Bölüm 16 // Kimberley Meselesi

31.9K 980 191
                                    

5 Seconds of Summer // Heartbreak Girl ile okuyabilirsiniz.

______

"Sence de biraz saçma değil mi ? Yani bu kadar tesadüf ? Oğlunun kalp donörünün adam olması?" dedi ve omzumda duran kolunu çekti.Koltukta doğrulduğumda televizyonu kapattı.

"Eğer bir aşk filmini mantığınla yorumlarsan onu mahvedersin.Lütfen en sevdiğim filmi mahvetme." dedim ve güldüm.Ellerini iki yanına kaldırıp güldü."Peki nasıl istersen."

Eğilip dudağıma minik bir öpücük kondurduktan sonra geri çekildi."Şimdi ne yapmak istersin ? Bütün gün uyuduğumuza göre uykun olmadığını varsayıyorum." kolunu tekrar omzuma atıp beni kendine çekti.Derin nefes alırken kafamı göğsüne yasladım.Bütün gece burada kalabilirdim.

"Biliyorum kızacaksın ama bu beni içimde yiyip bitiriyor Harry." gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı.Ne soracağımı biliyor gibiydi ama hareketleriyle sorma demeye çalışıyordu.

"Kimberley,değil mi?" dediğinde kolunu çekip benden uzaklaştı.Kafamı salladım."Tamam bana artık sormamamı söyledin ama kafamda senaryolar yazıp kendimi huzursuz ediyorum." neredeyse yalvarırcasına cevap vermesini istediğimde bana baktı.Dizini titretiyordu ve bakışlarındaki öfke uzun süreden sonra ondan korkmamı sağlamıştı.

"Odana git Rosie." dedi en sonunda."Sana canını acıtacak şekilde dokunmamı istemiyorsan odana git ve kapını kilitle." dediğinde tereddütle ayağa kalktım.Artık kafasını çevirip bana bakmadığında merdivenlere hızlıca ilerledim.Cevap almayı bırak onu yine sinirlendirmiştim.Üstelik şu iki gün boyunca aramız mükemmeldi,şimdi yine gerginlik yaratmıştım.

Kapıyı kapatacakken bir şey kapının kapanması engelledi."Ya da fikrimi değiştirdim," dedi,bu Harry'ydi ve ayağını kapıya koymuştu.Eliyle de kapıyı tutuyordu."çekmecende duran iç çamaşırlarından beğendiğini seç.Odamda bekliyorum."

Gözlerinin içine baktığımda hiç bir şey göremedim.Şu iki gün içinden hiç bir şey göremedim. Ağzımı açmışken içeri girdi.

"Madem senin yapmaya niyetin yok prenses,senin için ben yaparım." parmaklarını üzerimdeki elbisenin düğmelerine götürürken kesik bir nefes aldım.

Bunu yapmayacaktı değil mi? Yapmazdı,o beni seviyordu.
Ağladığımı fark ettiğimde ne kadar acınası bir durumda olduğumu düşündüm.Ve kendimi bu hale yine kendim sokmuştum.Salağın tekiydim işte!
Elbisenin üst tarafını belime indirdiğinde refleks olarak kollarımla önümü kapattım.Daha bu sabah onun karşısında kendi isteğimle çıplakken,şimdi ondan tiksiniyordum.
Komodine dönüp en üst çekmeceyi açtığında biraz karıştırdı.Lila bir sütyen ve külot çıkardığında nefesimin daha da kesildiğini hissettim.

"Harry..." dedim güçsüz bir şekilde,belimdeki elbiseyi aşağı indirirken."Lütfen.." hıçkırıklarımı tutamazken beni dinlemiyor olduğunu biliyordum.Ama ona kendimi dinletmeliydim,belki de sonradan pişman olabilirdi.

Elleri sütyenime gitmişti ki ellerini kavradım ve parmaklarımızı kenetledim.Gözlerime bakarken çaresizliği görmüş olmalıydı ki çatılı kaşları yumuşadı.Bakışlarını vücuduma çevirdi,sanki ne yaptığını anlamaya çalışıyor gibiydi."Ben.." dedi ve birden kollarını etrafıma sardı.
"Kendimi kaybettim,lanet olsun Rosie." geri çekildi ve parmaklarını saçına geçirdi.
Kapıyı arkasından kapatırken olduğum yere çöktüm ve kendimi tutmayı bırakıp çığlıklar atarak ağlamaya başladım.Hiç bir şey umrumda değildi,hiç bir şey bu kadar zor değildi.
___

Sabah uyandığımda başım çatlıyordu.Önce ağrının sırtımdan geldiğini düşündüm ama sonra yatağımda olduğumu fark ettim.Hatta pijamalarım giydirilmişti.En son hatırladığım yerde ağlayarak yattığımdı.

Ayağa kalktım ve kapıdan çıkarak banyoya ilerledim.Aynada göreceğim şey hoşuma gitmeyeceği için es geçtim.

Banyodan çıkarken karşımda Harry'yi görmeyi planlamıyordum.Çoktan işe gitmiş olması gerekmiyor muydu ? Bugün çarşambaydı -sanırım- ve saat öğlene yaklaşıyor olmalıydı.Gülümsediğinde ne yapacağımı bilemedim.Dün o ne kadar kaba düşüncesiz ve sapık gibi davrandıysa da hata bendeydi.Onu kızdırmıştım çünkü.

Gülümsemeye çalıştığımda yanağımdan öptü.
"Günaydın uykucu.Kahvaltı hazır,üzerini değiştirip in." banyoya girip kapıyı kapattığında odama ilerledim.Dün yaptığım salaklığı geride bırakmış olmalıydı,ben de dünkü yaşananları bırakmalıydım.Derin bir nefes alıp dolabın kapağını açtım.O yapmışsa ben de yapmıştım.
Harry'den öğrenememiştim, tamam ama Kimberley'den öğrenebilirdim.Zaten beni Harry'den uzaklaştırmaya çalışıyordu,seve seve anlatacağından emindim.

"Harry duşa girdi,o gelmeden başlama." dedi Kimberley aşağı indiğimde.Tabağı düzeltti ve koridora dönekken önüne geçtim.
"Ne istiyorsun?" dedi gözlerini devirerek."Neden burada olduğunu bilmek istiyorum.Bana benim gibi olduğunu söylemiştin."
Güldü ve gözlerini gözlerime dikti. "Harry'ye sorsana.Eminim babacığın seni bilgilendirir." gülümsemesi solduğunda omzuma çarparak geçti.Son hamlemi oynamalıydım.

"Ondan uzaklaşmalıyım.Ona gittikçe bağlanıyorum ama bunu istemiyorum.Uzaklaşmam için elimde bir sebep olması lazım." dediğimde durdu ve arkasını döndü.Harry'yi benden kıskanıyordu ve eline ondan uzaklaşmam için bir fırsat geçmişti.Ama öğreneceğim şeyler uzaklaşacağım anlamına gelmiyordu,yani umarım.

"Sana anlattığımı bilmeyecek ve ondan uzak duracaksın,tamam mı?" dedi işaret parmağını yüzüme uzatarak.Kafamı hızlıca salladım."2 yıl önceydi.Uyuyacak yeri bırak,yiyecek bir şeyim bile yoktu.Kenar mahallelerinden birinde fahişe olmaya karar vermiştim.Sonra Harry'ye denk geldim.17 yaşında bir kız çocuğuna dokunmayacak kadar ahlaklıydı.Tabi o zamanlar,şimdi olanı sen bilirsin.Her neyse bana yardım etti,ama ben ona geri ödemek istediğim için burada çalışmaya karar verdim." dedi bıkkınlıkla.

Bu kadar mıydı ? Bu beni ondan uzaklaştıramazdı ki, o yardım etmişti.Kimberley'de geri ödüyordu,burada yanlış bir şey yoktu ki.Sadece geri ödeme bir kaç farklı şeyi de kapsıyordu sanırım.Ağzımı açmışken Harry koridorun başında göründü.Vazgeçip gülümsediğimde eğilip dudağımdan öptü.Kimberley bakışlarıyla bana olan nefretini açıkça sergilerken onunla daha sonra konuşmam gerektiğine karar verdim.Elini belime koyup masaya ilerlerken gözlerine baktım.Yeşil gözleri sıcak bakarken,sanki dün gece başkasının gözlerine bakıyor gibi hissettim.

"Bugün senin için işe geç kalayım dedim.Kahvaltıdan sonra gitmem gerekiyor,Kimberley bir işi için izin aldı.Evde tek kalacaksın,eğer kalamam diyorsan-"
"Hayır sorun değil.Kalabilirim." diye cevap verdim hevesle.Kafasını salladı ve kahvaltısına geri döndü.
Evde tek kalacaktım,günlüğü karıştırmak için bir fırsat işte! Eğer dikkatli olup yakalanmazsam kimseye zararı olmazdı.Bilmediğin şey seni incitemezdi sonuçta,değil mi ?

_____

Selam,umarım beğenmişsinizdir.İşte sizin için küçük bir ipucu.
Kimberley'in kim olduğu meselesi burada kapanmadı.

Öpüldünüz,oy vermeyi unutmayın x

Ve tatilde olduğum için mobil olarak yazabiliyorum.Sayfa düzeni olmayabilir,kusura bakmayın lütfen.

Daddy's Princess // stylesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin