5.Bölüm

50 10 0
                                    

Selam arkadaşlar.Umarım bu sefer kini beğenirsiniz.
----- ----- -----
Sabah isteksizce kalktım ve banyoya gittim.Duş alanı ve tuvaletiyle küçücük bir banyom vardı ama tek kişi yaşadığı için hiç sorun değil.Bir an dün akşam geldi aklıma.Kız
"Adım Alev"Demişti.Alev.Tanıdık bir isim.Ama kimin.Düşündüm ve bir anda on dört yıl önceye geri döndüm.Alev ve Sevgi.Gül kokan sonsuz arkadaşlar.Başımı iki elimin üzerine arasına soktum.Başım tarif esilemez bir şekilde ağırıyordu.Sanki Çekiçle dövüyorlardı.Yatağıma uzandım ve derin bir nefes aldım.Sonra aklıma Çağla'nın da burada olduğunu hatırladım ve salona gittim.Çağla hala uyuyordu.
Acaba Gerçektende o Alev miydi?
Belki de başka birdir diye düşündüm.Televizyonu açtım.Amacım film izlemekti ama Sıkıldım ve bir kafeye gidip kitabımı okumaya karar verdim.Çağla'yı uyandırdım ve benimle gelmesini teklif ettim.Oda kabul etti ve evden çıktık.
----- ----- -----
Burası küçük kahverengi duvarlarıyla gerçekten şirin bir yerdi.Sahibi Tabelaya "Kütüphane ve kafe"Diye yazmıştı.Aynı bir kütüphane gibiydi.Öğrencilerin ana mekanı burasıydı.Bir kahve sipariş edip kitabımı çıkardım.Çağla'da öyle yaptı.Tam kitabımı bitiriyordum ki telefonum çaldı.Sessize almayı unuttuğum için bangır bangır çalıyordu.Sessize alıp dışarı çıktım.Ablam beni arıyordu.Telefonu açtığımda bir çığlık dalgasıyla karşılaştım.Ablam bana bağırıyordu.Gerçi her zaman böyle ama.Hala bağırıyor ve hala bağırıyor.Uzun bir bağırma seansından sonra konuşmaya başladı:
"Sevgi,sen ne yaptığını sanıyorsun.Gidip İpek'e onun aptal olduğunu söylemişsin.İpek'te Özgür'e söylemiş.Rezil ettin beni."
Şaşırmıştım açıkçası.Eminim o cadı başımı derde sokmak için bir yalan uydurmuştur:
"Abla sen ne diyorsun.Ben öyle bir şey yapmadım.Cidden İpek'e güvenip beni mi azarlıyorsun?İnanamıyorum sana."Dedim ve telefonu kapattım.Cidden başkalarına güvanipte beni azarlayan harika bir ailem var.Sinirli bir biçimde kafeye geri döndüm ve Çağla'ya haber verdim.Kütüphaneden hışımla çıktım ve bir taxi'ye binmek için beklemeye başladım.Tam o anda Özgür yanıma geldi ve İpek adına özür diledi.Bari kardeşi gelse özür dilese.Umursamadan bir taxi ye bindim.Birde ne göreyim.Alev adlı kız taxi de.Taxi şöförü:
"Ablacığım başka biri vardı ama beklersen seni de bırakırız."
"Tamam"sinirliydim hemde çok.Alev elini uzattı ve:
"Selam ben Alev Işık.Sen?"Evet oydu.Bu o.Gene ilk o teklif etmişti arkadaş olmayı.Güldüm.Mavi gözleriyle bana bakıyordu.Emin olmak için sarıldım ve:
"Bende Sevgi Ergüçlü.Tanıştığıma memnun oldum."
Şaşırmıştı.Çünkü hala gül kokuyordum.Geri çekildim.Gerçekten şaşkındı:
"Sevgi sen misin?"
"Evet"Dedim"Sen ne yapıyorsun burada."
"Valla bende bilmiyorum ne yaptığımı.Evden kaçtım ve hiç param yok nerde kalıcam beeeen."
"Bana gel.Birlikte kalalım.Benim evim var."
Çikolataya uzanan ve salyası akan bir çocuk gibi konuşmuştum.Tamam kabul Yersiz bir teklif.Bakalım annemler ne diyecek."Ciddi misin?"Gözeri parşıyordu.Baş salladım.Başım dertte idi.Aman kızsınlar n'olacak.Onlar Ablamın yersiz "arkadaşım bana gel"sorulana bir şey demiyorlar bana derlrse kıyameti koparırım.Böyle bir takıntım yoktu ama karşımdaki Alev olunca...
----- ----- -----
Alev'in yatağını hazırladım.Geldi ve yattı.Gülümsüyordu:
"Sağol."
"Sorun değil."
Dedim ve uyudu.Bense yatağıma gittim ve uyudum.
----- ----- -----
İşte bir bölümün sonu daha geldi.Beğenmişinizdir inşallah.

Gül KokusuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin