Dimple (Short Story)

Chapter 1

Nag flashback nanaman sakin ang memory ko nung 5 years old palang ako at nung mga rejected proposals ko ng dahil sa hindi pa nila nahahanap ang hidden dimple ko. 28 years old na ako ngayon at nasa harapan ko ngayon ang isang kaibigan ko from work.

Hinawakan ko ang kaisa isang dimple ko sa left cheek ko habang naalala ko si mommy.

"Carla. Okay ba tong iprepresent natin?" 

"Oy, Marcy. May something sa left cheek mo oh." Ha? Eto na ba to? May nakapansin na ng kusa ang hidden dimple ko? 

"Ay, dumi lang pala. Oo, okay na yan. Onting edit nalang."

"Baby, maybe she doesn't know you like I do."

Nag flashback ang mga sinabi ni mommy ko. After nung napansin ni mommy ang dimple ko, tumatak sa isip ko ang mga salita nyang yun. From that day on, nagpromise ako na ang lalaking makaka pansin ng dimple ko ay ang papakasalan ko. Kung babae man, syempre sya na ang bestfriend for life ko. Masyado bang corny? Haha. Eh kasi, bakit ako magpapakasal sa isang tao kung he doesn't know me like my mom do? Yung simpleng dimple hindi napansin. Haha.

*May nagtext ang panget! HAHAH-*

Langyang ringtone to! Nagtext pa naman si Mark.

From: Buko Mark

Babe. Andito na ako sa parking lot. Punta ka na dito. I love you. Ingat ka. :**

To: Buko Mark

Opo, babe. Paalis na ko. I love you, too. :**

*Click! Send!*

Hihihihi. :") Kinikilig ako. Ay! Oo nga pala! Si Mark, ang boyfriend ko. 5 years na. Since college pa. Haha. Alam nyo, sya na ang gusto kong makasama ng habang buhay. Hindi sya perfect, ang lakas ngang mag burf nan eh. Pero he cares for me, he treats me like a princess at sya na ang pangatlong nakakakilala kung sino talaga ako, pero hanggang ngayon, hindi nya pa din napapansin dimple ko.

"Carla! Alis na ako. Nagiintay na si Mark eh. Punta ka nalang sa bahay next week para matapos natin yan." 

"Oo na! Andami pang sinasabi eh. Gora ka na kay Fafa Mark mo! Chupee." 

"Che! *batok* *takbo* Byeeeee!" Hahaha. Bilis kong tumakbo eh. Mahirap baka masakal pa ko nun. :)

~~~~~~ ♚ ~~~~~~

Nandito na ako sa parking lot. After ilang minutes of looking nakita ko na ang pinakagwapong nilalang sa balat ng lupa.

"Hi, beautiful." Mark said as he pulled me closer to him. 

"Hello, handsome." I said as I leaned closer to him. 

"I love you forever." He said then smacked his lips into mine giving me butterflies in my stomach. I kissed back with love. 

"Babe." sabi ni Mark with a sweet voice. 

"Yeap, babe?" 

"Ano yung nasa left cheek mo?" Biglang kumabog ang puso ko sa narinig ko. Sya na talaga? Eto na ba? 

"A-ano y-y-yun babe?" Sinabi ko ng kinakabahan. 

"Ahh. It's just bits of chocolate. Come on. We need to get you home bago pa ako tapatan ng baril ng tatay mo." Sinabi ni Mark na halos matawa tawa na. 

I just smiled at him weakly. Disappointed ako. :( 

"Marmar, what's wrong?" Sinabi nya habang pinagbubuksan ako ng pinto. 

"Wala, be. Oks na oks lang ako!" Sinabi ko ng ng may thumbs up pa. 

"5 years na tayo be. I know when your lying." Sinabi nya ng may kindat pa. 

"Sabi ko nga eh. Halika na! Baka matuluyan ang pagputok ng tatay ko." Sinabi ko at bigla nyang ginulo buhok ko. :( 

"Wag ka ngang mag pout dyan! Halikan kita eh." 

"Hahaha. Mag drive ka nalang!"

*Zrooooooooom*

♥

Haha. Sa mga Adventure Time Fans dyan (katulad ko) Alam nyo na kung saan ko nakuha ang Marcy. Bwahaha. Fave character ko yun eh <3

- Geccy ♥