Şiir Uzakta

Seviyor Sevmiyor...

Baharda açan papataydın
Kopardılar seni topraktan
Parçaladılar yapraklarını
Ve hep iki kelime söylediler
Seviyor.. Sevmiyor..

Sonra attılar toprağa
Kavuşmuştun tekrar toprakla
Sanki az önce eğlendiren sen değildin
Kuruttu güneş sonunda
Karışmıştın çakıl taşlarıyla

Işte sen bir papatyaydın
Değerini yaşarken anladılar
Karışınca da toprağa
Hiçbirşey olmamış gibi davrandılar
Yaşamış.. Yaşamamış..

Değerini bir tek ben bildim aslında
Hiç dalını incitmeden uzaktan uzağa
İzledim güzel yüzünü
Ve sadece iki kelime sordum sana
Seviyor musun? sevmiyor musun?