A modern fairytale(Austin Mahone-greek)

Chapter 4:Βολτα στην παραλια

Chapter 4:Βολτα στην παραλια

Γύρισα πλευρό και αγνόησα αυτόν που μου σκούνταγε το χέρι. "Ξύπνα επιτέλους" άκουσα μια φωνή και αποφάσισα να παρατήσω την προσπάθεια μου να κοιμηθώ και να αγνοήσω αυτόν που προσπαθεί να διακόψει τον ωραίο μου ύπνο. Άνοιξα τα μάτια μου και είδα τον Austin πάνω από το κεφάλι μου.
"Επιτέλους ξύπνησες!" λέει και κάθετε στην καρέκλα του γραφείου μου. "Πως μπήκες μέσα στο δωμάτιο μου και το κυριότερο γιατί με ξύπνησες;" Το μισώ όταν με ξυπνάνε οι άλλοι. "Καλημέρα και σε εσένα πριγκίπισσα" Κοιταζω το ρολόι με τον τουίτι επάνω, που είναι στο κομοδίνο μου και η ώρα είναι είναι μόλις εννιά. Σήμερα έχω απογευματινή βάρδια, που σημαίνει ότι θα πάω στην δουλειά στις τέσσερεις και ότι θα κοιμηθώ μέχρι το μεσσημέρι, αλλά από'τι φαίνεται το δεύτερο μέρος του σχεδίου μου, δεν πέτυχε εξαιτίας του βλάκα που βρίσκεται απέναντι μου.
"Μην αλλάζεις θέμα" Λέω και κρύβω το κεφάλι μου με το μαξιλλάρι μου. "Μπήκα από το παράθυρο. Κάποια πρέπει να μάθει να κλείνει το παράθυρο της τα βράδια. Και σε ξύπνησα επειδή βαριόμουν, ίσως;" Μου λέει λες και είναι κάτι αυτονόητο. Του πετάω το μαξιλάρι και βγαίνω από το δωμάτιο μου για να πάω στο μπάνιο. "Που πας πριγκίπισσα;" ακούω την φωνή του από το δωμάτιο."Η πριγκίπισσα θέλει να κατουρίσσει. Και μην τολμήσεις να έρθεις." Λέω καθώς ακούω κάτι βήματα. "Οh, ναι"
Αφού πληθώ, χτενιστώ και πλύνω τα δόντια μου, επιστρέφω στο δωμάτιο και βλέπω τον Austin να κρατάει την σκονισμένη κιθάρα μου που την είχα ξεχασμένη δίπλα από την βιβλιοθήκη μου. "Παίζεις κιθάρα;" με ρωτάει με έκπληκτο ύφος. "Έπαιζα" του απαντάω με σταθερή φωνή προσπαθόντας να κρύψω τα συναισθήματα μου από τις αναμνήσεις που κατέκλυσαν το μυαλό μου.
Θυμάμαι που ο μπαμπάς μου, μου έμαθε να παίζω κιθάρα όταν ήμουν μόλις πέντε χρονών. Μου άρεσε πολύ να παίζουμε κιθάρα και να τραγουδάμε μαζί. Είχε, όπως και εγώ, πάθος με την μουσική. Αλλά από τότε που έγινε το ατύχημα, δεν έχω ξανά παίξει. Την πήρα από τα χέρια του και την άφησα στην θέση της.
"Ωραίες μπιτζάμες πριγκίπισσα" Με κοροιδεύει και κοιτάω της ροζ μπιτζάμες μου με τα στεματάκια πάνω. Είχα ξεχάσει ότι τις φόραγα. "Άντε, θα ντυθείς να φύγουμε;" Λέει και πειράζειτα μαλλιά μου. Διώχνω το χέρι του από τα μαλλιά μου και του απαντάω: "Να πάμε που;"
"Θα πάμε να φάμε πρωινό και μετά θα πάμε βόλτα. Δεν έχω σκεφτεί που ακόμα." Μήπως ονειρεύομαι ακόμα; "Γιατί θέλεις να περάσεις χρόνο μαζί μου;" πηγαίνω στην ντουλάπα να διαλέξω ρούχα. "Γιατί όπως σου είπα προηγουμένος, βαριέμαι" Βγάζω ένα τζιν σορτσάκι και μια μπλούζα με την σημαία της Αγγλίας. "Και γιατί δεν βγαίνεις με τους φίλους σου;" πιάνω τα μαύρα μου σανδάλια μου και σηκώνεται ο Austin από το κρεβάτι μου που καθόταν. "Γιατί και οι τρεις κοιμούνται" Αυτούς γιατί δεν τους ξύπνησε; "Και εγώ κοιμόμουν" τον σπρώχνω για να φύγει από το δωμάτιο ώστε να ντυθώ. "Εσύ έχεις πιο πολύ πλάκα" τον ακούω να λέει καθώς κλείνω την πόρτα.
Ντύνομαι και αφήνω κάτω τα μαλλιά μου. Στρώνω στα γρήγορα το κρεβάτι μου και τον βλέπω να κάθεται στην σκάλα. "Μόνη σου μένεις;" Σηκώνεται και με ακολουθεί στην πόρτα. "Όχι, με την μαμά μου μένω αλλά δουλεύει τώρα και δεν είναι εδώ." Ευτυχώς που δουλεύει, αλλιώς θα είχε φρικάρει αν έβλεπε ένα αγόρι στο δωμάτιο μου.