This Heart.... It Beats For Only You... ♥ (ViceRylle)

C.3 - 2nd Heart Attack

"Babe, cause I trust you. I trust in your promises na babalik ka. I trust in what you do. And everytime you're away, I still miss you.."

Anne: You trust me..... You miss me..... Pero do you still love me?

JM........... JM, mahal mo pa ba ako?

"Babeee!!! Ano ba naman yang mga pinagtatatanong mo? Siyempre naman. No one would ever replace you in my heart. Okay?"

Anne: Talaga? Kahit na, pwede may isang taong nandyan para sa'yo parati?

"Ha?! Haha. E sino ba yun? Ikaw talaga. Oo naman. Ikaw lang ang mahal ko forever and ever and ever hanggang sa oras na tumigil ang tibok ng puso ko."

Anne: Nagseselos kasi ako e.

"Nagseselos ka? Wala naman akong iba e. Baka kaibigan ko lang. Sino ba yun? Para malayuan ko na."

 Anne: Hindi mo kaya e........

"*napakunot noo ni JM*"

Nag-smile nalang si Anne at niyakap ng mahigpit si JM, their tears fell....

Anne: Wag ka mawawala ha?

"Oo, I won't. Mawala man ako physically, nasa puso't isipan mo pa rin ako..."

[Kinabukasan]

Umagang umaga nun ng magdecide si JM na mag-jog sa labas.

Jogging is advised pero nararapat na konting minuto lang.

Pero complicated na ang feeling ni JM bago siya lumabas.

Nanghihina na siya pero hindi na niya inabala pang gisingin ang kapatid niya.

Ang tanging gusto niyang gawin ay mag-jogging but more on that ay masilayan ang pagsikat ng araw.

Hindi niya maintindihan kung bakit, pero, gustong gusto niya na talagang lumabas ng bahay na parang excited siya na makita ang araw.

[fastforward]

Nasa labas na si JM nun at medyo madilim pa kaya nagdecide na siyang mag-jogging.

Siya palang mag-isa halos ang nasa labas ng compound nila.

Hindi pa siya nakakalayo sa bahay nila pero nararamdaman niyang medyo sumasakit yung left part ng dibdib niya kung saan nandun ang puso.

Kaya nagpasya na lang siyang maglakad hanggang makahanap siya ng bench kung saan siya naupo.

Nanghihina at napapagod, pero pinilit pa rin niyang tumingin sa langit hanggang masilayan na niya ang sumisikat na araw.

Kasabay ng pagsikat ng araw ay ang pagpikit ng kanyang mata at pagtulo ng luha sa kanyang pisngi.

[JM's house]

[JOKE's POV]

"Good Morning Bulitchi!!!"

Bulitchi: RAAAAAF!! RAAAAF!!!!

"Huy Bulitchi san ka pupunta?"

Bulitchi: RAAAAAF!!

"Teka lang! Intayin mo ko!!"

Napanganga nalang ako ng makita kong itinuturo ng mga mata ni Bulitchi si Kuya na nakaupo sa bench,

nakatingin sa langit habang nakapikit.

"KUYAAAAA!!!!"

Pinuntahan ko siya agad, at bilang si Bulitchi ay smart dog, nagpunta siya sa mga bahay malapit sa'min, inuuga yung gate at tinatahulan na naging effective kasi nagising sila.