Kıskanç Aşk

~~COK ÖZLEDIM~~

Sevgimden ölecek gibiydim ama utancım dolayısıyla yüzüne bakamaz oldum . Haftalarca konusamadım.
Benden ayrıldı. Her gece aglayan , konusmaya çalıştığımda kalbimin kırıklıkları hergün derime batarken hala onu düşünür oldum. Ona o kadar aşıktım herkesi ardımda bıraktım.

Emindim ondan ,beni bırakmaz diye , her sevdiğim benden ayrılır ya da kalbimi kırar oldu. Ve hiç geri dönmediler.

Her onu okul koridorunda görsem gurur denilen sey yüzünden kafamı ceviriyor ya da mutlu gözükmeye çalışıyordum. Neden gurur yapıyordum onu da bilmiyordum. Iste...

Onu düşünmeden duramıyordum . Kafam dağılsın diye bir şeyle uğraşıyordum ama olmuyordu iste onu düşünmeden olmuyordu.

Okul haftası başlamıştı yine. Okul sabahı aynaya baktım cesaretim yok ve ağlamaktan gözlerim şiş. Kendime inanamadım . Benim böyle kimseye aşık olmadığımı fark ettim. Ve o kadar cok pişmandım ki o Mert'le kesinlikle yemeğe cıkmamalıydım. Ama son pişmanlık fayda etmez . Okula geldiğimde göz göze geliyorduk ve bu benim canımın bir tık daha yanmasını sağlıyordu . Icimden " git konus" dışımdan "sen seviyorsun da o seni seviyor mu hala?" Diye gecirip duruyordum.

Hep derdim ağlarsan gecer diye ama su an ağladığımda bir kere daha özlüyorum . Seytan diyor ki tam gülerken yapış dudagına . Hah komik olma lütfen .

Artık kafayı yemis durumdaydım ask acısından . Olduk olmadık yerde aklıma geliyor ve kabuk tutmuş yaram bir daha kanıyordu . Nefes alamamaya başlamış gibiydim konuşmaya cesaretim olmadığı için " son görülmesine " bakıp duruyordum.

Cünkü çok aşıktım cok... Ve en kötüsü de ben bisey demediğim icin bunu bilmiyor olmasıydı.

Hep bekliyordum... Bana bir adım atsanda ben sana koşsam diye . Ama öyle olmuyordu iste . Ve ağlamaya baslıyordum .

Okula gelmistim daha ders zamanına vardı baya.

Buse yanım kosarak geldi ve "cok sey kaçırmısız " dedi .

Ben zaten salak salak bakınırken "ne kacırmısız"diye karsılık verdim.

Buse " can " dedi .

Ben afallamıs halimden cıkarak " ne olmus cana " dedim.

Buse " Can'la Mert kavga etmis "dedi.

"Ne diyosun ya , peki can nerde ? Buse konussana !"

Buse " Eylul, Can sana kaltak demis "

O an kalbime hancer saplanmıs gibi oldu . Icimden aglayasım geliyordu fakat sinirlenmis gibi gözükmeye calışıyordum . " ne, ne, ne " dedim artık.

Sınıfın kapısından Can girdi Mert'e sert bir bakış atarak yerine oturdu . Ben tabii ki armut toplamıyordum . Can' ın sırasının üstüne ellerimi koyarak sanki "dövecek gibi" her neyse sen bana "kaltak" mı dedin? Dedim . Bana " ne demek o ya ? Kimden duydun bu saçmalığı " dedi.
Bende hic düşünmeden "Buse" dedim .
Kosarak Buse'nin yanına gitti ve" bu saçmalıgı kimden duydun " diye bagırdı.
Buse akıllısı da "kızmıcaksın ama "dedi .
Can anladı tabii Mert 'in üstüne yürümeye başladı küfür ederek .
Ben de Can'a o anda bir cesaret geldi ve sarıldım hic bir kuvvet bizi ayıramazdı. Cünkü cok sıkı sarıldım .
Can 'da bir an duraksadı ve bana yan gözüyle baktı. Kendimi tutuyordum yoksa ağlıyacaktım . Beni yavaşta geri. Cekti bir süre sonra ve Mert'e " gel buraya seninle doğru dürüst konusacagız"dedi .

Dısarı cıktılar. Kapıdan cıktıkları an ağlamaya başladım . 5-10 dakika sonra Can yanıma gelerek "ne oldu" dedi . Bende " hic bisey, hic bisey diyerek göz yaşımı sildim. Bugün okulun sonlarına doğru bana ikidebir Ayca ve Fetih "cok güzel bisey olacak" diyorlardı . Anlamadım.
Okul cıkışı can yanıma gelerek "her sey icin cok özür dilerim "dedi ve " benimle tekrardan cıkar mısın?" dedi.

Allahım o kadar cok mutluydum ki "evet"dedim düşünmeden ve sımsıkı sarıldım . Ona sarılmayı o kadar cok özlemistim ki...
Can 'ın sarılma tarzından öyle bir anlam cıkartmıstım.

( o beni hala sevmese de ben onu hala deli gibi seviyorum)