A modern fairytale(Austin Mahone-greek)

Chapter 2:'Γεια σου πριγκιπισσα'

Chapter 2:'Γεια σου πριγκιπισσα'

    "Εγώ είμαι πριγκίπισσα. Έλα να σε πάω σπίτι σου." Βλέπω τον Austin και μου κάνει νόημα να μπω μέσα στο αυτοκίνητο. "Με τρόμαξες! Θα πάω με πόδια, ευχαριστώ." Δεν είναι και ότι το πιο ασφαλές να μπω στο αυτοκίνητο με έναν άγνωστο. Κυρίως νυχτιάτικα. "Με βοήθησες να κρυφτώ και πρέπει να στο ξεπληρώσω" λέει με παρακλητικό ύφος. "Δεν είναι ανάγκη, θα περπατήσω." του λέω και αρχίζω να περπατάω.
    Ακούω μια πόρτα να κλείνει, γυρνάω πίσω μου και βλέπω τον Austin να έχει βγει από το αυτοκίνητο και να τρέχει να με προλάβει. "Γιατί δεν έρχεσε να σε πάω σπίτι σου;" μου λέει και στέκεται απέναντι μου. "Δεν ξέρω, μπορεί να είσαι κανένας δολοφόνος!" Φωνάζω και αρχίζω πάλι να περπατάω πιο γρήγορα αυτήν την φορά. "Πιστεψέ με, είναι πολύ πιο επικύνδινα αν πας σπίτι. Αλλά αφου δεν θες εντάξει.." γυρνάει και περπατάει αργά. "Καλά, θα έρθω" λέω και τον ακούω να γελάει. Κάθομαι στην θέση του συνοδηογού και έρχετε κα μου βάζει την ζώνη. "Ξέρεις, δεν είμαι μωρό" Με αγνοεί και αφού κλείσει την πόρτα, κάνει τον κύκλο για να μπει και αυτός στο αυτοκίνητο.
    "Λοιπόν πριγκίπισσα, που μένεις;" με ρωτάει καθώς μπαίνει στο αυτοκίνητο. Σταυρώνω τα χέρια στο στήθος μου και κοιτάω ευθεία θυμωμένη. "Ωραία θα κάτσουμε εδώ για πάντα, χωρίς να μιλάς, κάνοντας την θυμωμένη και θα πεθάνουμε από την πείνα και την δίψα. Ευχαριστημένη;" "Δεν κάνω την θυμωμένη, είναι θυμωμένη!" του λέω και βλέπω με την άκρη του ματιού μου ένα παιχνιδιάρικο χαμόγελο να έχει δημιουργηθεί στα χείλη του. "Ώστε μιλάει τελικά, δεν είσαι μουγκή!" με ειρωνέυεται και ανοίγει το ράδιο. Παίζει το 'She look so perfect' των 5SOS.
    Ξεκινάει το αυτοκίνητο και στο πρώτο στενό στρίβει δεξιά. "Υou look so perfect by standing there..." αρχίζει να τραγουδάει δυνατά. Στρυφοργυνάω τα μάτια μου και τον ρωτάω: "Που πάμε; Αφού δεν σου είπα που μένω!" λέω εκνευρισμένη  και κοιτάω την ώρα στο κινητό μου. Έχει πάει κι όλας 11:10, ευτυχώς που η μαμά μου είναι στην δουλειά, γιατί δεν θα άντεχα με τίποτα την γκρίνια της που άργησα. "Μπορείς μου απαντήσεις;" Καμία απάντηση. "Mahone σου μιλάω!" του φωνάζω και σκάει στα γέλια. "Θύμωσες πριγκίπισσα; Μόνο εσύ δεν θα μιλάς;!" Τι χαζός, ανώρημος, εκνευριστικός βλάκας! "Πρώτον σταμάτα να με λες έτσι και δεύτερον έχεις σκοπό να μου πεις που πηγαίνουμαι;" ανοίγω το παράθυρο γιατί έχω σκασει. "Αφού δεν μου λες που μένεις θα κάνουμε βόλτες μέχρι να μου πεις, απλό" τελικά αποφασίζω να του πω που μένω.
    Επιτέλους σταματάει έξω από το σπίτι μου. "Καληνύχτα πριγκίπισσα" στρυφογιρρίζω τα μάτια μου και βγαίνω από το αυτοκίνητο. "Καληνύχτα βλάκα" Τον ακούω να γελάει και κλείνω την πόρτα του αυτοκινήτου.
   
