" Ayşemin artık dayanamıyorum yağmur benim küçük kardeşim doğuşla nasıl birbirlerini severler anlamıyorum. "
- "Bak toprak biliyorum bu alışılması çok zor bir durum ama galiba tek suçlu yağmur değil. "
- "Nasıl yani ne demeye çalışıyorsun Ayşemin yani doğuş da mı suçlu ? "
-"Ben yani bak "
-"Ayşemin noldu düzgün anlatsana. "
-"Uff tamam bak toprak doğuşun gözü dışarıdaydı zaten." nediyorsun ya sen " "Böyle ben bir kaç kızın daha yanında gördüm ama üzülme diye söylemedim yani yağmur kadar doğuştan suçlu. " Bir kere daha yıkılmıştım tam gözümden bir damla yaş süzülecekken telefonum çaldı tanımadım bir numara, açtım; "alo buyrun kimsiniz " " aaa toprak numaram sende kayıtlı değilimi ?" " kayıtlı olsa buyrun kimsiniz demez dim değilim " dedim galiba biraz sert çıkışmıştım ."Adoğru söylüyorsun kusura bakma ben çağrı çağrı ertürk. " aman allahım dokuzuncu sınıfta güçlü kolları ve atletik vücudu olduğu için sırılsıklam aşık oldum oğlan çağrı. " kusura bakma çağrı bir an sesini çıkartamadım ne yapıyorsun niye aradın beni kötü bişey yok değilmi? " dedim meraklı bir tavırla. " Hayır kötü birşey yok hani dokuzuncu sınıfta bir arkadaşım vardı hakan hatırlandı mı?" heyecanım dahada artmıştı " ewet kızıl saçlı " " işte ondan aldım numaranı bir iyimisin diye sorim dedim " dedi bu sırada telefon hopörlerdeydi Ayşemin " bura çağırır herşeyi anlat " dedi Ayşemin'e güveniyordum çünkü bu zamana kadar bana bir yanlışını görmedim. " aslında hiç iyi değilim neler oldu bir bilsen " kendimi acındırmış bir tavırla söyledim telaşlanmış bir şekilde " noldu eyer istersen yanına geleyim yani eyer müsayitsen tabi " hemen " tabi müsayitim gelebilirsin"dedim çok heycanlıydım çünkü dokuzuncu sınıf aşkın şuan yanına geliyordu. Neyseki çok uzun sürmedi yarım saat sonra kapı çaldı açtım karşımda; uzun boylu,göz rengi kahverengi,saçları dağınık oldu için öne dökü len bir çocuk vardı şaşkınlıkla onu izliyordum " burdamı konuşucaz " dedi irkildim yüzüme bir tebessüm koyup" kusura bakma buyur gir içeri "dedim. annem evde olmadı için rahattım çünkü annem erkek arkafaşlarımı eve çağırmamı istemezdi. " İsterseniz siz odaya çıkın bende yiyecek birşeyler hazırlayayım" dedi Ayşemin bende " İyi olur hadi biz yukarı çıkalım "dedim çağrıya yukarı çıktık ." Eee anlat neler oldu " dedi başından geçen bütün olayı anlattım çağrı benim ayşeminden sonra güveneceğim ilk kişiydi. " Anladım senin için çok üzüldüm " tam bir şey şöyliyecekti ki
Ayşemin odaya girdi annen geldi isterseniz biraz acele edin dedi. Çağrı ayağa kalktı neyse başka bir zaman görüşürüz dedi bende hemen " EE bi sarılalım dedim bir küçük tebessüm etti ve bana sarıldı o kadar içtendiki ama ona duyduğum hisler zamanla değişmişti çünkü biz BÜYÜMÜŞTÜK.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kız Kardeşimden Nefret Ediyorum.
Randomkız kardeşinden nefret eden bir ablanın hikâyesi ne kadar zor olsada ......