Not For Us | Kokonui

⚝fünfunddreißig

[inui x koko's chat]

ex: özür dilerim
her şeyi sana açıklamak yerine kaçmayı seçtim
özürler ne kadar yararsız olsa da
her şey için özür dilerim
gönderildi

ex: yalnız değilsin
ben yanındayım
görüldü

˗ˏˋ ꒰  ♡ ꒱ ˎˊ˗

İnui, yarım saat önce gönderdiği son mesaja tekrardan baktı. Sadece görüldü, son otuz dakikada olduğu gibi.

Dudaklarının arasından yorgun bir nefes çıktı. Başını koyduğu yastığa daha da bastırarak ağlamaklı bir ses çıkardı.

Evde tekti, ablasını tek kalmak istediğini söyleyerek arkadaşlarının yanına yollamıştı. Şimdi ise bu sessizlik onu yiyecek gibi oluyordu.

Olayın yaşanmasının üstünden yaklaşık üç saat geçmişti. Saat gecenin yarısı olmak üzereydi. İnui'yi uyku tutmamıştı. O da soğuk bir duş alarak yatağının üstüne uzanmıştı.

Derler ya hani saat gece ikiden sonra verilen kararların açıklamaya ihtiyacı yoktur diye, İnui de buna güvenerek Koko'ya yazmıştı.

Üstündeki ince beyaz penye yüzünden üşüdüğünü hissetti. Yavaş yavaş kışa yaklaşıyorlardı, bu yüzden evin sıcaklık derecesini arttırmak için ayağa kalktı. Geri yatağa dönmek üzereyken çalan kapı zili, yerinde durmasına neden olmuştu.

Ablası veya arkadaşları olmayacağını biliyordu, onu rahatsız etmek istemezdiler. Ren olabilir mi diye düşündü fakat onun da bu gece hastanede olacağını hatırladı.

Yavaş adımlarla kapıya doğru yürüdü ve kapı deliğinden baktı. Gördüğü kişiyle birlikte adeta yutkunamamıştı. Hızlıca kapıyı açtığında Koko, tek elini kapının pervazına koymuş, başını aşağı doğru eğmiş bir şekilde onu karşıladı.

Kapının açılması ile görüş açısına giren ayaklar ile kafasını kaldırmış ve karşısında ona şaşkınlıkla bakan İnui'yi görmüştü.

İkilinin bakışması, Koko'nun elini kapı pervazından çekmesiyle sonlanmıştı. İnui, hızla birkaç adım gerilemiş ve Koko'yu içeri davet etmişti.

Ayakkabılarını çıkararak birkaç adım atan Koko, arkasından kapıyı kapatan İnui'ye döndü.

"O kadar nefret ediyorum ki..." birkaç adımda İnui'nin yanında biten Koko'ya İnui ne olduğunu anlamazcasına bakıyordu.

Koko, lafının devamını getirmeden önce alnını İnui'nin omzuna yasladı.

"Senden başka beni yargılamadan ona gidebileceğim hiç kimse olmamasından o kadar nefret ediyorum ki."

İnui, ne diyeceğini bilemez bir şekilde orada dikiliyordu. Böyle bir cümleyle konuya gireceğini düşünmemişti. Gerçek gibi hissettirmese de sağ omzunda hissettiği ağırlık ona şu anın gerçek olduğunu kanıtlayan tek şeydi. Diyecek hiçbir cevabı yoktu. Bu yüzden kollarını yavaşça Koko'nun etrafına sardı. O sırada aldığı alkol kokusu ile burnunu kırıştırdı.

"İçki mi içtin?" Koko, başını kaldırmadan olduğu yere daha çok sokuldu.

"Belki.."