***

    'Σήμερα στις 6, σπίτι μου για ταινία' διαβάζω το μήνυμα που μόλις μου έστειλε η κολλητή μου, Claire.
'Ευτυχώς που με ρώτησες αν έχω τίποτα να κάνω' της απαντάω αμέσως.
Η απάντηση της έρχετε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα: 'Γιατί έχεις;'
'Όχι' ανοίγω το λάπτοπ καθώς ξαπλώνω στο κρεβάτι μου.   
'Εισαι χαζηηη:ρ' διαβάζω το μήνυμα της και μπαίνω στο twitter μου. Άραγε να της πω οτι συνάντησα τον Austin ή όχι? Θα της το πω, εκτός αυτού δεν είμαι και τόσο καλή στο να της κρατάω μυστικά. Μπορεί να μην είναι καμιά τρελή φαν του αλλά της αρέσει αρκετά.
    Κοιτάζω τις ειδοποιήσεις στο twitter και έχω 3 νέους followers. Ωραία! Ας ακολουθήσω τον Mahone. Μπαίνω στο προφίλ του και βλέπω πως έκανε ένα tweet πριν 7 λέπτα: 'Moooorning everyone:)' τον κάνω follow και πάω στην κουζίνα γιατί η κοιλιά μου άρχισε να γουργουρίζει.
    Ψαχουλεύω στα ντουλάπια για να βρω κάτι να φάω. Ευτυχώς βρήκα ένα πακέτο Ruffles με κέτσαπ. Επιστρέφω στο δωμάτιο μου μαζί με το θυσαυρό μου και βλέπω πως έχω μια ειδοποίηση και ένα μήνυμα στο twitter. Κοιτάζω και ο Austin είναι αυτός που με έκανε follow και μου έστειλε μήνυμα.
'Γεια σου πριγκιπισσα' Που ξέρει ότι είμαι εγώ; Κάμερες έχει βάλει σπίτι μου;
'Που κατάλαβες οτι ειμαι εγω?'
'Εχεις βαλει φωτογραφια σου υδιοφυια;)' Γαμώτο. Για ποιον λόγο έβαλα φωτογραφία μου? Δεν περίμενα πάντως να με θυμάται. Αλλά από την άλλη χθες το βράδυ τον συνάντησα, δεν πέρασε πολύ καιρός, μόνο λίγες ώρες.
'Τελοσπαντων, τι θες?' του στέλνω και αρχίζω να τρώω τα πατατάκια μου.
'Τιποτα. Απλα βαριεμαι...'
'Και επειδη βαριεσαι πρεπει να σπάσεις τα δικά μου νεύρα;'
'Για να ειμαι ειλικρινης...Ναι:)'
'-.-'
'Τι επαθες πριγκιπισσα?:)'
'Τιποτα, απλα μου στελνει μηνυματα ενας ενοχλητικος βλακας'
'Ειμαι σιγουρος οτι αυτος ο ενοχλητικος βλακας ειναι πολυ ομορφος και εξυπνος'
'Το ότι είναι μετριοφρων ξεχασες'
'Αλλά καταβαθος χαιρεσαι που σου μιλαει' ένα μικρό χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη μου.
'Ναι, το βρηκες παλι Mahone'
'Πρέπει να πάω να κάνω κάτι δουλειές. Τα λέμε πριγκίπισσα'
'Τα λεμε' Του στέλνω και κλείνω το λάπτοπ.
    Μα καλά αυτός δεν είναι διάσημος; Γιατί χάνει τον χρόνο του και ασχολήτε μαζί μου; Αντί να μιλάει μαζί μου μπορεί να κάνει ότι άλλο θέλει. Ποιός ξέρει...

Ξέρω είναι αρκετά μικρό αλλά τα επόμενα chapters θα είναι πιο μεγάλα. Επόμενο θα ανεβάσω αύριο. Ψηφίστε και σχολιάστε αμα σας αρέσει:) Καληνυχτα♥