Şiir Uzakta

Özel Satırlar..

Bir nisan ayıydı gökyüzü bizim için ağlamış toprak çoktan kokusunu içine almıştı sessiz bir durgunluk vardı heryerde üzerinden günler geçmişti. Ve kalp artık gözyaşından yorulmuş bir umut arıyor kapıdan gelen her sese koşarak bakıyordu. Fakat ne geri dönen vardı ne de haber getiren. Ama hâlâ inanası gelmiyor hep kalbi gitmedi diye avutuyordu kendini. Bunca gerçek içinde sadece aklına her geldiğinde yanında olacağı yalanına inandırmıştı kendini. Ve ardından bir koku kapladı çevreyi. Aniden ortaya çıkan ve hemen geçen bir koku. Onu aradı, aradı, aradı. Ve o an anladı bunca zaman yalan sandığı bir söze inanmıyordu. Gerçekten de her aklına geldiğinde yanına da gönderiyordu Allah. O da biliyordu tabi O'nun ne kadar yüce olduğunu. İnanıyordu herşeye. Ya o gelecekti. Yada kendisi gidecekti onun yanına. Sabretti isyan etmedi. Her özlediğinde bir Yasin okudu. Önceden rüyalarına gelir diye ümitle okuyan küçük kız çocuğu artık gelir diye değil de sırf sevdiği rahat olsun diye okuyordu. Ve özlemi artık gözyaşları değil mutluluğu olmuştu. Eski zamanları hatırlıyor ve yüzünde hep ufak bir gülümseme oluyordu...