κοίταξε από πάνω έως κάτω, φαινόταν σαν να τον εξετάζει.
'' Όχι, κύριε.'' Απάντησε αρνητικά με αποτέλεσμα να προκαλέσει ακόμα περισσότερο το πείσμα του Henry.
'' Σας παρακαλώ. Θέλω να είμαι μαζί της. Θέλω να σιγουρευτώ ότι είναι καλά.'' Ήλπιζε να μαλακώσει τον τραυματιοφορέα. Εκείνος κοίταξε προς τα κάτω και κούνησε ελαφρά το κεφάλι του.
'' Εντάξει. Περάστε μέσα.'' Άνοιξε ξανά τις πόρτες δίνοντας την ευκαιρία στον Henry να είναι δίπλα της. Η ματιά του προσκόλλησε στο κοιμισμένο σώμα της. Οι νοσοκόμοι της είχαν ήδη χορηγήσει τα πάντα.
Έσκυψε στα γόνατα και παρέμεινε σιωπηλός μέχρις ότου φτάσουν στο δημόσιο νοσοκομείο του Λίβερπουλ.