Το ξυπνητήρι με ξύπνησε τα χαράματα και με δυσκολία άνοιξα τα μάτια μου.Περίμενα μέχρι να σηκωθεί η Σάντρα.Δεν μπορούσα να περιγράψω πόσο υπέροχα ένιωθα.
Ενώ περίμενα στο κρεβάτι μου άκουσα ένα χτύπο προς την κουζίνα.Ήμουν σίγουρη ότι θα ήταν η αδερφή μου.Σηκώθηκα με το ζόρι και έσυρα τα πόδια μου στις σκάλες.
'Καλημέραα'
Η Σάντρα με κοίταξε με ένα χαμόγελο. Δεν μπορούσα να περιμένω άλλο για το διαμέρισμα.Σήμερα θα είναι μεγάλη μέρα.Σήμερα θα αποκτήσω επιτέλους προσωπική ζωή.
'Καλημέρα.Υποθέτω θα είδες το γράμμα μου.'
'Ναι.Γι'αυτό ντύσου γρήγορα να πάμε στον αγώνα'
Έριξε ένα χαχανητό και φάνηκε ότι ήταν το ίδιο χαρούμενη με 'μένα.
Έφαγα στα γρήγορα μια φρυγανιά και χωρίς καν να κοιτάξω τι ώρα είναι άρπαξα το σακίδιο μου και την Σάντρα.
'Ωπα δεν εννοούσα τόσο γρήγορα'
Της έκανα νόημα ότι έπρεπε να βιαστώ.
'Καλά,καλά πήγαινε εσύ και εγώ θα έρθω από 'κει σε λίγο'
'Ευχαριστώω'
Της έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο και βγήκα έξω.Έτρεξα ως πεζός μιας και δεν χρειαζόμουν το αυτοκίνητο.
Είδα τον Παύλο έξω από το σπίτι του Ράιαν μαζί με τα κορίτσια και τον Γουίλ.Προσπάθησα να βγάλω απ'το μυαλό μου την χθεσινή βραδιά αν και ένιωσα πολύ αμήχανα.Τους πλησίασα με ένα χαμόγελο.Η Δήμητρα μίλησε πρώτη,ως συνήθως.
'Σήμερα είναι μεγάλη μέρα'
'Αν συμμετείχα και εγώ..'
Έριξα το βλέμμα μου κάτω.Ήταν η ευκαιρία να κερδίσω το πρώτο μου χρυσό μετάλλιο.Είχα εξασκηθεί πολύ σκληρά γι'αυτο.Τώρα είναι απλά ενα χαμένο όνειρο.
Ο Γουίλ με κοίταξε απελπισμένα
'Λυπάμαι'
'Είναι εντάξει.Απλά πάμε να διασκεδάσουμε'
Χαμογέλασα και προχώρησα για το κολυμβητήριο.Ο Ηλίας θα ήταν αγχωμένος.Ελπίζω η ομάδα μας να νικήσει. Αναρωτιέμαι αν η Τζένιφερ ήταν καλύτερα από χθες..Φερόταν αρκετά παράξενα και ανάρμοστα.
Μόλις φτάσαμε στην εξώπορτα είδα τον Ηλία να πηγαινοέρχεται πηγμένος.Όλοι είχαν φτάσει στην ώρα τους.Με την άκρη του ματιού μου είδα μια κοπέλα να πλησιάζει τον Γουίλ.Τον πήρε από το χέρι και ύστερα τον οδήγησε μακριά από εμάς.Στράφηκα προς τον Ράιαν.
