BARIŞ, AŞK VE İYİLİK

2

^Eymen^ (multimedia Eymen)

Soğuk bi duşun ardından mavi bi
t-shirt  ve altına jean giyip evden çıktım. Arkadaşları aradım, onlarla parkta buluşacaktık. Parka doğru yürümeye başladım.

Parka gelip her zamanki banka baktım bi kız oturuyordu. Sinirle ona yürümeye başladım. Oraya gidince kızın ağladığını gördüm çok üzüldüm.
Omzuna elimi koydum ve ona

--Neden ağlıyosun?

-- (Kız hemen arkasına döndü ve ) Şey be ben rahatsız ettiğim için üzgünüm.
Diyerek kalktı ve gidiyordu.

-- Hayır beni rahatsız etmedin. Sadece bi kıza ağlamak yakışmıyor.

Küçük bi tebessüm edip bana döndü ve

--Gerçekten mi?  Dedi.

--Gerçekten
Koşarak bana geldi sımsıkı sarıldı.
Tam ona sarılacakken arkadan ses geldi ve

-- Eymen yine mi bi sürtük (hahaha)

--Doğru konuş Melis. Şuna burdan uzaklaştırın yoksa elimden bi kaza çıkıcak.

/Esila/

Tanımadığım çocuklar o pis Melis denen kızı uzaklaştırıyorlardı. Bende Eymen'e dönüp

-- Üzgünüm... Eymen adın güzelmiş. Seninle bir daha görüşmek isterim. Dedim ve koşarak oradan uzaklaştım. 
Eymen arkamdan "gitme dur " "daha adını söylemedin"dedi ben arkamı dönüp

-- Esilaaa! Diye bağırıp gittim.

*******

-- Eve gelince yine hapishaneye çıktım ve ağlamaya başladım bana "sürtük" denmişti bana kimse hakaret etmezdi bu çok ağırdı.

O çocuk çok tatlıydı bana iyi davranmıştı ve bu benim hoşuma gitmişti sabah tekrar o parka gidip onu görmek istiyordum.

Akşama doğru aşağıya inip yemek yedik. Çok acıkmıştım babama inat sabah kahvaltı yapmayınca normaldi.
Tekrar odama çıkıp yatağa uzandım ismi Eymen'miş. Aaayyy çok tatlıymış.

****

Sabah oldu üstümdeki pijamalardan kurturalak siyah bi short üstüne ise sade beyaz salaş kısa t-shirt giyip odadan çıktım. Kahvaltıyı dışarıda edecektim. Buraya yeni taşındığımız için cafeleri tam tanımıyordum. Uzun bi yolculuktan sonra güzel bir cafe buldum içeri girince mutluluktan dört köşe oldum Eymen vardı. Ve yanında piç arkadaşı Melis diğer kişileri sevmiştim çünkü beni parkta görünce gülümsedim...

+Eymen +

Her zamanki cafede buluşmuştuk arkadaşlarla herkes kahvaltısını ediyordu bende dünkü kızı yani Esila'yı düşünmüyordum. Kapıdan ses gelince dikkatimi kapıya topladım içeriye gelen kız Esila idi. Bana baktı bende ona baktım. Birbirimize gülümsedik.

Bi masaya oturdu bende onun yanına gittim

-- Selam masınızda yer var mı? Hanımefendi

-- Tabiki var.

-- Esila dünkü olanlar için üzgünüm böyle bi tatsızlık çıksın istemedim...

Esila bş cevap vermemişti. Sadece bana baktı gözleri dolmuştu. Bense tekrar konuşmaya başladım

-- Esila iyi misin?

-- Hayır değilim.

-- Neden??

-- İki sebep var.  1. Daha önce kimse bana sürtük dememişti 2. Senin arkadaşlığına layık mıyım bilmiyorum.

-- Bence sen bana layık birisin ve bir daha asla kimse sana sürtük diyemiycek.

-- Teşekkürler

-- Rica ederim küçük hanım

-- Neden ya ben küçük müyüm? 18 yaşına giricem.

-- Cidden mi? (Hajaha)

-- Çok mu komik!

--Hayır ondan gülmedim bende 18 yaşına giricem.

-- Hangi okuldasın?

-- Avolon Lisesi.

-- Bende buraya yeni taşındım. Sınıfım 12/F senin.

-- Benimde

--Aaa süperrr!! ( hemen ayağa kalktı onu sevmiştim acaba numarasını istemelimiydi nede olsa aynı sınıf ve aynı okul. )

-- Şey numaranı istesem?

-- Olur. (Bi kağıda yazıp bana verdi. )

-- Hala ayakta duracak mısın?

Melis geldi ve

-- Vay vay vay bizim sürtük şimdi de  dans yapıyor.

Esila hemen bi adım atıp  lafa karıştı.

-- Ben sürtük değilim Eymen'e bu kadar yakın olmam seni üzdüyse bunları diyerek belli etmene gerek yok!!!

Melis bir anda Esila'yı tokatladı çok şaşırdım hemen Melisin bileğini büküp

--Seni gebertirim şeytan. Dedim.

-- Eymen bırak kolumu canım yanıyo.

-- Asıl sen sürtüksün git dedikce geliyosun! 

Kolunu bıraktım ve

-- Şimdi siktir git!!

Esila hemen koşarak oradan ayrılmıştı.

-- Allah kahretsin!!!